Ζακ, σε ευχαριστούμε που σεβάστηκες τα σπίτια μας.

Είμαι λάτρης τής Τηλεόρασης·

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

από μικρή ηλικία ως απλός πολίτης-τηλεθεατής,  

και μετέπειτα λόγω (και) τής δημοσιογραφικής μου ιδιότητας,

παρακολουθώ μετ’ επιτάσεως το συγκεκριμένο Μέσο.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

 

Μπροστά από την οθόνη μου (όπως και από τις οθόνες υμών),

έχουν παρελάσει επί δεκαετίες όλοι οι απατεώνες και όλα τα κουμάσια

που εσημάδεψαν παντοιοτρόπως τη δημόσια ζωή τής χώρας

και χρησιμοποιού(σα)ν το «γυαλί» για να ακκίζονται, να ναρκισσεύονται, να επιδεικνύονται,

αλλά και να ξεπλένουν τις θλιβερές υπάρξεις τους.

 

Κι όμως,

παρ’ ότι οι τηλεοπτικές προσλαμβάνουσές μου είναι πλούσιες

και διαθέτουν μία τεράστια γκάμα προσώπων και συναισθημάτων,

με το φετινό «Big Brother» εβίωσα μία πρωτόγνωρη αλγεινή αίσθηση.

 

Για πρώτη φορά στη ζωή μου, λοιπόν,

μονολόγησα απευθυνόμενος προς όλα αυτά τα μικροαστικά, εγωμανή και τοξικά άτομα

που απετέλεσαν την «enfant gâté» τού εν λόγω ριάλιτι..:
«Με ποιο δικαίωμα μπαίνετε στο σπίτι μου;».

 

Ναι,

δεν ξεχνώ ότι υπάρχει πάντοτε η προσωπική επιλογή

που συμπυκνώνεται στον όρο «Ζάπινγκ»,

αλλά όταν ενδιαφέρεσαι για τα πάσης φύσεως κοινωνικά φαινόμενα

είναι ανεύθυνο να κλείνεις τα μάτια και να επιδεικνύεις έναν στείρο ελιτισμό

που νομοτελειακά θα τον βρεις μπροστά σου στο μέλλον

με τη μορφή τού συλλογικού μπούμερανγκ.

 

Ως εκ τούτου,

ακριβώς επειδή το casting τού «Big Brother» ήταν όντως μία κοινωνική αντανάκλαση,

επέτρεψα στη συγκεκριμένη εκπομπή

να ξεδιπλώσει ενώπιόν μου την απύθμενη τοξικότητά της.

 

Τι είδα(με), λοιπόν..;

Θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω αναρίθμητους αρνητικούς προσδιορισμούς

για την πλειοψηφία των συμμετεχόντων και συμμετεχουσών,

αλλά θα περιοριστώ -χάριν συντομίας- να πω συνοπτικά

ότι μέσω τού τηλεοπτικού δέκτη

εισέβαλαν στον προσωπικό μου χώρο άντρες και γυναίκες

που δεν διέθεταν ίχνος αξιοπρέπειας, σεβασμού και αιδούς·

μάλιστα,

είναι πασίδηλο ότι ορισμένα από αυτά τα άτομα χρήζουν εξειδικευμένης αρωγής

(εννοείται ότι το προβληματικό ψυχολογικό υπόβαθρο προϋπήρχε,

αλλά τώρα που θα τελειώσει το «παιχνίδι»

η υποβόσκουσα παθογένεια θα εμφανιστεί σε ιλιγγιωδώς μεγεθυμένα επίπεδα

και η αντιμετώπισή της θα είναι μακράν δυσκολότερη).

 

Ευτυχώς, μέσα σε αυτόν τον συνονθυλευματικό ζόφο,

υπήρξαν εκείνοι οι ελάχιστοι άνθρωποι

που πάντοτε θα αποτελούν τις «φωτεινές εξαιρέσεις»

και θα σκορπούν στην Κοινωνία ελπίδες και χαμόγελα για το Αύριο.

Η κορωνίδα αυτών των εξαιρέσεων είναι ο Ζακ. 

 

Ο Ζακ.

Ο Αληθινός Νικητής τού «Big Brother».

Τι κι αν δεν πάρει τα εκατό χιλιάρικα;

Τι κι αν δεν κινητοποιούσε τη μαζική περιέργεια και τη μιντιακή προσοχή

με ψυχασθενικές, ψυχοπαθητικές, τραμπούκικες και δόλιες συμπεριφορές;

Τι κι αν δεν αντήλλαξε την ψυχή του για μερικά επιπλέον πλάνα;

Αυτός είναι ο αληθινός νικητής,

ακριβώς επειδή δεν υπέταξε τον εαυτό του, την αξιοπρέπειά του,

την προσωπικότητά του, την ψυχή του, την ίδια του τη ζωή,

στα επιπλέον πλάνα και στην πάση θυσία (αυτο)προβολή του.

 

Ο Ζακ δεν επούλησε το κλάμα του, δεν επούλησε τα δάκρυά του,

δεν προέβη σε μανιοκαταθλιπτικά παραληρήματα και σε σχιζοφρενικούς μονολόγους,

δεν επούλησε τσαμπουκά, δεν επούλησε μαγκιά,

δεν επούλησε και δεν επουλήθη.

Θα βγει αλώβητος και αγαπητός από το «Big Brother»,

θα επανενταχθεί υγιής στην Κοινωνία (μπήκε υγιής, βγαίνει υγιής),

θα συνεχίσει τη ζωή του

χωρίς να διατρέξει τον παραμικρό κίνδυνο να νοσηλευθεί σε ψυχιατρικό ίδρυμα

ή να μετατρέψει τούς γονείς του σε συστηματικούς αποσιωπητές προβλημάτων.

 

Είδαμε κι ακούσαμε τον Ζακ, είδαμε κι ακούσαμε τούς γονείς του,

και έχουμε αποκρυσταλλωμένη άποψη·

ο Ζακ κάνει υπερήφανους τούς γονείς του,

οι γονείς τού Ζακ κάνουν υπερήφανο το παιδί τους.

 

Αυτή είναι η Ιδανική Οικογένεια·

αμφότερα τα μέλη να αισθάνονται υπερηφάνεια

και όχι να επιχειρούν μέσα από ωραιοποιήσεις

να καλύψουν τη «Σπιναλόγκα» που κρύβουν στο σπίτι τους και στην ψυχή τους.

 

Επιμύθιο:

Ζακ, είσαι ένας ωραίος άνθρωπος·

φαντάζει απλό,

αλλά -ιδίως στην ανθρωποφαγική εποχή που ζούμε-

είναι εξαιρετικά σύνθετο και δύσκολο.

 

Ζακ,

αισθάνομαι την ανάγκη σε αυτό το τέλος τού ταξιδιού που λέγεται «Big Brother»,

να σε ευχαριστήσω ως άνθρωπος, ως πολίτης, ως δημοσιογράφος και ως τηλεθεατής,

που σεβάστηκες το γεγονός ότι σε έβαλα στο σπίτι μου,

που σεβάστηκες το γεγονός ότι το «Εγώ» είναι σύμφυτο με την ύπαρξη κάθε ανθρώπου

και δεν έβαλες το «εγώ» σου πάνω από τούς πάντες κι από τα πάντα.

 

Ζακ, σού εύχομαι τα κάλλιστα, διότι τα αξίζεις.

Ζακ, εσύ είσαι ο Αληθινός Νικητής τού «Big Brother»!

 

Ο Υπο-Κοσμικός

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης