Συνεχίζεται το ντόμινο αποκαλύψεων από την έρευνα της Διεθνούς Σύμπραξης Ερευνητών Δημοσιογράφων (ICIJ) και της γαλλικής εφημερίδας Le Monde. Αυτή τη φορά, αποκαλύπτονται οι απόρρητες επικοινωνίες που έγιναν μεταξύ υπαλλήλων της HSBC και Ελλήνων πελατών της, με στόχο οι δεύτεροι να αποφύγουν την καταβολή μεγάλων φόρων βάσει των εισοδημάτων και των περιουσιακών τους στοιχείων.
Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι από την παγκόσμια έρευνα προκύπτει πως οι υπάλληλοι της τράπεζας πρότειναν οι ίδιοι διευκολύνσεις στους εύπορους Έλληνες πελάτες τους, εισηγούμενοι τη σύσταση offshore εταιρειών!
Ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι από την παγκόσμια έρευνα προκύπτει πως οι υπάλληλοι της τράπεζας πρότειναν οι ίδιοι διευκολύνσεις στους εύπορους Έλληνες πελάτες τους, εισηγούμενοι τη σύσταση offshore εταιρειών!Η ιστορία ξεκινά από την κομβική περίοδο του έτους 2005, κατά την οποία τέθηκε σε ισχύ ευρωπαϊκή οδηγία, για την επιβολή φορολογίας στους τόκους καταθέσεων. Ω του θαύματος, εντός ενός πολύ μικρού χρονικού διαστήματος, 33 offshore εταιρείες απέκτησαν τραπεζικούς λογαριασμούς στην ελβετική θυγατρική της HSBC. Άλλες 12 offshore ελληνικών συμφερόντων απέκτησαν λογαριασμό στην HSBC τη διετία 2006-2007 με καταθέσεις που έφταναν τα 35 εκατ. δολάρια.
Οι έδρες των εταιρειών αυτών εντοπίζονται σε διάφορους φορολογικούς παραδείσους από τον Ειρηνικό Ωκεανό έως την Καραϊβική Θάλασσα και ως εκ τούτου δεν χρειάζονταν να καταβάλουν τους «αβάσταχτους φόρους» επί των καταθέσεών τους.
Οι περισσότερες από τις υπεράκτιες που συνδέονται με έλληνες καταθέτες της HSBC και απέκτησαν λογαριασμούς στην τράπεζα εντός του 2005 εντοπίζονταν στους φορολογικούς παραδείσους του Παναμά (14), της Λιβερίας (9), των Νήσων Μάρσαλ (7) και των Βρετανικών Παρθένων Νήσων (3). Οι περισσότερες που απέκτησαν λογαριασμούς στην HSBC την περίοδο 2006 -2007 εντοπίζονται στις Νήσους Μάρσαλ (4), στον Παναμά (3) και στη Λιβερία (3).
Οι 33 offshore:
Οι σημειώσεις υπαλλήλων για τους Έλληνες πελάτες
Τα «ΝΕΑ» φέρνουν στη δημοσιότητα σημειώσεις των υπαλλήλων της τράπεζας της HSBC κατά την επικοινωνία τους με τους πελάτες:
– «Μας έφεραν όλα τα απαραίτητα έγγραφα για το άνοιγμα του λογαριασμού και τη νέα εταιρεία στην Λιβερία που θα ανοίξει για λόγους ESD (σ.σ.: η ευρωπαϊκή οδηγία για την φορολόγηση των τόκων), καθώς ο πελάτης είναι κάτοικος Ελλάδας και Ηνωμένου Βασιλείου» αναφέρεται από υπάλληλο τον Ιούνιο του 2005 σε καρτέλα ελληνίδας διευθύντριας η οποία συνδεόταν με λογαριασμούς ύψους 13 εκατ. δολαρίων. Η λιβεριανή εταιρεία ήταν η Human Forest Corporation, με έδρα στη Μονρόβια.
– «Ο πελάτης ήρθε με τον αδελφό του και μαζί υπέγραψαν το άνοιγμα λογαριασμού και έγγραφα για σύσταση εταιρείας στον Παναμά. Αυτοί επιθυμούν να κλείσουν τους αντίστοιχους καταθετικούς λογαριασμούς τους για λόγους ESD (έλληνες κάτοικοι), και θα μεταφέρουν τα περιουσιακά τους στοιχεία στον λογαριασμό της εταιρείας. Επίσης άνοιξαν από μία θυρίδα». Η συγκεκριμένη καταγραφή επικοινωνιών υπαλλήλου έγινε τον Οκτώβριο του 2005 με έλληνα πελάτη και καταθέσεις άνω των 4,5 εκατ. δολαρίων. Το όνομα της παναμέζικης εταιρείας, όπως καταγράφηκε στην καρτέλα, ήταν Brookley Finance Inc.
– «Ο πελάτης θα ανοίξει εταιρικό λογαριασμό όπου θα μεταφέρει όλα του τα κεφάλαια από τον υπάρχοντα αριθμημένο λογαριασμό (ο λόγος είναι η ευρωπαϊκή οδηγία για την φορολόγηση των καταθέσεων)» σημειώνει υπάλληλος της τράπεζας σε άλλη καρτέλα έλληνα πελάτη τον Νοέμβριο του 2005. Ο εν λόγω καταθέτης βρέθηκε να σχετίζεται με την εταιρεία Yaleford Enterprises Inc. με έδρα τον Παναμά.
– Συζήτηση υπαλλήλου της τράπεζας με διευθύντρια ελληνικής επιχείρησης τον Νοέμβριο του 2005 για το άνοιγμα παναμέζικης offshore και τη μεταφορά χρημάτων σε αυτήν ώστε να γλιτώσουν την καταβολή του φόρου των τόκων. Στην καρτέλα της διευθύντριας φαίνεται ότι είναι η πραγματική δικαιούχος της υπεράκτιας Genie International Inc, της οποίας το μέγιστο ύψος καταθέσεων την περίοδο 2006-2007 φτάνει τα 2,2 εκατ. δολάρια.
– Περισσότερα από 2 εκατ. δολάρια φαίνεται πως συνδέονταν με υπεράκτια ελληνικών συμφερόντων στις Μπαχάμες έπειτα από την αποστολή των απαραίτητων εγγράφων στους υπαλλήλους της τράπεζας που χρειάζονταν για να δημιουργηθεί η Makag Valley Ltd. Ηδη είχε συστηθεί το ομώνυμο ίδρυμα Makag στο Λίχτενσταϊν μέσω άλλης τράπεζας για να διαχειρίζεται τον λογαριασμό στην HSBC.
– Η περίπτωση κατοίκου Ελλάδας με καταθέσεις πάνω από 1,7 εκατ. δολάρια, ο οποίος όταν ενημερώνεται από υπάλληλο της HSBC για την φορολόγηση, «θυμώνει πάρα πολύ». Οπως φαίνεται στις σημειώσεις, του προτείνεται η σύσταση offshore για να αποφύγει τους φόρους, όμως ο ίδιος αρνείται να πληρώσει στην τράπεζα τα έξοδα για την σύστασή της. Αντιπροτάθηκε απόδοση 0,5-1% μεγαλύτερη σε ομόλογα ως προσφορά της τράπεζας και η διαφορά που προέκυπτε στα έσοδα να χρησιμοποιηθεί για να καλυφθούν τα έξοδα σύστασης της υπεράκτιας! Στην καρτέλα που απέσπασε ο Φαλσιανί το 2007 δεν φαίνεται κάποια σύνδεση του πελάτη με offshore.
– Έλληνας εφοπλιστής ο οποίος, όπως φαίνεται σε σημειώσεις υπαλλήλων, ελάμβανε τόκους 75.000 δολάρια από καταθέσεις στην HSBC επέλεξε έπειτα από την παρότρυνση υπαλλήλου τη λύση της offshore για να αποφύγει φόρους ύψους περίπου 11.000 δολαρίων. Σε συνεννοήσεις που έγιναν στις αρχές Ιουνίου 2005 αναφέρεται ότι ο πελάτης ζήτησε μία λίστα με ονόματα offshore που έχουν ήδη συσταθεί ώστε να επιλέξει. Σε νέα επικοινωνία δύο ημέρες μετά επισημαίνεται από τον πελάτη ότι θέλει να εμφανίζεται ως διευθυντής, κύριος μέτοχος και ο μόνος με δικαίωμα υπογραφής στην υπεράκτια. «Προς το παρόν τέτοια δομή εταιρείας είναι εκτός του πεδίου εφαρμογής του ESD. Τον πληροφόρησα για το κόστος αν εμφανίζεται η HSBC ως διευθυντής και αντίστοιχα για το κόστος αν είναι ο ίδιος. Επέλεξε το τελευταίο».
Οι τιμές, σύμφωνα με τις σημειώσεις του υπαλλήλου, ανέρχονταν σε 1.700 δολάρια για τη σύσταση της offshore και 1.300 δολάρια τον χρόνο για λειτουργικά έξοδα της εταιρείας (τήρηση βιβλίων κ.λπ.). Η ονομασία της εταιρείας που επελέγη ήταν Nigaloo Venture Holdings και η έδρα της στις Βρετανικές Παρθένους Νήσους.
Συνολικά 43 καρτέλες με Έλληνες πελάτες
Από τις πληροφορίες που απέκτησε ο πρώην υπάλληλος της HSBC, Ερβέ Φαλτσάνι προκύπτει ότι υπάρχουν 43 καρτέλες με «ελληνικό άρωμα». Στις σημειώσεις των τραπεζικών υπαλλήλων αναφέρεται ο όρος ESD, δηλαδή η ευρωπαϊκή οδηγία φορολόγησης των τόκων. Σε 16 από αυτές διακρίνεται ότι οι πελάτες συμφώνησαν να ανοιχθούν εταιρικοί λογαριασμοί και να συσταθούν υπεράκτιες εταιρείες για «λόγους ESD».
Σε 14 περιπτώσεις δεν είναι ξεκάθαρο τι συνέβη τελικά – μέχρι το 2007 δεν υπήρχε σύνδεση πελατών με offshore, όμως άγνωστο είναι τι συνέβη έπειτα από αυτή την περίοδο.Σε άλλες 13 περιπτώσεις οι πελάτες αρνήθηκαν.
Ανάμεσα σε αυτούς που δήλωσαν ότι θα το σκεφτούν για την ίδρυση offshore, φέρεται να είναι και πρώην δικαστής ο οποίος συνδεόταν με 1 εκατ. δολάρια. Ωστόσο δεν φαίνεται να προχώρησε η σύσταση της εταιρείας έως το 2007.
Τέλος, βάσει των επίσημων στοιχείων του ελβετικού ΥΠΟΙΚ, προκύπτει ότι 29 μόλις Έλληνες με ελβετικές καταθέσεις δέχτηκαν να δημοσιοποιηθούν τα περιουσιακά τους στοιχεία το 2005, ενώ το ύψος των ακαθάριστων τόκων που δηλώθηκε ότι έλαβαν εκείνη τη χρονιά έφτανε τα 224.000 ελβετικά φράγκα.
Οι φόροι που αποδόθηκαν από τους τόκους των καταθέσεων στο ελληνικό Δημόσιο για το χρονικό διάστημα Ιούλιος – Δεκέμβριος 2005 ανήλθε σε 5,5 εκατομμύρια ελβετικά φράγκα. Τα επόμενα δύο έτη, οι φόροι ανήλθαν στα 15 και 16 εκατομμύρια φράγκα, ενώ ο αριθμός των Ελλήνων που δέχθηκαν να κοινοποιήσουν τα στοιχεία τους ανήλθαν στους 61 και 70 αντίστοιχα.
Οι δημοσιογράφοι της σύμπραξης, στην οποία συμμετέχουν μεταξύ άλλων οι Le Monde, Guardian, BBC, Süddeutsche Zeitung και οι γερμανικές ραδιοφωνίες WDR και NDR, αξιολόγησαν περισσότερα από 35.000 έγγραφα, που αφορούν σε περίπου 100.000 πελάτες από όλο τον κόσμο. Σύμφωνα με τα στοιχεία, από τα οποία προέκυψε και η ελληνική «Λίστα Λαγκάρντ», οι καταθέσεις στους λογαριασμούς ανέρχονται στα 75 δισεκατομμύρια ευρώ.
«Ένα μέρος της διοίκησης γνώριζε»
Για τον Μάρκους Χεν, από την διεθνή Μη Κυβερνητική Οργάνωση Tax Justice Network, το ιδιαίτερο στοιχείο της υπόθεσης δεν είναι μόνο οι καταθέτες, αλλά η τράπεζα που έκανε… τα στραβά μάτια:
«Το σκάνδαλο είναι ότι μια τράπεζα λειτουργεί με αυτό τον τρόπο και δημιουργεί ειδική δομή για να εξυπηρετήσει τους συγκεκριμένους πελάτες».
Ο Ρούντολφ Έλμαρ, πληροφοριοδότης (whistleblower-σφυριχτράκιας) και πρώην υπάλληλος της ελβετικής τράπεζας Julius Bär, μεταξύ άλλων στα νησιά Κέιμαν, επιρρίπτει ευθύνες στο διοικητικό συμβούλιο της HSBC: «Η σωστή διοίκηση τράπεζας έχει τις πληροφορίες που χρειάζεται για τους πελάτες της και τις διαδρομές που ακολούθησαν τα κεφάλαια. Σίγουρα ένα μέρος της διοίκησης γνώριζε με ποιους συναλλάσσεται η τράπεζα».
Διαβάστε επίσης:
Οι «βρώμικες συναλλαγές» της HSBC
