Με μια λεπτομερή ακτινογραφία του πολιτικού σκηνικού αλλά και του πολιτικού προσωπικού της Ελλάδας εν όψει των εκλογικών αναμετρήσεων ασχολείται η βρετανική επιθεώρηση, η οποία παγίως εκφράζει τις συντηρητικές απόψεις του City του Λονδίνου και της βρετανικής δημοκρατίας.
Ο «Economist» στην τρέχουσα έκδοσή του προεξοφλεί την πολιτική ήττα του Αλέξη Τσίπρα στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές, ενώ χρεώνει τον Κυριάκο Μητσοτάκη και το κόμμα του με «παρεοκρατικό καπιταλισμό». Με βρετανικό φλέγμα ο αρθρογράφος αναφέρεται στην «αταραξία του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος προετοιμάζεται να πιει το κώνειο όπως κάποτε ο Σωκράτης». Αφήνοντας να εννοηθεί ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός φαίνεται να έχει συμφιλιωθεί με την πορεία των πραγμάτων.
Από την άλλη, δεν χαρίζεται στο αντίπαλο δέος που είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία, καταδεικνύοντας έτσι πως το βρετανικό κατεστημένο του City αντιμετωπίζει με εξαιρετική καχυποψία το πολιτικό προσωπικό στην Ελλάδα που διεκδικεί την εξουσία. Ωστόσο, οφείλει κάποιος να επισημάνει πως η επιθεώρηση «Economist» παίρνει θέση έναντι των επερχόμενων εξελίξεων και προεξοφλεί την πολιτική ήττα του σημερινού Έλληνα πρωθυπουργού και μάλιστα με έναν τρόπο που δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης. Όντως είναι αρκετά ασυνήθιστο για τον «Economist» να εκτίθεται με τέτοιο ξεκάθαρο τρόπο έναντι προσεχών εξελίξεων, αφού μας έχει συνηθίσει σε πολύ προσεκτικές προσεγγίσεις, ενώ φημίζεται για το πώς προστατεύει τα νώτα του.
Στην τελική ευθεία για την κάλπη των ευρωεκλογών και των περιφερειακών και δημοτικών εκλογών, ακόμη ένα άρθρο, αυτήν τη φορά του «Economist», έρχεται, λοιπόν, για να προδικάσει την πτώση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα.
«Για έναν άνδρα που βρίσκεται ενώπιον της επερχόμενης εκλογικής του εξαφάνισης, ο 44χρονος πρωθυπουργός της Ελλάδας, Αλέξης Τσίπρας, φαίνεται όσο ατάραχος έμοιαζε ο Σωκράτης όταν ετοιμαζόταν να πιει το κώνειο»«Ο ΣΥΡΙΖΑ, το κυβερνών κόμμα της Ελλάδας, οδεύει προς την εκλογική ήττα του» είναι ο τίτλος του σχετικού σημερινού άρθρου.
Ενός άρθρου που φιλοξενεί δηλώσεις τόσο του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα όσο και του αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκου Μητσοτάκη, αποτυπώνοντας τις… μαύρες τρύπες της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τις προκλήσεις που ανοίγονται (μετά τις εθνικές εκλογές) στον ορίζοντα του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
«Για έναν άνδρα που βρίσκεται ενώπιον της επερχόμενης εκλογικής του εξαφάνισης, ο 44χρονος πρωθυπουργός της Ελλάδας, Αλέξης Τσίπρας, φαίνεται όσο ατάραχος έμοιαζε ο Σωκράτης όταν ετοιμαζόταν να πιει το κώνειο» είναι μία από τις χαρακτηριστικές αποστροφές του άρθρου, το οποίο επισημαίνει πως και οι 12 δημοσκοπήσεις που έχουν έρθει στο φως της δημοσιότητας από την αρχή του 2019 αποτυπώνουν δύο στοιχεία:
-Η Νέα Δημοκρατία προηγείται του ΣΥΡΙΖΑ.
-Οι εννέα από τις 12 έρευνες εμφανίζουν διψήφια τη διαφορά μεταξύ των δύο κομμάτων.
Το άρθρο του «Economist» εκτιμά επίσης ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός μοιάζει πλέον να ασχολείται αποκλειστικά με την παρακαταθήκη του, παρά με το μέλλον της χώρας. Πέρα, δε, από την περιγραφή της «εντυπωσιακής», όπως χαρακτηρίζεται, μεταστροφής του Αλέξη Τσίπρα, μετά το δημοψήφισμα του 2015, ο «Economist» σημειώνει: «Το μεγαλύτερο μέρος της δημοσιονομικής προσαρμογής επί των ημερών του ΣΥΡΙΖΑ επιτεύχθηκε με την επιβολή υψηλότερων φόρων στη μεσαία τάξη αντί για τη μείωση των δαπανών και τη δρομολόγηση νέων ιδιωτικοποιήσεων».
Πολλοί Έλληνες κατηγορούν τη Νέα Δημοκρατία για παρεοκρατικό καπιταλισμό και απροθυμία να κάνει την αυτοκριτική της για την οικονομική κρίσηΤο άρθρο σημειώνει πως, παρά τη βελτίωση της απόδοσης του φοροεισπρακτικού μηχανισμού, ελάχιστα έχουν γίνει από τον ΣΥΡΙΖΑ για την αύξηση της παραγωγικότητας.
Παράλληλα, στέκεται ιδιαίτερα στο αρνητικό αποτύπωμα της κυβέρνησης Τσίπρα στον τομέα των άμεσων ξένων επενδύσεων, οι οποίες θα μπορούσαν να βοηθήσουν την οικονομία και τις τράπεζες.
«Ένα μέρος της μεγάλης κινεζικής επένδυσης στο λιμάνι του Πειραιά έχει κολλήσει στη γραφειοκρατία. Το γεγονός ότι η επένδυση στον χώρο του παλαιού αεροδρομίου της Αθήνας μοιάζει να έχει παραλύσει, αποτελεί άλλο ένα στοιχείο που πλήττει την εμπιστοσύνη» αναφέρει ο «Economist», μόλις λίγα εικοσιτετράωρα μετά την επίσκεψη υψηλού συμβολισμού του κ. Μητσοτάκη, στον χώρο του πρώην αεροδρομίου, από όπου ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας έστειλε σήμα επενδυτικό στη διεθνή κοινότητα.
Απαξιωτική είναι η αναφορά στην κυβέρνηση και για τις σχέσεις της με τη Δικαιοσύνη. Ο «Economist» μεταφέρει την αγωνία του νομικού κόσμου για τις παρεμβάσεις που επιχειρούνται τα τελευταία χρόνια. «Οι δικηγόροι ασκούν κριτική για την πρόσφατη πολιτικοποίηση του δικαστικού σώματος» είναι η επισήμανση, ενώ η κριτική περνά και στα πεπραγμένα της κυβέρνησης στον ευαίσθητο τομέα της Παιδείας.
Ανάμεσα στις χειρότερες επιλογές που έγιναν επί ΣΥΡΙΖΑ αναδεικνύεται η διά νόμου αναβίωση της εμπλοκής των πολιτικών παρατάξεων στη διοίκηση των πανεπιστημίων. Επίσης, αναφορά γίνεται και στην κατάργηση της αξιοκρατικής επιλογής του σημαιοφόρου στις μαθητικές παρελάσεις, με το στοιχείο αυτό να αναδεικνύεται ως ακόμη μία απόδειξη της εναντίωσης του ΣΥΡΙΖΑ στην αξιοκρατία.
Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στον κόσμο, μαζί με την Κούβα, που δεν επιτρέπει τη λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων«Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στον κόσμο, μαζί με την Κούβα, που δεν επιτρέπει τη λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων… Εξαιτίας των νέων γραφειοκρατικών παρεμβάσεων, είναι πρακτικά αδύνατο για ξένα πανεπιστήμια να προσφέρουν μαθήματα στην Ελλάδα» σχολιάζει το άρθρο, στον απόηχο της κίνησης του κυβερνητικού στρατοπέδου να γυρίσει την πλάτη στην αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος.
Με καυστική διάθεση, πάντως, το άρθρο του «Economist» αντιπαραβάλλει τα επικοινωνιακά χαρακτηριστικά των δύο πολιτικών αρχηγών με τους οποίους συνομίλησε. Περιγράφοντας τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας, τονίζει ότι απέναντι στον Αλέξη Τσίπρα που «είναι χαρισματικός, ισχυρογνώμων και εκπέμπει αυτοπεποίθηση», ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι «πράος και υπερβολικά σχολαστικός», και φαινομενικά το στυλ του είναι ίσως δύσκολο να… περάσει στους απλούς πολίτες, αναφέροντας μάλιστα ότι ένας γελοιογράφος θα μπορούσε να τον σκιτσάρει ως ένα τυπικό παράδειγμα της αθηναϊκής ελίτ.
«Θα ήταν λάθος να υποτιμήσει κάποιος τον κ. Μητσοτάκη έναντι του κ. Τσίπρα, καθώς οι ψηφοφόροι δεν φαίνονται να επηρεάζονται από όλα αυτά» επισημαίνει ο «Economist» και εκτιμά πως «οι πραγματικές προκλήσεις για τον Κυριάκο Μητσοτάκη μπορεί να προκύψουν μετά τη νίκη του, από το κόμμα του, που, όπως ακριβώς έκανε ο κ. Τσίπρας, θα πρέπει να το αλλάξει».
Κι αυτό διότι, όπως υποστηρίζει ο αρθρογράφος, πολλοί Έλληνες κατηγορούν τη Νέα Δημοκρατία για παρεοκρατικό καπιταλισμό και απροθυμία να κάνει την αυτοκριτική της για την οικονομική κρίση. Ο αρθρογράφος αναδεικνύει και τον ισχυρισμό του κ. Τσίπρα ότι «ο κ. Μητσοτάκης υποχώρησε στη δεξιά πτέρυγα του κόμματός του», καθώς και ότι «προσπάθησε αλλά απέτυχε να σταματήσει τον ΣΥΡΙΖΑ να αναγνωρίσει τον βόρειο γείτονα της Ελλάδας με το συμβιβαστικό όνομα Βόρεια Μακεδονία».
Το άρθρο του «Economist» κλείνει με θετικά σχόλια για τις επιλογές του Κυριάκου Μητσοτάκη, από τη στιγμή που ανέλαβε την ηγεσία της «γαλάζιας» παράταξης.
«Έχει νοικοκυρέψει τα οικονομικά της ΝΔ μεταφέροντας την έδρα των κεντρικών γραφείων της και μειώνοντας έτσι το ενοίκιο κατά 90%» σημειώνει. Ταυτόχρονα, εκθειάζει τη θητεία του ως υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης, ενώ τονίζει ότι η πρώτη προτεραιότητα του προέδρου της ΝΔ θα είναι μια φορολογική μεταρρύθμιση που θα ελαφρύνει τα φορολογικά βάρη στις επιχειρήσεις, καθώς και ότι θα επιμείνει στις ιδιωτικοποιήσεις και θα επιδιώξει μια λιγότερο αυστηρή συμφωνία με τους δανειστές της Ελλάδας.
