«Η Ελλάδα δεν είναι κοντά σε χρεοκοπία. Εργαζόμαστε για να ολοκληρώσουμε την αξιολόγηση», δήλωσε ο επικεφαλής του EFSF, Κλάους Ρέγκλινγκ.
Σε συνέντευξή του στην ιταλική Corriere Della Sera, ο επικεφαλής του EFSF, Klaus Regling ερωτηθείς για τους κινδύνους που ενέχει η καθυστέρηση ολοκλήρωσης των διαπραγματεύσεων, απάντησε: «Υπάρχει πράγματι μία οχτάμηνη καθυστέρηση στην αξιολόγηση επειδή υπάρχουν σχετικά προβλήματα εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα. Το ΔΝΤ και η Ε.Ε. έχουν διαφορετικές προβλέψεις αλλά αυτό δεν ευθύνεται για αυτή τη μακρά καθυστέρηση. Μιλάμε για προβλέψεις των επόμενων δύο ετών. Είναι απόλυτα φυσιολογικό να διαφέρουν οι προβλέψεις των θεσμών. Για να αποτραπούν ενδεχόμενες αποκλίσεις στα δημοσιονομικά στοιχεία, ζητήθηκε από την Ελλάδα να ετοιμάσει και να νομοθετήσει μέτρα τα οποία θα εφαρμοστούν μόνο εάν πραγματοποιηθεί το πιο απαισιόδοξο σενάριο που προβλέπει το ΔΝΤ. Η Ελλάδα πιστεύει ότι οι πιο θετικές προβλέψεις είναι σωστές και ότι αυτά τα μέτρα δεν θα είναι αναγκαία. Αυτά τα μέτρα αποτελούν έναν συμβιβασμό για τις αποκλίνουσες εκτιμήσεις αλλά παρέχουν επίσης μία ασφάλεια έναντι σε απρόβλεπτα γεγονότα».
Στην ερώτηση εάν η Ελλάδα διατρέχει κίνδυνο χρεοκοπίας, ο K. Regling απάντησε: «Η Ελλάδα χρειάζεται χρήματα από τον ESM γι’ αυτό συμφωνήσαμε για ένα νέο πρόγραμμα το περασμένο καλοκαίρι. Η κατάσταση έχει βελτιωθεί σε σύγκριση με κάποια χρόνια πριν. Η Ελλάδα έχει τώρα πρωτογενές πλεόνασμα, επομένως δεν χρειάζεται χρήματα κάθε μήνα για να χρηματοδοτεί τον προϋπολογισμό της. Στο τέλος Ιουλίου, υπάρχει πραγματική ανάγκη ρευστότητας εξαιτίας της μεγάλης αποπληρωμής χρέους. Όσο πιο γρήγορα επιτύχουμε τη συμφωνία, τόσο καλύτερα για να επιτραπεί στην Ελλάδα να πληρώσει τις εγχώριες ληξιπρόθεσμες οφειλές της. Αυτό είναι πολύ σημαντικό για την καλή λειτουργία της οικονομίας. Επομένως δεν είμαστε κοντά σε χρεοκοπία. Εργαζόμαστε για να ολοκληρώσουμε την αξιολόγηση και να αποφύγουμε τα προβλήματα του περασμένου έτους».
Ερωτηθείς πόσα χρήματα έχουν πληρώσει οι διεθνείς πιστωτές από την αρχή της κρίσης το 2010 και γιατί τα προηγούμενα προγράμματα δεν λειτούργησαν όπως έγινε για την Ιρλανδία, την Ισπανία και την Πορτογαλία, ο ο K. Regling δήλωσε: «Η Ελλάδα αποτελεί εξαίρεση σε σχέση με τις άλλες χώρες. Γι’ αυτό χρειάστηκε ένα τρίτο πρόγραμμα. Εάν λάβουμε υπόψη τη συνολική στήριξη των Ευρωπαίων εταίρων και του ΔΝΤ, έχουμε ήδη εκταμιεύσει 250 δις. ευρώ. Υπάρχουν τρεις λόγοι που η Ελλάδα αποτελεί διαφορετική περίπτωση:
Πρώτον, η θέση εκκίνησης όσον αφορά στα οικονομικά προβλήματα ήταν πολύ πιο δυσχερής από τις άλλες χώρες. Δεύτερον, καταλάβαμε ότι η ελληνική διοίκηση είναι πολύ αδύναμη, κάτι που επηρεάζει την ικανότητα της χώρας να εφαρμόζει το πρόγραμμα. Τρίτον, μετά τις εκλογές στις αρχές του 2015, υπήρξε μία διακοπή του προγράμματος και οπισθοδρόμηση στις μεταρρυθμίσεις, αυτό είχε τεράστιες αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομία και ώθησε την Ελλάδα πίσω στην ύφεση».
Στην ερώτηση γιατί το πρόγραμμα θα πρέπει να πετύχει τώρα, ο επικεφαλής του EFSF δήλωσε: «Ο κύριος λόγος είναι ότι η δεύτερη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έλαβε μία εντελώς διαφορετική εντολή στις εκλογές του Σεπτεμβρίου: να εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις που συμφωνήθηκαν τον περασμένο Ιούλιο και Αύγουστο. Το επίπεδο δέσμευσης της ελληνικής κυβέρνησης άλλαξε εντελώς συγκριτικά με το πρώτο μισό του έτους. Υπάρχει επίσης, ένας νέος υπουργός Οικονομικών, ο Ευ. Τσακαλώτος, ο οποίος συνεργάζεται αρκετά καλά με τους θεσμούς».
Ερωτηθείς γιατί ο ESM δε θεωρήθηκε αρκετός και χώρες όπως η Γερμανία, η Φινλανδία και η Ολλανδία ζήτησαν τη συμμετοχή του ΔΝΤ για να εγκρίνουν το πρόγραμμα των 86 δις. ευρώ, ο K. Regling απάντησε: «Δεν είναι σωστό να θεωρούμε ότι ο ESM είναι το ευρωπαϊκό ΔΝΤ. Στην Ευρώπη ακολουθούμε ένα διαφορετικό μοντέλο: οι αρμοδιότητες κατανέμονται σε διάφορα θεσμικά όργανα, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την ΕΚΤ και τον ESM. Η συνεργασία με το ΔΝΤ είναι σημαντική από το 2010. Αυτή η συνεργασία καταγράφηκε επίσης, και στη συνθήκη για την ίδρυση του ESM- το ΔΝΤ θα πρέπει να συμμετέχει στα προγράμματά μας όταν είναι δυνατό. Αυτό έχει λειτουργήσει καλά και θα ήταν λάθος να αλλάξουμε αυτή τη θεσμική ομάδα μετά την επιτυχημένη αντιμετώπιση της κρίσης σε άλλες χώρες. Σε αυτή τη φάση, δεν πρόκειται στην πραγματικότητα για χρηματοδότηση από το ΔΝΤ αλλά για χρήση της τεχνικής εμπειρογνωμοσύνης του Ταμείου».
