*** Φίλες και Φίλοι,
η φτήνια που επικρατεί στην εποχή μας, και ιδίως στην Τηλεόραση,
είναι απολύτως εξηγήσιμη και αναμενόμενη.
Πώς να μην είναι φτηνή μία εποχή που είναι… «πλαστική»;
Ως γνωστόν, το Πλαστικό είναι φτηνό υλικό.
* Το σουρεαλιστικό επίτευγμα των Media
είναι ότι ανακυκλώνουν συνεχώς ένα υλικό
που ανακυκλώνεται πολύ δύσκολα.
* Κοπέλες 20-25 χρονών που είναι τίγκα στη σιλικόνη
και μοιάζουν να αντικατέστησαν τον παιδίατρο κατ’ ευθείαν
-και δίχως μεταβατικό στάδιο- με τον πλαστικό χειρουργό,
μοστράρονται ως τα νέα πρότυπα ομορφιάς.
Αδιάφοροι ροφοί που εκλιπαρούν τη συλλογική λιγούρα για λίγη προσοχή·
η ατάκα τής Λίλυς Παπαγιάννη για τη Νίτσα Μαρούδα
στην ταινία «Δεσποινίς Διευθυντής»,
είναι απολύτως περιγραφική τής κατάστασης..:
«Είναι τόσο ασήμαντη, που κάνει εντύπωση.».
* Δεν θέλω να κατονομάσω πρόσωπα· δεν υπάρχει λόγος.
Όπως λέει, άλλωστε, ο Βασίλης Δημητρίου (διά στόματος Γιώργου Νταλάρα)
στον στίχο από το υπέροχο «Πεπρωμένο»:
«Ο καθένας το παλεύει όπως ξέρει και μπορεί…».
* Απ’ την άλλη,
δεν γίνεται να απαρνηθούμε την Αισθητική τής Ζωής
και να τη θέσουμε σε έσχατο πλάνο,
επειδή κάποιες άμυαλες και αλλοπαρμένες ωραιοπαθείς
είναι κολλητές με το Νυστέρι και με το Μπότοξ.
* Α…, και τώρα που το σκέφτομαι,
για να γίνω και λίγο αιρετικός, και να τσιτώσω τούς θρησκομανείς..:
Την Ομοφυλοφιλία, το Πρωκτικό Σεξ
και πάρα πολλές ακόμη εκφάνσεις τής Ανθρώπινης Σεξουαλικότητας,
η Χριστιανική Εκκλησία τις κυνηγάει και τις δαιμονοποιεί ως «παρά φύσιν»,
ως αφύσικες συμπεριφορές και επιλογές.
Όμως,
δεν έχω ακούσει κάποιον
από αυτούς τούς φανατισμένους αυτόκλητους εκπροσώπους τού Θεού
να βγει και να επιτεθεί με μένος στην Πλαστική Χειρουργική.
Τα έχουν αυτά οι θρησκείες·
οι ιδρυτές τους και οι συνεχιστές των ιδρυτών δεν προέβλεψαν για όλα,
δεν νομοθέτησαν για όλα,
και τώρα δεν ξέρουμε αν θα πρέπει να εισαχθούν ή όχι στο εορτολόγιό μας
η «Αγία Σιλικόνη» και ο «Όσιος Μπότοξ».
*** Επανέρχομαι…
Όλες αυτές οι νεαρές που παρελαύνουν από τα διάφορα realities
έχοντας ως μοναδικό εφόδιο τής προσωπικότητάς τους τις πλαστικές επεμβάσεις,
προαλείφονται για μελλοντικές δυστυχισμένες.
Έχουν φάει μία φλασιά
ότι για να τραβούν και να συντηρούν την προσοχή
οφείλουν να αλλάζουν το πρόσωπό τους και το σώμα τους
κάθε λίγο και λιγάκι,
και όταν τα φώτα τής δημοσιότητας θα φύγουν από πάνω τους,
αυτές οι κοπέλες θα καταλήξουν στη συντριπτική πλειοψηφία τους
με τρομακτικά ψυχολογικά προβλήματα.
* Τις βλέπεις· κάνουν σχέσεις για το θεαθήναι.
Ζευγαρώματα τής συμφοράς, με καθαρά τηλεοπτικό-μιντιακό υπόβαθρο,
και με διάχυτη την απελπισμένη επιθυμία
να συνεχίσει να ακούγεται το όνομά τους παντί τρόπω.
Εν’ κατακλείδι, μιλάμε για άτομα,
που στα 30-35 τους χρόνια θα είναι ήδη «καμένα χαρτιά».
* Και το τραγικότερο στοιχείο τής εποχής είναι το εξής..:
Παλαιότερα,
η φράση «Περασμένα μεγαλεία, διηγώντας τα, να κλαις…»
χρησιμοποιούταν από ανθρώπους προχωρημένης ηλικίας.
Τώρα, οδεύουμε ολοταχώς στις «προχωρημένης ηλικίας 30χρονες»,
οι οποίες θα κλαίνε διηγούμενες τα μεγαλεία που έζησαν κάποτε·
και ως «κάποτε» θα εννοούν τα 20 τους και τα 25 τους.
Βαρβαρότης.
*** Φεύγω για να σάς λείψω
και θα επιστρέψω για να μη σάς λείπω…
*** Ες σήμερον τα σπουδαία, ες Δευτέραν τα σπουδαιότερα…
*** Καλό Σαββατοκύριακο να έχετε. Τα λέμε τη Δευτέρα…
Ο Υπο-Κοσμικός
