Γράφει ο Κων/νος Τόγιας, Γενική Διεύθυνση Ιδιωτική Σύνταξη.gr

Τα ομαδικά προγράμματα ασφάλισης έχουν υιοθετηθεί ως ο δεύτερος πυλώνας  ασφάλισης για τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όχι μόνο. Ο σκοπός της δημιουργίας τους είναι η στήριξη των εργαζομένων και η παροχή συμπληρωματικών καλύψεων με ιδιωτική πρωτοβουλία διασφαλίζοντας τους ίδιους και τις οικογένειές τους, ενισχύοντας τις ασφαλιστικές τους παροχές.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Τα προγράμματα αυτά διαχωρίζονται σε εκείνα που σκοπό έχουν την ασφάλιση ζωής και υγείας, καθώς και σε αυτά που διασφαλίζουν συμπληρωματική συνταξιοδότηση. Παρέχονται κυρίως από εργοδότες ως επιπλέον παροχή για τους εργαζομένους τους, αλλά και από επαγγελματικά σωματεία.

Σήμερα θα αναφερθούμε στη περίπτωση παροχής ομαδικού συνταξιοδοτικού προγράμματος από εργοδότη.

Πώς λειτουργεί ουσιαστικά το ομαδικό και που αποσκοπεί.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Το ομαδικό συνταξιοδοτικό πρόγραμμα υλοποιείται με στόχο τη συμπλήρωση του εισοδήματος του εργαζομένου κατά τη συνταξιοδότησή του και την επιβράβευσή του για τα έτη προσφοράς και εργασίας του.

Επί της ουσίας οι εισφορές που καταβάλλονται για το κάθε εργαζόμενο τοκίζονται με ένα εγγυημένο τεχνικό επιτόκιο που ορίζεται από την εκάστοτε ασφαλιστική εταιρία, ενώ καταβάλλονται επιπλέον υπεραποδόσεις εφόσον οι επενδύσεις υπερβούν το επιτόκιο αυτό.

Το τεχνικό επιτόκιο ανακαθορίζεται από την εταιρία για κάθε έτος που διατίθεται το πρόγραμμα.

Παρέχονται επίσης προγράμματα τα οποία παρέχουν περισσότερο επενδυτικό χαρακτήρα με σκοπό την επίτευξη μεγαλυτέρων αποδόσεων αλλά με σαφέστατα λιγότερες εγγυήσεις μακροχρόνια.

Τι ισχύει με τις εισφορές.

Η σύναψη ενός ομαδικού συνταξιοδοτικού μπορεί να πραγματοποιηθεί ουσιαστικά με δύο τρόπους.

Με τη καταβολή εισφορών με τη μορφή ασφαλίστρων από τη μεριά του εργοδότη για το κάθε εργαζόμενο.

Με τη καταβολή εισφορών από τη μεριά του υπαλλήλου με ποσοστό επί του εισοδήματός του και τη συμπληρωματική καταβολή από τη μεριά του εργοδότη ενός επιπλέον ποσού – ποσοστού επί του εισοδήματος.

Έτσι στη πρώτη περίπτωση ο εργαζόμενος μπορεί να έχει ένα επιπλέον ποσό διατεθειμένο για τον ίδιο από τον εργοδότη του το οποίο μπορεί να εισπράξει κατά τη συνταξιοδότησή του είτε με τη μορφή εφάπαξ, είτε ως σύνταξη.

Στη δεύτερη περίπτωση ο εργαζόμενος θα λάβει προσαυξημένες τις εισφορές του με ένα επιπλέον συμπληρωματικό ποσό που θα έχει καταβάλει για εκείνον ο εργοδότης του.

Κρατήστε ότι ένα ομαδικό συνταξιοδοτικό πρόγραμμα δεν λήγει.

Η ασφάλιση του κάθε εργαζόμενου έρχεται στο τέλος της με δύο τρόπους. Είτε με τη συνταξιοδότηση του εργαζόμενου βάση της επικείμενης νομοθεσίας, είτε με τη λύση της συνεργασίας του με την επιχείρηση. Εναλλακτικός τρόπος λήξης του προγράμματος είναι η εκ της ενάρξεως σχεδιασμός για πρόωρη συνταξιοδότηση.

Κατά τη συνταξιοδότηση ο ασφαλισμένος δύναται να επιλέξει ανάμεσα στη καταβολή εφάπαξ, ή στη παροχή συμπληρωματικής σύνταξης.

Παρέχεται πάντοτε η δυνατότητα μερικής ή πλήρης εξαγοράς των εισφορών του ασφαλισμένου όποτε το επιθυμεί βάση πίνακα.

Οι διαφορές σε σχέση με τα ατομικά συνταξιοδοτικά.

Η επιλογή προγράμματος και ασφαλιστικής εταιρίας. Για παράδειγμα σε ένα ατομικό πρόγραμμα ο ασφαλισμένος μπορεί να αναζητήσει ελεύθερα το συνταξιοδοτικό πρόγραμμα που επιθυμεί βάση των αναγκών του, να συγκρίνει και να επιλέξει. Στη περίπτωση του ομαδικού προγράμματος το πρόγραμμα έχει ήδη προεπιλεγεί από την επιχείρηση.

Την ελεύθερη επιλογή των εισφορών. Το ποσό των ασφαλίστρων στα μεν ομαδικά είτε καταβάλλεται από τον εργοδότη εξ ολοκλήρου οπότε και ορίζονται από τον ίδιο, είτε ορίζεται βάση ποσοστού επί του εισοδήματος που επιλέγει όμως ο εργαζόμενος να διαθέτει στο πρόγραμμα και με βάση το ποσοστό αυτό να το προσαυξάνει ο εργοδότης, εδώ η συμμετοχή στο ομαδικό πρόγραμμα είναι επιλογή του κάθε εργαζόμενου. Στη περίπτωση των ατομικών προγραμμάτων ο ασφαλισμένος επιλέγει ο ίδιος το ποσό των εισφορών του καθώς και αν αυτό θα είναι σταθερό για όλη τη διάρκεια ασφάλισης ή θα αναπροσαρμόζεται κάθε έτος.

Διάρκεια και λήξη. Στα ομαδικά προγράμματα η συνταξιοδότηση ακολουθεί την δημόσια συνταξιοδότηση ή εναλλακτικά τη συμπλήρωση των 60 ετών ή τη παραμονή στην επιχείρηση συνήθως μία 20ετία, ενώ στα ατομικά προγράμματα ο ασφαλισμένος επιλέγει ελεύθερα την ηλικία που επιθυμεί να συνταξιοδοτηθεί και κατεπέκτασιν τη διάρκεια του προγράμματός του. Έτσι ο προγραμματισμός του μπορεί να είναι απολύτως ανεξάρτητος.

Φορολόγηση. Τα ατομικά συνταξιοδοτικά κατά κανόνα δεν φορολογούνται, σε αντίθεση με τα ομαδικά στα οποία εφαρμόζεται ειδική κλίμακα φορολόγησης. Ειδικότερα το ποσοστό φορολόγησης για το εφάπαξ κυμαίνεται στο 10% για ποσά έως 40.000€ και στο 20% για μεγαλύτερα ποσά, φορολόγηση επίσης εφαρμόζεται και στην επιλογή της σύνταξης με 15%.  Ωστόσο προβλέπεται προσαύξηση 50% για τις περιπτώσεις πρόωρης εξαγοράς, εκτός αν ο ασφαλισμένος έχει συμπληρώσει το 60 έτος της ηλικίας του. Προσοχή η οικειοθελής αποχώρηση συνδέεται με πρόωρη εξαγορά, ενώ η πτώχευση της επιχείρησης και η απόλυση όχι. Εδώ απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή μιας και που στη φορολόγηση συμπεριλαμβάνονται μόνο οι εισφορές που έχουν κατατεθεί από τον εργοδότη και θεωρούνται εισόδημα στη λήξη του προγράμματος. Αυτό βεβαιώνεται βάση της ΠΟΛ 1020/2018 η οποία συμπληρώνει τη παράγραφο 3 του άρθρου 7 του 4110/2013. Επιπλέον στα ομαδικά προγράμματα το ποσό εφάπαξ συμπεριλαμβάνετε στο φόρο αλληλεγγύης.

Το διακανονισμό της σύνταξης (επιλογή συγκεκριμένων ετών καταβολής ή κατοχύρωση ισόβιας σύνταξης. Τα ομαδικά προγράμματα τείνουν να έχουν λιγότερες επιλογές ως προς το διακανονισμό παροχής της σύνταξης με τα ατομικά προγράμματα να παραμένουν πιο ευέλικτα.

Την απόδοση των συμβολαίων καθώς τα ατομικά παρουσιάζουν σαφώς μεγαλύτερα αποτελέσματα με υψηλότερες εγγυημένες αποδόσεις.

Στην ερώτηση αξίζει να συμμετέχω σε ένα ομαδικό πρόγραμμα συνταξιοδότησης ; Η απάντηση είναι φυσικά, ειδικά όταν σε αυτό οι εισφορές σας θα προσαυξάνονται από τον εργοδότη αυξάνοντας έμμεσα το εισόδημά σας. Η περίπτωση της συμμετοχής σας στο ομαδικό και με δικές σας εισφορές θα σας επιτρέψει να επιτύχετε υψηλά ποσά εφάπαξ και σύνταξης σε σχέση πάντοτε με τη περίπτωση της καταβολής μόνο από τον εργοδότη.

Τώρα η επιλογή ενός ατομικού συνταξιοδοτικού αποτελεί ταυτόχρονα έναν ανεξάρτητο σχεδιασμό για τον ασφαλισμένο. Εξάλλου οι ατομικές  ασφαλίσεις αποτελούν το τρίτο πυλώνα ασφάλισης και όχι τυχαία, αφού συνδυάζουν απόδοση και ευελιξία σε ένα εξ ατομικευμένο και ανεξάρτητο σχεδιασμό, αφού δεν συνδέονται με τη σύμβαση εργασίας του ασφαλισμένου με τον εργοδότη.

Ο συνδυασμός και των τριών πυλώνων ασφάλισης αποτελεί το ιδανικό σενάριο για το κάθε εργαζόμενο, εξασφαλίζοντας τη μέγιστη ανταποδοτικότητα για τον ίδιο και την οικογένειά του επιβραβεύοντάς τον για τα έτη εργασίας του.

Πηγή:  www.idiotiki-syntaxi.gr

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης