ΟΙ ΑΜΟΝΤΑΡΙΣΤΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ

Για τα παιδιά με τις κουκούλες

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Είδα το δελτίο του Άλφα με τον Νίκο Μάνεση.

Με αφορμή λοιπόν το ετήσιο μνημόσυνο για τον Αλέξη, είδα δηλώσεις παιδιών σε δημοσιογράφο. Οι δηλώσεις αφορούσαν μόνο το παιδί. Βλέπω όμως τις πλάτες των παιδιών, ενώ στο κεφάλι φορούσαν κουκούλα.

Τα έχασα. Μπερδεύτηκα. Τα συγκεκριμένα παιδιά δεν έκαναν δηλώσεις στα Εξάρχεια, ούτε στο περιθώριο επεισοδίων. Αν κατάλαβα καλά, γιατί σας ξαναλέω τα έχασα, συμμετείχαν στο μνημόσυνο του φίλου τους.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Η ΚΟΥΚΟΥΛΑ ΓΙΑΤΙ;;;

Η ΠΛΑΤΗ ΣΤΗΝ ΚΑΜΕΡΑ ΓΙΑΤΙ;;;

Υπάρχει «εξουσία» που θα εκτιμήσει ότι φίλοι, συμμαθητές του παιδιού που ανάβουν κεράκι στην μνήμη του Αλέξη, είναι ύποπτοι επιθέσεων ή «επικίνδυνοι αντιεξουσιαστές»;

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Θεωρώ ότι αν έχει φτάσει η εξουσία να σκέφτεται με τον συγκεκριμένο τρόπο τότε κινδυνεύει να καταρρεύσει από την βλακεία που την χτύπησε παρά από τον πετροπόλεμο στους δρόμους.

Μήπως όμως υπάρχουν παιδιά που νομίζουν ότι επειδή απλώς συμμετέχουν στο πένθος χρήζονται αυτομάτως «αντιεξουσιαστές» και επιλέγουν την κουκούλα ως δήλωση ταυτότητας;

(Θα περίμενα να μου εξηγήσει στο σπικάζ ίσως η δημοσιογράφος που έκανε το θέμα γιατί επέλεξαν το συγκεκριμένο «στήσιμο». Επειδή λοιπόν δεν υπήρξε επεξήγηση, συνεχίζω τις σκέψεις μου).

Αν όποιος πενθεί για τον Αλέξη, διεκδικεί αυτομάτως ταυτότητα αντιεξουσιαστή, τότε ασεβεί στην μνήμη του παιδιού.

Δεν υπάρχει χειρότερο στην ζωή ενός ανθρώπου από το να αποχωριστεί το παιδί του και γιαυτό κρίνω εξαιρετική την στάση που κράτησαν οι γονείς όλο αυτό το διάστημα που η κοινωνία «βράζει» και αναζητά απεγνωσμένα σύμβολα και ήρωες.

Ειλικρινά δεν ξέρω πως μπορεί να διαχειριστεί ένας γονιός τον θυμό του όταν το παιδί του χάνεται, ως παράπλευρη απώλεια μιας εξουσίας που έχει αποχωριστεί την τιμή της. Δεν αναφέρομαι μόνο στον Αλέξη, αναφέρομαι και στα παιδιά που χάθηκαν στα Ίμια, αναφέρομαι και στους νέους αστυνομικούς που το σύστημα τους πετάει < «γυμνούς» στο ρινγκ… Αλλά, η εικόνα των παιδιών που επέλεξαν να μιλήσουν με κρυμμένα τα πρόσωπα τους… με μπέρδεψε πολύ, πάρα πολύ. Κατά τα άλλα το δελτίο του Άλφα, είναι ένα δελτίο που δείχνει ότι οι συνάδελφοι εκεί κάνουν πολύ καλή δουλειά στο μοντάζ των θεμάτων. Υπάρχουν εικόνες καταρχάς στα θέματα. Αυτονόητο;;; Καθόλου. Πιστέψτε με. Ακόμη και το ρεπορτάζ για τα παιδικά πάρτι που οι γονείς τα αναβάλουν εξαιτίας της γρίπης, ήταν πολύ, πολύ καλά δομημένο. Τα ρεπορτάζ πρέπει να γίνονται από ανθρώπους και να απευθύνονται σε ανθρώπους. Αυτό θυμάμαι έγραφε ένα καρτελάκι στην αίθουσα σύνταξης του Αντένα το 1990. Πολύ απλό να το σκεφτείς, πολύ σύνθετο να το κάνεις. Τα ρεπορτάζ του δελτίου του Άλφα το διαθέτουν. ΣΗΜΕΡΑ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ;;
(Ρωτάει ο Θανάσης Λάλας την jane Birkin στο VETO MAG)

…Νομίζω ότι επαναστάτες είναι οι άνθρωποι εκείνοι που τολμούν να είναι αντιδημοφιλείς. Είναι πολύ δύσκολο να είσαι επαναστάτης. Ο επαναστάτης πρέπει να παίρνει το ρίσκο να κάνει κάτι με την προοπτική να τον καταλάβουν οι άλλοι αργότερα…

ΟΙ ΑΜΟΝΤΑΡΙΣΤΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΥΝΤΑΡΑΣΣΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΜΑΣ.

Ακουμπισμένη στο κοντάρι του σφουγγαρόπανου, έμεινα να προβληματίζομαι, μαζί με την παρέα της Σταματίνας Τσιμτσιλή, αν ο Γιούρι Γκέλερ ξέσπασε στα αλήθεια, εναντίον του μένταλιστ ή αν κάνανε προπόνηση για να παίξουν μαζί με τον Χρήστο Φερεντίνο στο «συμπέθεροι από τα Τίρανα».

Στην αρχή, ανόητη εγώ, μόλις είδα το ξέσπασμα του Χρήστου, συμπόνεσα έως και τον μένταλιστ… Σκέφτηκα δηλαδή, μόλις τον είδα να κατεβάζει κεφάλι και να ετοιμάζεται να πέσει στα τέσσερα για να ζητήσει συγνώμη από παρουσιαστή και αρχι – μάγο, ότι το παιδί είχε «φάει πετριά». Στεναχωρήθηκα. Κρατούσα το σφουγγαρόπανο κάθετα στο πάτωμα και περίμενα την ετυμηγορία του πάνελ.

Όταν είδα το επεισόδιο όμως της Γερμανικής βερσιόν, όπου είχε το ίδιο ακριβώς ξέσπασμα ο μάγος με τον μένταλιστ που έκανε ακριβώς το ίδιο, κατέληξα ότι η τηλεόραση απευθύνεται εντελώς, σε ανόητες – ξανθιές – νοικοκυρές (έστω και περιστασιακές) που πιστεύουν σε ξόρκια και σε ξεματιάσματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα εγώ, που μέχρι να τοποθετηθεί και η Τριφίδου, έκαψα τις μπριζόλες, μην και χάσω τα σχόλια του μεσημεριανού .

ΠΟΛΛΗ ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΠΙΔΑ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΜΑΣ

Δίνει η δήλωση του Βασίλη Δρυμούση στην piazza . «Αν έκοβες την τηλεόραση σε όσους εργάζονται σε αυτή θα πήγαιναν όλοι στο ψυχιατρείο».
Βασίλη μου… είσαι και εσύ στην τηλεόραση, εκτός και αν το πιστεύεις και για τον εαυτό σου. Συμφωνώ με πολλά που λες στην συνέντευξη, την οποία βρίσκω αρκετά τολμηρή γιατί επισημαίνεις ό, τι συζητάμε στις παρέες, όμως σε διαβεβαιώνω ότι υπάρχουν άτομα που δουλεύουν στην τηλεόραση γιατί είναι η δουλειά τους και όχι η ζωή τους. Μπορεί να είναι λίγοι αλλά υπάρχουν.

ΔΙΑΦΩΝΩ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ Λευτέρη Παπαδόπουλου στο «Παρόν»

«Είμαστε ένα μπουρδέλο»

Το βρίσκω πολύ υποτιμητικό για τα μπουρδέλα αυτό που δηλώνει ο υπέροχος Λευτέρης Παπαδόπουλος. Οι χώροι αυτοί, έχουν κανόνες. Έχουν δομή, διαθέτουν αρχηγό, υποτακτικές, εργαζόμενους και πελατεία. Στην Ελλάδα ακόμη και οι σουμιέδες έχουν ξεπουληθεί Λευτέρη μου.

ΤΟΥΣ ΚΛΕΨΑΝΕ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΡΙΓΚ !

Η οικογένεια Μπέκαμ, χρειάζεται τετραπλό ξεμάτιασμα με λάδι Κρήτης.
Αφού συνταράχθηκε η υφήλιος με τους κάλους που πρέπει να βγάλει η κυρία Μπέκαμ από τα πόδια της για να ξαναφορέσει γόβες με τακούνι 14 πόντων, τώρα μάθαμε ότι τους κλέψανε στριγκ, αξίας 387.000 Ευρώ .

Μα από τι κορδόνια φτιάχνονται τα… κορδόνια; Αν δημοσιοποιηθεί ότι τα κορδόνια αποτελούνται από σύρματα χρυσού η πλατίνας, θα απειληθεί με «κάλο» η ευαίσθητη περιοχή.

ΣΥΣΤΑΣΗ

Σταματήστε να γεμίζετε με γόπες τις γλάστρες. Το κάπνισμα απαγορεύτηκε στους δημόσιους χώρους. Η Γουρουνιά πάλι όχι.

ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΟΣΟ ΓΙΝΕΤΑΙ.

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης