Ανοίγουν, συνειδητά, τις «πύλες» της χώρας, θέτοντας με κάθε ευκαιρία στη δίνη του κυκλώνα τις τελωνειακές αρχές. Προκειμένου συγκεκριμένα κυκλώματα να κάνουν τις δουλειές τους, σχεδιάζουν και εκτελούν σχέδια απαξίωσης των εν λόγω αρχών. Όχι πάντα τα ίδια.
Κάθε φορά, ανάλογα με τις «ανάγκες», εμφανίζονται και διαφορετικές πρακτικές.
Ωμοί εκβιασμοί, απόπειρες χρηματισμού, καταγγελίες στον Τύπο, υπηρεσιακές διώξεις, ακόμη και δικαστικές περιπέτειες πολλών ετών. Ανοίγουν, συνειδητά, τις «πύλες» της χώρας, θέτοντας με κάθε ευκαιρία στη δίνη του κυκλώνα τις τελωνειακές αρχές
Ουσιαστικά «καταργούν» με κάθε ανομία τα σύνορα της χώρας.
Τις πύλες εισόδου αλλά και εκείνες εξόδου.
Γιατί είναι πολύ σημαντικό να ελέγχονται εμπορεύματα αλλά και πρόσωπα που επιχειρούν να βάλουν στη χώρα ό,τι φανταστεί ανθρώπινος νους, είναι όμως ακόμη πιο σημαντικό να ελέγχονται και όσοι προσπαθούν να εξάγουν από τη χώρα πράγματα που δεν πρέπει.
Χρήματα, για παράδειγμα.
Η εξαγωγή τους δεν είναι μόνο ως προς την τραπεζική τάξη παράνομη, αλλά ενέχει και ποινικές διαστάσεις.
Τι συμβαίνει λοιπόν, όταν ένας «διακεκριμένος κατηγορούμενος» συλλαμβάνεται σε πύλη εξόδου να προσπαθεί να βγάλει στο εξωτερικό μεγάλο ποσό μαύρου χρήματος;
Μα, πιέζονται οι τελωνειακοί υπάλληλοι που το εντόπισαν να τον «ρίξουν στα μαλακά».
Ιστορίες καθημερινής τρέλας.
Για όλους αυτούς τα τελωνεία είναι απλώς… εμπόδια.
Έτσι μπορούν να ερμηνευθούν τα προβλήματα που κατά καιρούς καταγγέλλουν οι ίδιοι οι τελωνειακοί, αλλά σχεδόν ποτέ τα τελευταία χρόνια δεν εκλείπουν.
Tα περισσότερα τελωνεία με τη μεγάλη έλλειψη προσωπικού υπολειτουργούν και παρουσιάζουν εικόνα διάλυσης.
Δεν είναι δυνατόν να υπάρχει σήμερα τελωνείο στη Θεσσαλονίκη με 22 υπαλλήλους και να έχει από την αρχή του χρόνου μέχρι σήμερα πολλές εκατοντάδες παραστατικά για να διεκπεραιώσει.
Eπιβάλλεται, λοιπόν, να επανεξεταστεί από μηδενική βάση η ύπαρξη και λειτουργία κάθε τελωνείου με ενιαία κριτήρια.
Πρέπει να δημιουργηθούν ισχυρές τελωνειακές μονάδες για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στα νέα δεδομένα. 
Ορισμένα από αυτά τα νέα δεδομένα ετέθησαν από την ιδιωτικοποίηση μεγάλων λιμανιών της χώρας, όπως του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης.
Τα λιμάνια σε ιδιώτες, λοιπόν.
Η δουλειά του τελωνειακού υπαλλήλου γίνεται σχετικά πιο δύσκολη.
Μόνο και μόνο ότι ο όγκος εμπορευμάτων αυξάνεται γεωμετρικά, όπως στο λιμάνι του Πειραιά, αντιλαμβάνεται κάποιος ότι το ήδη περιορισμένο προσωπικό δεν μπορεί να ανταποκριθεί. Είναι ανθρωπίνως αδύνατον.
Γιατί, λοιπόν, η κεντρική διοίκηση αφήνει ορθάνοικτες τις πύλες της χώρας, ενώ γνωρίζει τα προβλήματα και τις δυσλειτουργίες; Το πόσο μεγάλο παιχνίδι παίζεται με τα τελωνεία της χώρας μπορεί να το καταλάβει κάποιος από το γεγονός ότι δεν υπάρχουν τελωνεία σε ορισμένα νησιά και κυρίως σε αυτά του ανατολικού Αιγαίου, για ευνόητους λόγους
Μήπως γιατί με την κρατική αδιαφορία οι τελωνειακές μονάδες που δεν θα εκσυγχρονιστούν και δεν θα οργανωθούν για να εξυπηρετούν τους οικονομικούς φορείς θα μείνουν στο περιθώριο και θα κλείσουν;
Ίδια και χειρότερη είναι η εικόνα όσον αφορά στον τεχνολογικό εξοπλισμό για τη διασφάλιση των διερχόμενων εμπορευμάτων (εισαγωγών – εξαγωγών – διαμετακόμισης). Δεν έχουν σύγχρονα μηχανήματα και συστήματα για να δουλέψουν οι άνθρωποι.
Οι ανάγκες όμως αυξάνονται και οι κάθε είδους… λαθρέμποροι εφευρίσκουν όλο και νέα τεχνάσματα για να ξεπεράσουν τους ελέγχους, να κάνουν τη δουλειά τους.
Το πόσο μεγάλο παιχνίδι παίζεται με τα τελωνεία της χώρας μπορεί να το καταλάβει κάποιος από το γεγονός ότι δεν υπάρχουν τελωνεία σε ορισμένα νησιά και κυρίως σε αυτά του ανατολικού Αιγαίου, για ευνόητους λόγους.
Και όλα αυτά κάτω από τα σενάρια περί… ιδιωτικοποίησης των τελωνείων. Ακούστηκαν κι αυτά. Γράφτηκαν, συζητήθηκαν και μέχρι στιγμής φαίνεται να μην προωθούνται ιδιαίτερα. Υπάρχουν όμως. Κάποιοι αναμένουν. Καιροφυλακτούν και, κυρίως, ελπίζουν.
Όπως αναφέρει σε σχετική ανακοίνωση, η Ομοσπονδία Τελωνειακών Υπαλλήλων Ελλάδος (ΟΤΥΕ) διαμαρτύρεται, ενημερώνει και τελικά διεκδικεί:
1. Κατάργηση ή τροποποίηση του άρθρου 159 του ν. 2960/01 (Εθνικού Τελωνειακού Κώδικα), το οποίο αντιμετωπίζει τους Τελωνειακούς υπαλλήλους, ως εκ προοιμίου ενόχους, επιβάλλει ποινές που δεν στοχεύουν στον κολασμό του αξιόποινου και την προστασία του Δημόσιου συμφέροντος, αλλά καταλήγουν στην κοινωνική, υπηρεσιακή και ηθική απαξίωση του υπαλλήλου και στην οικονομική του εξόντωση, ακόμη κι αν εκ των υστέρων αποδειχθεί η αθωότητά του, γεγονός απαράδεκτο για ένα Κράτος Δικαίου.
2. Εφάπαξ αξιολόγηση – Περιγράμματα θέσεων εργασίας: Καταγγέλλουμε για μία ακόμη φορά τη μεθοδευμένη διαδικασία της εφάπαξ αξιολόγησης, η οποία στην πραγματικότητα είναι κρίση περί καταλληλότητας παραμονής ή μη των υπαλλήλων στην ΑΑΔΕ και τεχνηέντως στοχεύει να νομιμοποιήσει μια διαδικασία απομακρύνσεων, η οποία στερείται νομικού πλαισίου, τόσο για τον κρινόμενο όσο και για τον κριτή και έχει χαρακτήρα τιμωρητικό, ενώ τα Περιγράμματα Θέσεων Εργασίας δεν αποτυπώνουν την πραγματική κατάσταση στην υπηρεσία, είναι ισοπεδωτικά και απορρυθμίζουν την εργασιακή ειρήνη.
3. Εξομοίωση των αποδοχών των νέων συναδέλφων μέσω ενιαίας νομοθετικής ρύθμισης και την κατοχύρωση των αμοιβών των ήδη υπηρετούντων εργαζομένων στην Τελωνειακή Υπηρεσία. Συνεχίζουμε την προσπάθεια επίλυσης του εν λόγω θέματος, σε συνεργασία με τις άλλες Ομοσπονδίες της Α.Α.Δ.Ε. – Υπ. Οικονομικών. Δυστυχώς μέχρι σήμερα έχουμε αντιμετωπίσει από πλευράς Κυβέρνησης αδιαφορία και εμπαιγμό, με γενικότερο αποτέλεσμα – προοπτική, την υποστελέχωση και υποβάθμιση τόσο της Τελωνειακής Υπηρεσίας όσο και των άλλων Υπηρεσιών.
Η επίλυση του θέματος δεν αφορά μόνο τους νέους συναδέλφους, αλλά και τους παλαιότερους, διότι εγείρονται αμφιβολίες και ως προς τη διατήρηση των δικών τους αποδοχών.
4. Διασφάλιση των εργασιακών σχέσεων και συνθηκών, στην Α.Α.Δ.Ε., την πλήρη εφαρμογή του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα.
5. Νομική θωράκιση των υπαλλήλων της Τελωνειακής Υπηρεσίας κατά την άσκηση των νόμιμων καθηκόντων τους.
6. Στελέχωση της Τελωνειακής Υπηρεσίας και υποστήριξή της με εξοπλισμό και σύγχρονα μέσα ελέγχου
7. Θέσπιση νομοθετικής ρύθμισης για την ανταποδοτικότητα των Δ.Ε.Τ.Ε.
8. Οριστική ρύθμιση των δαπανών που προκύπτουν κατά την εκτέλεση εργασιών εκτός τελωνειακών καταστημάτων.
«Η προσπάθεια επίλυσης των προαναφερομένων θεμάτων μέσω της διαδικασίας του διαλόγου παρά τις εναλλακτικές προτάσεις, δεν επέφερε το προσδοκώμενο αποτέλεσμα.
»Η διαφαινόμενη μεθοδευμένη υποβάθμιση Τελωνειακών – Φορολογικών και λοιπών Υπηρεσιών του ΥΠ. ΟΙΚ. – Α.Α.Δ.Ε. θεωρείται μέρος της πολιτικής. Οι αντοχές όλων μας καθώς και τα χρονικά περιθώρια εξαντλήθηκαν».
Τα συμπεράσματα δικά σας.
