Το ένα δισ. ευρώ υπολογίζεται ότι αγγίζει το ποσό που έχουν πληρώσει οι Έλληνες φορολογούμενοι τις τελευταίες δεκαετίες για την εκτροπή του Αχελώου, ένα έργο-φάντασμα, που σταματά με απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Το ΣτΕ έβαλε «πάγο» στα έργα της εκτροπής, ακυρώνοντας σειρά υπουργικών αποφάσεων στις οποίες είχε στηριχθεί η εκτροπή. Η ιστορία δεν είναι καινούρια, καθώς από το 1991 περιβαλλοντικές οργανώσεις και φορείς είχαν προσφύγει στη Δικαιοσύνη, ζητώντας την ακύρωση των έργων εκτροπής του Αχελώου ποταμού. Σε αυτά περιλαμβάνονταν η κατασκευή φράγματος, ταμιευτήρα, υδροηλεκτρικού σταθμού της ΔΕΗ, Μεσοχώρας και σήραγγας εκτροπής του ρου.
Σύμφωνα με μελέτες, ο αρχικός σχεδιασµός του έργου είχε ως δεδοµένο την εκτροπή στη Θεσσαλία 1,1 δισεκατοµµυρίων κυβικών µέτρων νερού. Ως τελική όµως ποσότητα σχεδιασµού, έπειτα από παρεµβάσεις διαφόρων οµάδων και φορέων κατοίκων των εµπλεκοµένων περιοχών, ελήφθησαν τα 600 εκατοµµύρια κυβικά µέτρα.
Έτσι, τα ποσά που έχουν δαπανηθεί τα τελευταία χρόνια είναι τεράστια. Ενδεικτικά, το 2010 είχε προβλεφθεί στον κρατικό προϋπολογισμό ποσό ύψους 50 εκατ. ευρώ για τα έργα εκτροπής του Αχελώου, ενώ το 2011 είχαν σπαταληθεί 14,5 εκατ. ευρώ. Ακόμη, την άνοιξη του 2013 εκταμιεύθηκαν 9,4 εκατ. ευρώ, ενώ μέχρι το 2006 είχαν σπαταληθεί συνολικά περίπου 700 εκατ. ευρώ.
Παράλληλα, από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, οι εκάστοτε κυβερνήσεις ρίχνουν στον… ποταμό δισ. δραχμές ή σε σημερινές τιμές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ.
Ενδεικτικά, το 1988 η εταιρεία Taylor Woodrow International είχε υποβάλει προσφορά υψους 591 δισ. δραχμών, η οποία ύστερα από έντονες αντιδράσεις μειώθηκε στα περίπου 90 δισ. ευρώ. Μάλιστα, η λεόντεια σύμβαση του έργου θα προκαλέσει σάλο στη Βουλή το 1993, αναγκάζοντας την τότε κυβέρνηση Μητσοτάκη να αποσύρει και να ξαναδημοπρατήσει τη σύμβαση.
Η εκτροπή του Αχελώου διαχρονικά έχει πολιτικό άρωμα. Είχε ανακοινωθεί από τον Ανδρέα Παπανδρέου στην επέτειο του Κιλελέρ του 1983, είχε προωθηθεί από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, ενώ ο πρώην υπουργός Γιώργος Σουφλιάς ήταν ένας από τους πιο μεγάλους υπέρμαχους του έργου.
