Εξαιρετικά δυσχερείς χειρισμούς και μάλιστα με αβέβαιο αποτέλεσμα, προβλέπει για την Ελλάδα νέα έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών, η οποία εξετάζει αναλυτικά τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης και κυρίως από τις συνέπειες της γήρανσης του πληθυσμού στο έλλειμμα του ασφαλιστικού συστήματος.
Η έκθεση χρησιμοποιεί δύο δείκτες για να μετρήσει την απόσταση που πρέπει να διανυθεί ώστε να επιτευχθεί η βιωσιμότητα.
Ο ένας δείκτης μετρά την αναγκαία προσαρμογή, υπολογίζοντας τις μελλοντικές δαπάνες στο ασφαλιστικό από τη γήρανση του πληθυσμού και προσθέτοντας σε αυτές την προσαρμογή που πρέπει να γίνει στο πρωτογενές δημοσιονομικό ισοζύγιο (έσοδα μείον δαπάνες χωρίς τους τόκους) για να σταθεροποιηθεί το δημόσιο χρέος.
Ο άλλος δείκτης μετρά την απόκλιση από τη βιωσιμότητα, υπολογίζοντας τις δαπάνες στο ασφαλιστικό έως το 2060 και προσθέτοντας την πρόσθετη προσαρμογή που είναι αναγκαία για να μειωθεί το δημόσιο χρέος στο 60% του ΑΕΠ έως το 2060 καθώς και την προσαρμογή στο πρωτογενές δημοσιονομικό ισοζύγιο.
Με βάση τον πρώτο δείκτη, οι εμπειρογνώμονες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής υπολόγισαν ότι η προσαρμογή που χρειάζεται για την επίτευξη της βιωσιμότητας στην Ε.Ε. είναι κατά μέσο όρο 6,5% του ΑΕΠ, ενώ για την Ελλάδα είναι υπερδιπλάσια, καθώς φθάνει στο 14,1% του ΑΕΠ.
Υψηλή είναι η προσαρμογή που χρειάζεται να κάνει η Ελλάδα και με βάση τον δεύτερο δείκτη (10,8%). Η Ελλάδα έχει μεγαλύτερη ανάγκη προσαρμογής, λόγω του πολύ μεγαλύτερου αναλογιστικού ελλείμματος του ασφαλιστικού της συστήματος, δηλαδή του ελλείμματος που θα προκύψει στο μέλλον, εφόσον δεν υπάρξουν αλλαγές στην ακολουθούμενη πολιτική.
Συγκεκριμένα, η προβλεπόμενη επιβάρυνση στο μέλλον από το ασφαλιστικό είναι ύψους 11,5% στην Ελλάδα έναντι μόλις 3,2% στην Ε.Ε., καθώς πολλές χώρες της Ευρώπης έχουν ήδη προσαρμόσει το ασφαλιστικό τους σύστημα στις προβλεπόμενες δυσμενείς δημογραφικές εξελίξεις. Αντίθετα, η προσαρμογή στο πρωτογενές δημοσιονομικό ισοζύγιο που πρέπει να κάνει η Ελλάδα είναι 2,6% έναντι 3,3% του ΑΕΠ στην Ε.Ε.
Το συμπέρασμα που προκύπτει για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή από την ανάλυση αυτή είναι ότι η αντιμετώπιση του προβλήματος της δημοσιονομικής βιωσιμότητας για την Ελλάδα δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς νέες αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα που θα μειώνουν το αναλογιστικό του έλλειμμα.
