Οι Λεπτομέρειες κάνουν τη Διαφορά.
Ο λόγος που εκτιμώ το «Open» και παρακολουθώ τακτικά τις ενημερωτικές εκπομπές του,
είναι ότι το θεωρώ ως «Το Αντισυστημικότερο των Συστημικών Καναλιών»
και δεν μού αποπνέεται η -διάχυτη σε άλλους σταθμούς- αποκρουστική αίσθηση
πως οι δημοσιογράφοι βρίσκονται σε διατεταγμένη υπηρεσία.
Όμως, ακριβώς επειδή δεν νοείται «Ειδυλλιακή Τηλεόραση»,
υπάρχει ένα στοιχείο που επί καθημερινής βάσεως παρελαύνει ενώπιόν μας
και ενοχλεί το αντισυστημικό νευρικό σύστημά μου.
Πάνε τρία χρόνια από τότε που ο Κορωνοϊός εισήλθε στη ζωή μας
και έκτοτε -βάσει σχετικών οδηγιών που πρέπει να ακολουθούνται-
σε κάθε «απ’ ευθείας» ή μαγνητοσκοπημένη εκπομπή
είναι επιβεβλημένο από τις αρμόδιες Αρχές
να προβάλλεται επανειλημμένως κυλιόμενο μήνυμα (κρόουλ),
όπου δηλώνεται-διαβεβαιώνεται ότι έχουν ληφθεί τα απαραίτητα μέτρα για τη διεξαγωγή της.
Ε, λοιπόν, ο άνθρωπος που συνέταξε το σχετικό κείμενο στο «Open»,
είναι σίγουρο πως δεν έχει την παραμικρή σχέση με τη Λογοτεχνικότητα
και με τούς κανόνες που (οφείλεται να) διέπουν τη «Γλώσσα τής Επισημότητας».
«Για την παραγωγή της εκπομπής αυτής διενεργήθηκαν διαγνωστικά τεστ
και τηρούνται όλα τα προβλεπόμενα μέτρα προστασίας από τον Κορωνοϊό
που προκαλεί τη λοίμωξη Covid-19».
Μπορεί μία φαινομενικώς αθώα λέξη να σού ανατινάζει τον εγκέφαλο;
Βεβαίως και μπορεί.
Στην προκειμένη περίπτωση, η λέξη που δεν αντέχω να βλέπω, είναι η Γενική τής αντωνυμίας «αυτή».
«…για την παραγωγή της εκπομπής αυτής…».
Πώς λέμε «-Ποιος; – ΑΥΤΟΣ. 1-0!».
Οποία άστοχη, παντελώς πρόχειρη και «κομμωτηριακή» διατύπωση.
Οποία καρικατούρα διευκρίνισης, που αντιμετωπίζει τούς πολίτες-τηλεθεατές ως ηλίθιους.
Δηλαδή, βλέπεις -επί παραδείγματι- την «Ώρα Ελλάδος»,
και αν δεν υπάρχει η αποσαφήνιση «…της εκπομπής ΑΥΤΗΣ.»
ελλοχεύει ο κίνδυνος να νομίσεις ότι το μήνυμα αφορά (σε) άλλην εκπομπή
κι ενδεχομένως και (σε) άλλο κανάλι.
Και δεν είναι μόνο η παράταιρη διευκρίνιση, αλλά και η θέση τής αντωνυμίας,
που αντί να προηγείται τού ουσιαστικού, το ακολουθεί.
Συνελόντι ειπείν, έχουμε να κάνουμε με μία κακογραμμένη φράση,
που διαθέτει χείριστη αισθητική και συμπυκνώνεται στον όρο «άρπα-κόλλα».
Επιμύθιο:
Η «Γλώσσα τής Επισημότητας»,
η «γλώσσα» που χρησιμοποιούμε (και) στην Ενημέρωση
-και δη, όταν πρόκειται για ζητήματα που άπτονται εξόχως σημαντικών αγαθών όπως η Υγεία-
δεν είναι ένα ξέφραγο αμπέλι όπου οι λέξεις βγαίνουν για ελεύθερη βοσκή
και για να μάς παραπέμπουν στο περίφημο παραλήρημα χαράς τής Αλίκης Βουγιουκλάκη
«Κύρ’-Στέφανε, βάλε έξι σοκολάτες (για τα παιδιά),
και έξι κουτιά γάλα, και βάλε και τρία μπουκάλια κρασί, και έξι μπουκάλια μπίρα…
Ναι, ναι, κύρ’-Στέφανε, μόλις διορίστηκα· σε μια σπουδαία θέση· μια πάρα πολύ σπουδαία θέση.
Ναι, βάλε μπόλικο κρασί. Κι οχτώ μπουκάλια μπίρα.
Θα το κάψουμε απόψε, κύρ’-Στέφανε. Ναι, θα το κάψουμε…».
Εν κατακλείδι,
το εκάστοτε κείμενο τέτοιου είδους πρέπει να είναι συμπαγές, να διαθέτει σφρίγος,
να χρησιμοποιούνται αποκλειστικώς στοχευμένες λέξεις
και να αποφεύγονται περιττές διατυπώσεις που εκπέμπουν αίσθηση φλυαρίας
(υπό αυστηρό πρίσμα,
ακόμα και η φράση «…τηρούνται ΟΛΑ τα προβλεπόμενα μέτρα προστασίας…»
αποτελεί νοηματικό πλεονασμό
-καθώς όταν λέμε ότι «τηρούνται τα προβλεπόμενα μέτρα»
προφανώς και δεν εννοούμε «τα μισά προβλεπόμενα μέτρα»-
αλλά εν πάση περιπτώσει ο συγκεκριμένος πλεονασμός γίνεται αποδεκτός
επειδή είναι θεμιτή η επιδιωκόμενη έμφαση).
…
«Λεπτομέρειες…» θα πουν κάποιοι με απαξιωτικό ύφος.
Ναι, «Λεπτομέρειες…» θα πω κι εγώ,
μόνο που το ύφος μου εμπεριέχει θαυμασμό,
διότι οι Λεπτομέρειες κάνουν πάντα τη Διαφορά και ορίζουν τούς Πρωταθλητές.
Ως εκ τούτων,
κλείνω το παρόν πόνημα με τη διασκευή μίας πασίγνωστης βιβλικής ρήσης
που απευθύνω στους απανταχού προχειρολόγους τής Τηλεόρασης και τής Κοινωνίας:
«Πάτερ, άφες τής εκπομπής αυτής. Ου γαρ οίδασι τι ποιούσι.».
Ο Υπο-Κοσμικός
(Twitter: @Ypokosmikos
https://twitter.com/Ypokosmikos)
