Παιδιά όλων των ηλικιών,
καλήν Τετάρτη 16 Μαΐου να έχουμε…

Να ’μαστε πάλι μαζί, με την αγαπημένη σας στήλη «Τουϊτέρατα»,
την οποία διαβάζετε μανιωδώς καθημερινά
και νοσταλγείτε μανιωδώς τα Σαββατοκύριακα…

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Έκπληξη και πολλά ερωτηματικά έχει προκαλέσει
η πρωτοφανής για τα δικαστικά χρονικά
σημερινή ενέργεια τού Προέδρου τού Σ.τ.Ε., Νίκου Σακελλαρίου,
ο οποίος -σε μία διαγγελματικού χαρακτήρα μακροσκελή δήλωσή του-
ανεκοίνωσε την παραίτησή του,
καταγγέλλοντας εσκεμμένες διαρροές των αποφάσεων τού Συμβουλίου
και επιρρίπτοντας ευθύνες στην πολιτική ηγεσία.

Πριν σχολιάσουμε μαζί
τις επίμαχες αποστροφές τής δημόσιας τοποθέτησής του,
ας αναγνώσουμε τι γράφεται ήδη στον Ιστό•
διότι, όπως είναι φυσικό, το Διαδίκτυο τοποθετείται επί τού θέματος,
οι ατάκες δίνουν και παίρνουν (το γνωστό «δούναι και λαβείν» τής Ατάκας),
και εγώ, ως ο «Επίσημος Σταχυολογητής τού Twitter»,
ήμουν για μία ακόμη φορά ακροβολισμένος,
προκειμένου να συλλάβω τις ομορφιές μας
και να τις οδηγήσω στα ενδότερα τής «Ζούγκλας».

Πάμε, λοιπόν, να δούμε το «Κορυφαίο Δέκα»,
και τα ξαναλέμε στο ΥστερόΓιωργο..!

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Γεμάτη σατανικές συμπτώσεις η Δικαιοσύνη των Χριστιανών.

Με τέτοια πιόνια γελάει και το Τάβλι.


Η Παραίτηση και η Παράσταση απέχουν ελάχιστα ως λέξεις.
Θα μπερδεύτηκε…


Ζητείται κλαδευτήρι.

Ο Ορισμός τού Καταπέλτη!


Λεπτομέρειες.


Αυτά τα λέτε εσείς οι αριστεροί,
που είστε ψεύτες, υποκριτές, μαζοχιστές και αντιπρόσωποι.


– Να τον αμολήσουμε να πάει στο διάολο;
– Όχι, όχι, τι να τον αμολήσουμε τώρα..;
Τι είν’ αυτά που κάθεσαι και λες;
Αυτός είναι νεοδημοκράτης κανονικός.


Α καλό, ε!


Τιμώ τον αυθορμητισμό σου, το γούστο σου και το «ώπα» σου…
(στη ζωή από αλλού ξεκινάμε και αλλού καταλήγουμε•
έτσι, ξεκίνησα να διαβάζω το tweet σου και κατέληξα να ακούω Ρίτα…)!

ΥστερόΓιωργο..:
Παιδιά (όλων των ηλικιών),
οι δυσάρεστες εκπλήξεις δεν σταματούν σε αυτήν τη χώρα•
από τη μία,
η παραίτηση τού Νίκου Σακελλαρίου
μοιάζει με «Καρικατούρα Ηρωϊκής Εξόδου»,
καθώς σε λίγες ημέρες θα συνταξιοδοτούταν•
από την άλλη,
υπάρχουν αρκετά σημεία στη δήλωσή του,
τα οποία φαντάζουν διάτρητα ή επιδέχονται αντίλογο.
Ας ξεκινήσουμε…

«Στην απόφασή μου αυτή κατέληξα,
μετά την πρόσφατη παραβίαση
του απορρήτου της διασκέψεως του Δικαστηρίου,
σχετικά με το νέο ασφαλιστικό σύστημα
και την εύλογη αναταραχή που προκάλεσε
σε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία.»
ΕΡΩΤΗΜΑ:
Γιατί, κύριε Σακελλαρίου, δεν παραιτηθήκατε,
όταν υπήρξε ανάλογη παραβίαση τού απορρήτου
στο θέμα των τηλεοπτικών αδειών;
…  

«Έχω τη συνείδησή μου ήσυχη, διότι δεν αποχωρώ αμαχητί,
αφού όλα αυτά τα χρόνια αγωνίσθηκα, με τη βοήθεια του Θεού,
τον αγώνα τον καλό.»
ΕΡΩΤΗΜΑ:
Όταν, κύριε Σακελλαρίου,
προβαίνετε σε παραίτηση μετά από 42 χρόνια πορείας
και λίγες μέρες πριν από τη συνταξιοδότησή σας,
αυτή η επιλογή μαρτυρά μαχητικότητα;
(παρεμπιπτόντως, ο Θεός δεν είχε άλλη βοήθεια για εσάς;)

Αμέσως μετά, κύριε Σακελλαρίου,
επιδίδεστε σε ένα κρεσέντο συμπαράστασης
προς τον χειμαζόμενο Ελληνικό Λαό,
κάνοντας ανασκόπηση στα Χρόνια των Μνημονίων
και στις φορές που εσείς μειοψηφίσατε
σε «αντιλαϊκές» αποφάσεις τού Σ.τ.Ε..
ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ:
Γιατί δεν παραιτηθήκατε όταν μειοψηφούσατε, κύριε Σακελλαρίου..;
Τότε δεν είχε ξεχειλίσει το ποτήρι;
Αφού νοιάζεστε τόσο τούς πολίτες, και δη, τούς συνταξιούχους
(στους οποίους κάνατε και ειδική αναφορά),
γιατί δεν αποχωρήσατε τότε από το Σώμα;

«Εκφράζουμε, τέλος, τη βεβαιότητα,
ότι “Έχουν γνώσιν οι φύλακες”
και ότι οι δικαστικοί λειτουργοί του Συμβουλίου της Επικρατείας
θα αρθούν στο ύψος των περιστάσεων,
ανταποκρινόμενοι στην ιστορική παράδοση του Σώματος.
Επομένως,
πρέπει όλοι να εξακολουθήσουμε να εμπιστευόμεθα τη Δικαιοσύνη
και τους λειτουργούς της,
τελούντες πάντοτε εν πλήρη επιγνώσει του γεγονότος,
ότι “Υπάρχουν ακόμη δικασταί εις τας Αθήνας”».
ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ:
Κύριε Σακελλαρίου,
γνωρίζετε ποια είναι η αποκρυσταλλωμένη άποψη των Ελλήνων πολιτών
για την Ελληνική Δικαιοσύνη;
Αφού κόπτεσθε για τούς Έλληνες πολίτες,
δεν οφείλατε να γνωρίζετε
ποια είναι η άποψή τους για το Σώμα που επί 42 χρόνια υπηρετήσατε;

Τέλος, κύριε Σακελλαρίου,
ως Δικαστικός Λειτουργός οφείλατε να έχετε εμπεδώσει,
ότι σε ένα Λειτούργημα δεν είναι αποδεκτή η μερική λειτουργία του.
Ως εκ’ τούτου,
το «Υπάρχουν ακόμη δικασταί εις τας Αθήνας»,
όσο κι αν είναι σχηματικό, συνιστά Ομολογία Ήττας.

Επιμύθιο: Αγαπητές Αναγνώστριες και Αγαπητοί Αναγνώστες,
έχω να απευθύνω και σε εσάς ένα ερώτημα,
ως τροφή και ποτό για σκέψη:
Τι είναι χειρότερο;
Να ξέρεις ότι κάνεις λάθος
ή να νομίζεις ότι κάνεις το σωστό ενώ κάνεις λάθος;

Προσωπικώς,
βλέποντας και ακούγοντας
τον -από σήμερα- τέως Πρόεδρο τού Συμβουλίου τής Επικρατείας,
ενθυμήθην έναν όρο-νεολογισμό
που εδώ και χρόνια έχω εμπνευστεί και χρησιμοποιώ
όταν ένας άνθρωπος μού δίνει την αίσθηση τής πολυτελούς περιχαράκωσης:
«Χρυσογυάλινο Κωσταλέξι».

Αυτά…

Όμως, για μία ακόμη φορά φτάσαμε στην Αρχή Μας,
που για όλους τούς υπόλοιπους είναι το «τέλος».

Και το μόνο που απομένει,
είναι η στερεότυπη και -πάνω απ’ όλα- αγαπημένη προτροπή..:
Φωτίστε το βλέμμα σας με την πόλη που φλέγεται.
Γεια Χαρά…

Γιώργος Μιχάλακας
Αλήτης -αλλά όχι ρουφιάνος- Δημοσιογράφος

(Twitter: @GeorgeMihalakas)

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης