Την απρόσκοπτη λειτουργία της ανακοίνωνε στις 14/7 η ιστορική εκδοτική εταιρεία Περιοδικός Τύπος Α.Ε. Η επικοινωνιακή αυτή κίνηση έγινε μετά την δημοσιοποίηση της αίτησης υπαγωγής της στο άρθρο 99 του Πτωχευτικού Κώδικα.
Στην ίδια ανακοίνωση, τόνιζε ότι «με την στήριξη των εργαζομένων που θέλουν να εργάζονται σε μια εταιρία με παρελθόν, παρόν και μέλλον, θα αποφύγουν όλους τους σκοπέλους και θα οδηγήσουν την “Περιοδικός Τύπος” σε ασφαλές λιμάνι ώστε να συνεχίζει να ενημερώνει και να ψυχαγωγεί τις δεκάδες χιλιάδες των αγοραστών τους και τις εκατοντάδες χιλιάδες των αναγνωστών τους». 
Βέβαια, το παρόν για τους εργαζόμενους σημαίνει τρεις μήνες απλήρωτοι, ενώ οδεύουν στον τέταρτο (οι εξωτερικοί συνεργάτες στον πέμπτο) μήνα. Το μέλλον είναι μάλλον… θολό, με την εταιρεία να έχει ξεκινήσει τις διαδικασίες προστασίας -ή συνδιαλλαγής, όπως ονομάζεται νομικά- του πτωχευτικού κώδικα. Όσο για το παρελθόν, μάλλον αυτό έχει… ιστορικό χαρακτήρα!
Την ώρα που όλοι οι εργαζόμενοι ξεκινούν τις καλοκαιρινές τους άδειες, οι 120 εργαζόμενοι στα γνωστά έντυπα Young, Science Illustrated, Κατερίνα, Σούπερ, Αφισόραμα, Κουίζ, Γρίφο και τόσα άλλα εξακολουθούν να βιώνουν καθεστώς ανασφάλειας. Για πάνω από 8 μήνες δέχονται παραινέσεις του τύπου «βοηθήστε για να σωθεί η εταιρεία» και κάθε τέλος του μήνα βιώνουν ένα εξαντλητικό… γαϊτανάκι μεταθέσεων της πληρωμής.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η επόμενη πληρωμή, όταν και όποτε γίνει είναι η εξόφληση του… Μαΐου! Οι δε εξωτερικοί συνεργάτες, έχουν παραδώσει μέχρι και επτά μηνών εργασία, για την οποία αναμένουν ακόμα εξόφληση!
Το χειρότερο είναι ότι βλέπουν τα έσοδα από τις καθημερινές πωλήσεις των εντύπων τα οποία ετοιμάζουν, να διεκδικούνται από τους πιστωτές της εταιρείας, οι οποίοι με τη σειρά τους προσπαθούν να εισπράξουν αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, δυσκολεύοντας περισσότερο τη λειτουργία της επιχείρησης.
Το πώς μια εταιρεία με 60χρονη λειτουργία και τόσες παράλληλες δραστηριότητες έφθασε να αντιμετωπίζει ταμειακά προβλήματα και να παρουσιάζει χρέη εκατομμυρίων, αυτό μόνο οι ερευνητές της… οικονομικής ιστορίας θα μας το πουν. Για την ώρα οι εργαζόμενοι, αφού έχουν δοκιμάσει όλες τις πιέσεις (συγκεντρώσεις, απεργία, επίσχεση εργασίας), προσπαθούν να οργανώσουν τις επόμενες κινήσεις τους και είναι εξοργισμένοι με τις συνεχείς αθετήσεις υποσχέσεων της ιδιοκτησίας.
Περιμένουν δε από τα συνεργαζόμενα σωματεία του Τύπου να οργανώσουν πιο αποτελεσματικά την πίεσή τους προς έναν εργοδότη, ο οποίος διαθέτει ένα ολόκληρο δίκτυο επιχειρήσεων και τη δυνατότητα να καταβάλει ένα μικρό μόνο μέρος των μηνιαίων εσόδων του από το πρακτορείο για την κάλυψη μέρους των υποχρεώσεών του προς τους εργαζόμενους.
