Πανοζάχος Δημήτρης, Msc Οικονομολόγος – Φοροτεχνικός Σύμβουλος

Η φορολόγηση εισοδήματος των αγροτών αποτελεί θέμα αιχμής, το οποίο κυριάρχησε στην προεκλογική περίοδο, χωρίς όμως να δοθεί σαφής απάντηση.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Οι αγρότες ως επιτηδευματίες φορολογούνταν ανέκαθεν για τα εισοδήματα που αποκτούσαν. Έως την ψήφιση του Ν. 4172/13 εφαρμοζόταν μια τεκμαρτή μέθοδος υπολογισμού του φορολογητέου εισοδήματός τους.

Το 2014 ήταν το πρώτο έτος κατά το οποίο το φορολογητέο εισόδημα των αγροτών υπολογίστηκε με τον βασικό λογιστικό κανόνα Έσοδα – Έξοδα και ταυτοχρόνως επιβλήθηκε φόρος εισοδήματος επί αυτού 13%. Με τον ίδιο φορολογικό νόμο όμως, όλοι οι άλλοι επιτηδευματίες καταβάλλουν φόρο εισοδήματος ίσο με το 26% των κερδών τους.

Το ερώτημα που προκύπτει αυθόρμητα είναι το εξής: πόσο δίκαια είναι η φορολογική διάκριση μεταξύ ενός μικρο-επιτηδευματία (π.χ. ιδιοκτήτης περιπτέρου) και ενός αγρότη που κατοικούν στο ίδιο χωριό;

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Η κατάργηση αυτής της διάκρισης εξαλείφθηκε με το 3ο μνημόνιο σε μια χώρα που έχει παράδοση στον πρωτογενή τομέα και έχουν αναπτυχθεί ιδεοληψίες από δεκαετίες. Όπως για όλους τους επιτηδευματίες, οι οικονομικές ενισχύσεις χαρακτηρίζονται «έσοδα». Συνεπώς και για τους αγρότες θα συνυπολογίζονται πλέον αυτές στα υπόλοιπα έσοδα τους.

Το πρόβλημα δεν είναι λοιπόν, στην ίση φορολόγηση των αγροτών με τους άλλους επιτηδευματίες αλλά στην υψηλή φορολόγηση όλων αυτών. Η ιδιαιτερότητα των αγροτών έγκειται στην παραγωγική διαδικασία και φορολογικά στο κόστος παραγωγής τους που αυξάνεται από τον Φ.Π.Α. των «μέσων» και των «υλικών» που χρησιμοποιούν στην παραγωγή.

Η πλειονότητα των αγροτών έχει το φορολογικό δικαίωμα να μην είναι ενταγμένη στο «κανονικό» καθεστώς Φ.Π.Α.. Ωστόσο, τον καταβάλλουν κατά την αγορά μηχανολογικού εξοπλισμού, σπόρων, φαρμάκων κ.λπ., κάτι που αποτελεί κόστος παραγωγής τους με αποτέλεσμα να επιβαρύνει την τιμή πώλησης των αγροτικών προϊόντων.

Όταν όλα τα «μέσα» και οι «πρώτες ύλες» που χρησιμοποιούν οι αγρότες στην παραγωγή επιβαρύνονται με 23% Φ.Π.Α. αντί για 13% ή και 6,5%, τότε δεν ενισχύεται στη χώρα μας η παραγωγή ανταγωνιστών προϊόντων.

Αν χρειάζεται μια φορολογική μεταρρύθμιση στον πρωτογενή τομέα, τότε αυτή είναι η μείωση του Φ.Π.Α. όσων χρησιμοποιούν στην παραγωγική διαδικασία οι αγρότες και όχι η μείωση της φορολογίας εισοδήματος.

Η μείωση του Φ.Π.Α. στο κόστος παραγωγής των αγροτών βοηθά να αναπτύξουμε ανταγωνιστική οικονομία ενώ η διαφορετική φορολόγηση του εισοδήματός τους δημιουργεί νέες κοινωνικές ανισότητες.

Για μια ακόμη φορά στη χώρα μας «τα λόγια δε συμβαδίζουν με τις πράξεις». Συνεχώς ακούμε για προσπάθειες ανάπτυξης της οικονομίας αλλά στην πράξη δεν ασχολούμαστε με τις μεταρρυθμίσεις που την διευκολύνουν.

Αν λοιπόν, θέλουμε «αγροτική οικονομία» ας μειώσουμε τον Φ.Π.Α. του κόστους παραγωγής αντί να διαχωρίσουμε τους αγρότες στη φορολογία εισοδήματος από τους άλλους επιτηδευματίες.

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης