Ήταν στραβό το κλίμα…μειώνουν και τις δημόσιες επενδύσεις με πρώτο θύμα το ρυθμό ανάπτυξης, ακολούθως μια σειρά συνδεδεμένα επαγγέλματα και τέλος τις θέσεις εργασίας.
Όταν το κράτος δεν προχωρά σε επενδύσεις, που αφορούν και τα δημόσια έργα, η οικονομία επιβραδύνεται και οι πολίτες θα πρέπει να αναμένουν λύσεις μόνο εξ…ουρανού.
Με βάση το προσχέδιο του προϋπολογισμού, το ήδη συρρικνωμένο τα προηγούμενα χρόνια Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ), περικόπτεται περαιτέρω κατά 10,1% το 2009 έναντι του 2008 (από 9,45 δισ. ευρω το 2008 σε 8,5 δισ. ευρω το 2009), ενώ ταυτόχρονα η κυβέρνηση στοχεύει την ίδια περίοδο σε αυξημένα κατά 13,6% φορολογικά έσοδα.
Με βάση αυτά τα δεδομένα το ΠΔΕ επανέρχεται στα επίπεδα του 1996, καθώς, σε ποσοστό επί του ΑΕΠ, θα αντιπροσωπεύει μόλις το 3,2%, έναντι 5,4% το 2000 και 2001 και 2,9% το 1996 και είναι το χαμηλότερο της δωδεκαετίας .
Το χειρότερο είναι ότι περικόπτονται σημαντικά (ακόμη και σε απόλυτους αριθμούς) και τα κονδύλια του ΠΔΕ, που προβλέπονται ως εθνική συμμετοχή για τα συγχρηματοδοτούμενα από την Ε.Ε. έργα, γεγονός που σημαίνει ότι το ελληνικό κράτος, για τρίτο συνεχόμενο χρόνο, εμφανίζεται απροετοίμαστο να απορροφήσει τους υψηλούς και ιδιαίτερα πολύτιμους, στη συγκεκριμένη συγκυρία, πόρους του ΕΣΠΑ (2007-2013).
Ήδη, το κατασκευαστικό δυναμικό της χώρας αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα τα τελευταία χρόνια.
Είναι χαρακτηριστικό ότι σύμφωνα με την έως σήμερα επεξεργασία των στοιχείων των δημοσιευμένων ισολογισμών των εργοληπτικών εταιριών του Μητρώου Εργοληπτικών Επιχειρήσεων (ΜΕΕΠ) που έχει γίνει από τον ΣΑΤΕ, προκύπτει σημαντική επιδείνωση του δείκτη υποχρεώσεων/κύκλου εργασιών κατά την περίοδο 2004-2007 για το σύνολο των εργοληπτικών τεχνικών εταιριών της χώρας, ιδιαίτερα, μάλιστα, για τις εταιρίες από 3η έως και 6η τάξη.
Συγκεκριμένα, οι πρώτες αναλύσεις των στοιχείων των δημοσιευμένων ισολογισμών των εταιριών εμφανίζουν συνεχή επιδείνωση του δείκτη, από 35-40% το 2004, σε 60-65% το 2007, για τις εταιρίες 3ης έως και 6ης τάξης, δυσχεραίνοντας σημαντικά την χρηματοοικονομική διάρθρωσή τους.
Βασική πηγή του προβλήματος, εκτός της συστηματικής τα τελευταία χρόνια μείωσης του ΠΔΕ, είναι και η πέραν κάθε προηγουμένου καθυστέρηση στην πληρωμή από το Δημόσιο (στενό και ευρύτερο) εκτελεσμένων έργων.
Την ίδια ώρα, οι κατασκευαστικές εταιρίες, προκειμένου να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, αλλά και για να συνεχιστούν τα έργα, προσφεύγουν σε αυξημένο δανεισμό, το κόστος του οποίου, στη σημερινή οικονομική συγκυρία, έχει αυξηθεί υπερβολικά, θέτοντας τις επιχειρήσεις σε κίνδυνο επιβίωσης.
Στο πλαίσιο αυτό ο Σύνδεσμος Ανωνύμων Τεχνικών Εταιρειών καλεί την κυβέρνηση να αναθεωρήσει τη στάση της απέναντι στον κατασκευαστικό κλάδο. Επισημαίνει ότι απαιτείται άμεσος και σαφής σχεδιασμός, προγραμματισμός και στοχευμένη υλοποίηση ενός συνολικού προγράμματος δημοσίων επενδύσεων (δημιουργίας, βελτίωσης, αναβάθμισης και συντήρησης υποδομών), στον οποίο θα εντάσσονται λειτουργικά και θα αξιοποιούνται ουσιαστικά οι κοινοτικές ενισχύσεις, ενώ συμπληρωματικά και μετά από ενδελεχή μελέτη του οικονομικού και κοινωνικού οφέλους, θα είναι δυνατόν να αξιοποιηθούν οι ΣΔΙΤ.
