Εάν έως το τέλος του χρόνου (δηλαδή ως την προσεχή Πέμπτη) δεν καταφέρει η διοίκηση της ΕΣΗΕΑ να εκλέξει προεδρείο (που δεν προβλέπεται…), τότε, αισίως μπορεί να θεωρήσει κάποιος ότι το 2009 είναι έτος ντροπής για το ιστορικό συνδικαλιστικό, και βέβαια για το πνευματικό σωματείο της χώρας. Τα όσα έχουν γίνει είναι λίγο πολύ γνωστά από τις ανακοινώσεις των «παρατάξεων» και την επιμονή τουλάχιστον τριών στελεχών να θέλουν την πολυθρόνα του προέδρου.
Εν τω μεταξύ, η ακυβερνησία επί μήνες στην Ακαδημίας 20 αποτελεί βούτυρο στο ψωμί κάποιων εκδοτικών συγκροτημάτων και… κομμάτων, τα οποία, δυστυχώς, είναι παραπάνω από σίγουρο ότι κινούν τα νήματα και θέλουν πεισματικά την ΕΣΗΕΑ ως «παρακλάδι» της ΓΣΣΕ ή του… ΠΑΜΕ. Το ότι οι επαγγελματίες δημοσιογράφοι της Αθήνας υποχρεώθηκαν να συμπαρασταθούν πρόσφατα σε 24ωρη απεργία του ΠΑΜΕ -για όσους γνωρίζουν- ήταν απλώς ευκαιρία κάποια διοικητικά στελέχη να ρίξουν τις μάσκες.
Ταυτόχρονα, κάποιοι κωδικοί Τραπεζών έχουν «κλείσει» εδώ και αρκετές εβδομάδες, αφού δεν μπορεί να υπάρξει ροή, λόγω έλλειψης ταμία, γραμματέα και προέδρου, οι οποίοι πρέπει να βάλουν την υπογραφή τους. Πράγματι, το προσωπικό αγωνιά για το άμεσο μέλλον, ενώ εκατοντάδες συνταξιούχοι – μέλη του σωματείου, αυτή τη φορά δεν πήραν το τιμητικό (και φτωχικό) εορταστικό καλάθι. Βέβαια, αυτό είναι το λιγότερο για τους περίπου 800 βετεράνους του κλάδου, μια και ο κίνδυνος διαγραφής τους (που ζητάει επιμόνως η αριστερή πτέρυγα της διοίκησης…) είναι ορατός.
Θα αναρωτηθεί κάποιος: Χωρίς τους συνταξιούχους (που ποτέ δεν σκέφτηκε ο κλάδος να αποβάλει, θεωρώντας το επάγγελμα πνευματικό) πώς θα διεξάγονται οι γενικές συνελεύσεις της ΕΣΗΕΑ; Μπορεί τα μέλη (όλα μαζί) να έχουν αγγίξει τον αριθμό των 5.000, εντούτοις, οι γενικές συνελεύσεις γίνονται με τους εκατό υποψήφιους και καμιά διακοσαριά συνταξιούχους…
Παράλληλα, παρελθόν -μετά από αρκετά χρόνια- θεωρείται η ετήσια χριστουγεννιάτικη γιορτή για τα μικρά παιδιά των δημοσιογράφων, όπως και το ετήσιο –αρχές του χρόνου- γεύμα των βετεράνων, που θεωρείται θεσμός. Οι παρατάξεις Σόμπολου και Τσαλαπάτη αγωνιούν, αλλά δεν μπορούν να κάνουν τίποτα με «δεμένα» τα χέρια.
Σύμφωνα με το Καταστατικό της ΕΣΗΕΑ (που θεωρείται στη συγκεκριμένη διάταξη «σοφό»), επανάληψη εκλογών (που ζητούν επίμονα οι αριστερές παρατάξεις) δεν μπορούν να γίνουν, εάν δεν προκύψει τριετία. Μπορούν να γίνουν, αφού πρώτα παραιτηθούν τα 11 εκλεγμένα μέλη και οριστεί διοίκηση Πρωτοδικείου, που ακολούθως θα διενεργήσει νέες εκλογές. Δυστυχώς, αυτή η περίπτωση απορρίπτεται ασυζητητί και ο καιρός περνά εν μέσω γκρίνιας, πείσματος και έλλειψη λύσεων σε πολύ σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κλάδος.
Λεπτομέρεια: το Πειθαρχικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ έχει δικαίωμα (βάσει του καταστατικού) να εγκαλέσει ΟΛΑ τα εκλεγμένα μέλη της διοίκησης, ακόμη και να επιβάλει τιμωρία διαγραφής, αλλά αδρανεί. Όπως αδρανεί να επέμβει για παράβαση καθήκοντος (του ΔΣ), όταν ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟ βάσει καταστατικού να εκκαθαρίζει το Μητρώο (και να διαγράφει συναδέλφους που είναι εκδότες, ή καταστηματάρχες, κάποιους που έχουν αλλάξει επάγγελμα κλπ.), κάτι που ωστόσο δεν έκανε ποτέ.
