Αργά αλλά σταθερά το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) φαίνεται να κατανοεί αυτό που χρόνια τώρα φωνάζουν οικονομικοί αναλυτές κυρίως σε χώρες που βρίσκονται στο νότιο τμήμα της Ευρώπης.
Το μέτρο της λιτότητας δεν αποτελεί… πανάκεια και εφόσον δεν συνοδεύεται από μέτρα ανάπτυξης η ύφεση θα συνεχίζει να πλήττει τις οικονομίες που πληρώνουν τις αμαρτίες του παρελθόντος (υπέρογκος δανεισμός, διόγκωση Δημοσίου Τομέα).
Όπως επισημαίνεται σε έκθεση του ΔΝΤ, «τα σχέδια λιτότητας στις αναπτυγμένες χώρες που αντιμετωπίζουν προβλήματα θα πρέπει να συνδυάζονται με περιορισμούς στην ταχύτητα εφαρμογής τους προκειμένου να μην είναι αντιπαραγωγικά, συρρικνώνοντας ακόμα περισσότερο την ανάπτυξη».
«Κάθε “θεραπεία λιτότητας”, η οποία είναι άμεση, είναι πιο δικαιολογημένη στις χώρες που βρίσκονται υπό την πίεση των αγορών αν (. . .) υπάρχει ένας περιορισμός ταχύτητας χωρίς τον οποίο οι προσπάθειες (δημοσιονομικής) σταθεροποίησης μπορούν να είναι αντιπαραγωγικές», τονίζεται.
«Μια άμεση δημοσιονομική προσαρμογή θεωρείτο συχνά ως το πιο αποτελεσματικό μέσο για την εξυγίανση των δημοσιονομικών. Όμως η αντίληψη ότι τα σχέδια αυτά της λιτότητας μπορεί να επηρεάσουν την ανάπτυξη και να υπονομεύσουν την κοινωνική και πολιτική συνοχή αναδύθηκε κατά τη διάρκεια της κρίσης», προστίθεται.
Στα τέλη του 2012 το ΔΝΤ είχε παραδεχτεί πως υποτίμησε τον αντίκτυπο της λιτότητας στην ανάπτυξη, κρίνοντας από τους υψηλούς δείκτες ανεργίας και ύφεσης κυρίως στην Ελλάδα και άλλες χώρες, παρά τα «πακέτα» οικονομικής βοήθειας.
Στη συγκεκριμένη έκθεση πάντως το ΔΝΤ δεν απηύθυνε έκκληση για μια ριζοσπαστική αλλαγή πορείας, καθώς όπως λέει και η λαϊκή παροιμία: «ο λύκος κι αν εγέρασε…». Έτσι, εξηγεί πως «μια υπερβολική καθυστέρηση στην υλοποίηση των σχεδίων λιτότητας μπορεί να αποδειχτεί εξαιρετικά δαπανηρή σε μια περίοδο ύφεσης, ενισχύοντας τη δυσπιστία των αγορών».
Κλείνοντας, οι συντάκτες της έκθεσης ξεκαθάρισαν πως οι κίνδυνοι για τις ανεπτυγμένες χώρες από ξαφνικές αλλαγές στην παγκόσμια οικονομία παραμένουν, υπογραμμίζοντας τον «ευάλωτο» χαρακτήρα των οικονομιών τους, γι αυτό και επισημαίνουν πως η λιτότητα παραμένει μονόδρομος.
«Οι ανεπτυγμένες χώρες δεν είναι ασφαλείς έναντι μιας ξαφνικής αλλαγής του κλίματος στις αγορές παρόμοιας με εκείνες που προκάλεσαν κρίσεις στις αναδυόμενες οικονομίες στο παρελθόν», τονίζεται.
Διαβάστε επίσης:
Οι Έλληνες, οι φόροι και ο… Νίγηρας, Πρώτη καταχώρηση: Σάββατο, 26 Μαΐου 2012, 00:52
Επιμέλεια: Μάριος Βελέντζας
