Αγαπητές Αναγνώστριες και Αγαπητοί Αναγνώστες,
επιτέλους μία νέα, ελπιδοφόρα εποχή, ξημερώνει για τη χώρα.
Το τεράστιο κενό που έχει δημιουργηθεί κατά τα τελευταία χρόνια,
με τη φυγή από τη ζωή αγαπημένων ανθρώπων τής Τέχνης και τής Διανόησης,
είναι σαφές ότι θα καλυφθεί εξ’ ολοκλήρου από τον Γιώργο Αγγελόπουλο.
Ο «Ντάνος» αποδεικνύει πλέον σε καθημερινή βάση,
πως ο λόγος που δεν έκανε στο ποδόσφαιρο
εφάμιλλη καριέρα με αυτήν που έκανε στο «Survivor»,
είναι ότι δεν μπορούσε αυτό το ποταπό λαϊκό άθλημα
να χωρέσει την εγκεφαλική ευρύτητα και τον αχανή πνευματικό κόσμο του.
Και ενώ δεν είχε προλάβει ακόμη να καταλαγιάσει ο σάλος
που ξεσηκώθηκε σε πανελλήνιο επίπεδο,
όταν ο Γιώργος Αγγελόπουλος εξεστόμισε την ασύλληπτα ευφυή ατάκα
«Οι άσχημες κριτικές είναι το αντίθετο απ’ τις καλές κριτικές.»,
ήρθε και νέο χτύπημα.
Αυτήν τη φορά, ο αγαπημένος τής νεολαίας, «Ντάνος»,
αναφέρθηκε ξανά στις κριτικές,
αλλά με ακόμη πιο ψαγμένο τρόπο και επιδεικνύοντας βαθύτατη γνώση.
Συγκεκριμένα,
(παρα)βρέθηκε στη θεατρική παράσταση «Ζητείται Ψεύτης»
και κάνοντας δηλώσεις προς τούς τηλεοπτικούς ρεπόρτερς
που έσπευσαν να κρεμαστούν απ’ τα μελίρρυτα χείλη του, είπε..:
«Όπως είχε πει κι ο Άντονι Κουΐν, ο καθένας έχει μία άποψη.
Σαν τις κωλοτρυπίδες.».
Όπως ήταν φυσικό,
όλη η Ελλάδα έμεινε ενεή
μπροστά σε αυτό το έξοχο -και κυρίως, διακριτικό- απόσταγμα οξύνοιας·
εντάξει, για να είμαι ακριβής,
υπήρξαν και κάποιοι ελάχιστοι κακοπροαίρετοι,
οι οποίοι -μόνο και μόνο για να δημιουργήσουν πρόβλημα-
επεσήμαναν ότι η άκρως ευσεβής προαναφερθείσα φράση
δεν ειπώθηκε από τον Άντονι Κουΐν,
αλλά από τον Κλιντ Ίστγουντ στην ταινία «Βρόμικος Χάρι».
Όμως,
πάντα θα υπάρχουν οι φθονεροί άνθρωποι
που θα αδυνατούν να κατανοήσουν τούς πνευματικούς ταγούς
αυτού εδώ τού χιλιοταλαιπωρημένου τόπου.
…
Εγώ,
από τη μέρα που άκουσα τη θεϊκή ρήση
«Οι άσχημες κριτικές είναι το αντίθετο απ’ τις καλές κριτικές.»,
ομολογώ ότι στριφογυρνούσα στο κρεβάτι μου.
Δεν μπορούσα να κοιμηθώ με την πνευματική υπεροχή τού «Ντάνου»
και στο μυαλό μου ερχόταν και ξανα’ρχόταν
η εξομολόγηση τού αρχαίου ημών προγόνου Θεμιστοκλέους
(τούουου…, …Θεμιστοκλέους, βεβαίως-βεβαίως),
ο οποίος όταν ο Μιλτιάδης έτρεψε σε φυγή τούς Πέρσες στη μάχη τού Μαραθώνα,
είχε πει το περίφημο «Ουκ εά με καθεύδειν το (τού) Μιλτιάδου τρόπαιον.»
(ήτοι, «Δεν με αφήνει να κοιμηθώ το τρόπαιο τού Μιλτιάδη.»)!
Έτσι συνέβη και σε ’μένα.
Μετά το «Οι άσχημες κριτικές είναι το αντίθετο απ’ τις καλές κριτικές.»,
προσεβλήθην από ακαταπολέμητη αϋπνία·
μία τρελή σκέψη μπήκε στο μυαλό μου και ήρχισε να με τριβελίζει.
Ε,
ήρθε και η ασύλληπτης λεπτότητας τοποθέτηση τού «Ντάνου» με τις «κωλοτρυπίδες»,
και το πήρα απόφαση·
θα έβαζα σε εφαρμογή το παράτολμο σχέδιό μου.
Χωρίς να ενημερώσω τον εκδότη μου,
χωρίς να πω το παραμικρό στον αρχισυντάκτη μου,
έφυγα μία νύχτα και πήγα στην Σκιάθο
(όντως, τη νύχτα δεν έχει πλοίο για την Σκιάθο,
αλλά πήγα κολυμπώντας
επειδή δεν ήθελα να τραβήξω πάνω μου τα βλέμματα).
Βρεγμένος και κατάκοπος έφτασα κάποτε στο σπίτι τού «Ντάνου».
Μπήκα από ένα ξεχασμένο ανοιχτό παντζούρι μέσα
και εξεκίνησα σαν τρελός να ψάχνω παντού·
ήμουν σίγουρος ότι αυτός ο «Τιτάνας τής Διανόησης»
θα είχε αφήσει πίσω του κάποια υπολείμματα σοφίας.
Και εν’ τέλει, δικαιώθηκα πανηγυρικά…
…
Πάνω που ήμουν απογοητευμένος,
πάνω που είχα κάνει άνω-κάτω το σπίτι
και το μόνο που είχα βρει
ήταν κάποια παλιά τεύχη των περιοδικών
«Σωφεράκι», «Μοντατόρε» και «Ζάκουλα»,
είχα τη φαεινή ιδέα να κοιτάξω στο ψυγείο.
Και ναι, ήταν ένας προσωπικός μου θρίαμβος·
ο αθεόφοβος-θεοφοβούμενος Αγγελόπουλος
είχε κρύψει μέσα σε ένα ταψί με «ντανοπιτάκια» 20 θεϊκές ατάκες,
τις οποίες εσκόπευε να μάς εξεφούρνιζε στο μέλλον
και να μάς έπαιρνε παντοτινώς τα μυαλά.
Περήφανος, λοιπόν, σάς αποκαλύπτω αυτό το «Top-20»,
το οποίο θα θέσει οριστικά και αμετάκλητα στο «Χρονοντούλαπο τής Ιστορίας»
κάτι αστείους τύπους σαν τον Ουμπέρτο Έκο, τον Ζαν-Πολ Σαρτρ και τον Γιώργο Ανατολάκη.
Παρακαλώ να απομακρύνετε τα παιδιά από τις οθόνες των υπολογιστών σας.
Επίσης,
παρακαλώωω (σε τόνο «Προκαλώωω» α λα Νίκου Μουτσινά),
να μην τρομάξετε αν όσα διαβάσετε τα θεωρήσετε ακαταλαβίστικα.
Αφιερώστε παραπάνω χρόνο και σκέψη διότι αξίζει τον κόπο·
οφείλουμε όλοι να αντιληφθούμε
ότι ο «Ντάνος» είναι το Μέλλον τής Ελλάδας.
Ας παραμερίσουμε τον δικαιολογημένο φθόνο μας
και ας υποδεχθούμε τα είκοσι αποφθέγματα
που θα αλλάξουν διά παντός τον δείκτη τού «I.Q.» μας.
Κυρίες και Κύριοι, Φίλες και Φίλοι, ο «Ντάνος»!
(χειροκρότημα)
1.
Τα Κινέζικα δεν είναι ακαταλαβίστικη γλώσσα.
Απλά, εμείς δεν είμαστε Κινέζοι.
2.
Όταν βλέπω γυναίκα να φοράει τουαλέτα,
πάω και κάνω τσίσα μου στο φόρεμά της.
3.
Τα ταχυδρομικά περιστέρια δεν αφήνουν κουτσουλιές, αλλά γραμματόσημα.
4.
Αν ο Κρατερός Κατσούλης και η Κατερίνα Καραβάτου ήταν πεύκα,
η εκπομπή τους θα λεγόταν «Στη φωλιά των Κουκουναριών».
5.
Έχω τσίχλα στον εγκέφαλο για να καταπολεμώ την κακοσμία των σκέψεων.
6.
Το βλέμμα τής γελάδας όταν περνάει το τρένο,
είναι πιο έξυπνο από το βλέμμα τού ανθρώπου όταν περνάει η γελάδα.
7.
Ο λόγος που δεν έχουμε δει να συγκρούεται καράβι με περιπολικό τής Αστυνομίας,
είναι ότι τα περιπολικά έχουν φάρο.
8.
Είμαι ο πιο ευγενικός βενζινοπώλης στην Σκιάθο.
Ακολουθώ το «Ρεζερβουάρ-Βιβρ».
9.
Αφού ο Τσακαλώτος είναι Υπουργός Οικονομικών,
θα έπρεπε να λέγεται «Μερμηγκώτος».
10.
Αν κάποιος ψαρέψει έναν τόνο τόνους,
προκύπτει ένα εξαιρετικά δύσκολο πρόβλημα:
Πώς στο διάολο θα μπορέσει να πουλήσει τόσα ψάρια;
11.
Ο καλός Χριστιανός όταν λύνει σταυρόλεξα κάνει την προσευχή του.
12.
Αν το «Survivor» έδινε ως έπαθλο σιρόπια για τον βήχα,
θα ήταν «ριάλιτι αντιβίωσης».
13.
Ο μεθυσμένος κάβουρας πηγαίνει ίσια.
14.
Θέλω να ασχοληθώ με την Τοπική Αυτοδιοίκηση επειδή έχω αυτοσαρκασμό.
15.
Κάθε μοντέρνα συμμορία που εισβάλλει σε σπίτια,
έχει την επίσημη σελίδα της στο… Διαρρήκτειο.
16.
Αφού οι φακές έχουν σίδηρο,
γιατί τα κάγκελα των φυλακών δεν φτιάχνονται από φακές;
17.
Ο άνθρωπος επάτησε το πόδι του στο φεγγάρι νυχτερινές ώρες,
επειδή αν επήγαινε πρωΐ δεν θα το έβρισκε εκεί.
18.
Ο σοβαρός κόκορας, πριν μιλήσει,
πρέπει να βουτάει την κλώσσα στο μυαλό του.
19.
Και τι δεν κάνατε για να με θάψετε,
όμως ξεχάσατε πως είμαι απ’ τις Σποράδες.
20.
Ο ηθοποιός δεν είναι ανάγκη να είναι ηθοποιός για να είναι ηθοποιός.
Αρκεί να είναι ηθοποιός.
(standing ovation)
Ο Υπο-Κοσμικός
