Ανταπόκριση από Στρασβούργο – Νίκος Ρούσσης
Σε ενημερωτικό έγγραφο του Ευρωκοινοβουλίου «ομολογείται» ότι, στο πλαίσιο των ανησυχιών για την ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού, των υψηλών τιμών της ενέργειας και της συνεχιζόμενης μετάβασης της ΕΕ στην κλιματική ουδετερότητα, το ζήτημα της ενεργειακής φτώχειας θα είναι κρίσιμο τους επόμενους μήνες αλλά και τα επόμενα χρόνια
Όπως αναφέρεται, το 2022, πάνω από 41 εκατομμύρια Ευρωπαίοι δεν μπόρεσαν να διατηρήσουν τα σπίτια τους επαρκώς ζεστά.
Η ενεργειακή φτώχεια είναι ένα πολυδιάστατο φαινόμενο, που θεωρείται ότι προκαλείται από ένα συνδυασμό χαμηλού εισοδήματος, υψηλών ενεργειακών δαπανών και χαμηλής ενεργειακής απόδοσης στα κτήρια.
Η ΕΕ αντιμετωπίζει αυτό το ζήτημα με διάφορες νομοθετικές και μη νομοθετικές πρωτοβουλίες, πιο πρόσφατη στο πλαίσιο των πολιτικών της για το κλίμα και της ενεργειακής μετάβασης, καθώς και της ενεργειακής κρίσης.
Τονίζεται βεβαια, ότι οι οδηγίες για το φυσικό αέριο και την ηλεκτρική ενέργεια διασφαλίζουν την προστασία των ευάλωτων καταναλωτών και οι οδηγίες για την ενεργειακή απόδοση των κτηρίων απαιτούν μέτρα για την ανακούφιση της ενεργειακής φτώχειας παράλληλα με τις προσπάθειες απόδοσης.
Η πρωτοβουλία «κύμα ανακαίνισης» στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας στοχεύει στην ενίσχυση της δομικής ανακαίνισης σε ιδιωτικά και δημόσια κτήρια, ενώ το Ταμείο Κοινωνικού Κλίματος περιλαμβάνει νοικοκυριά σε ενεργειακή φτώχεια μεταξύ των κύριων δικαιούχων του. Ο κανονισμός του Κοινωνικού Ταμείου για το κλίμα και η αναθεωρημένη οδηγία για την ενεργειακή απόδοση ορίζουν την ενεργειακή φτώχεια ως την έλλειψη πρόσβασης ενός νοικοκυριού σε βασικές ενεργειακές υπηρεσίες, όπως θέρμανση, ζεστό νερό, ψύξη, φωτισμός και ενέργεια για την τροφοδοσία συσκευών.
Η σύσταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το 2020 σχετικά με το θέμα παρέχει ένα σύνολο δεικτών που σχετίζονται, για παράδειγμα, με την αδυναμία διατήρησης του σπιτιού επαρκώς ζεστό, τις καθυστερήσεις σε λογαριασμούς κοινής ωφελείας και το υψηλό μερίδιο του εισοδήματος που δαπανάται σε λογαριασμούς ενέργειας. Υπάρχουν διάφορες πιθανές επιλογές πολιτικής για την αντιμετώπιση της ενεργειακής φτώχειας στο πλαίσιο της ενεργειακής πολιτικής, της κοινωνικής πολιτικής ή ενός συνδυασμού διαφόρων ρυθμιστικών λύσεων.
Τα συγκεκριμένα μέτρα κυμαίνονται από τη ρύθμιση των τιμών και τις φορολογικές ελαφρύνσεις, μέχρι τα όρια αποσύνδεσης, τα κοινωνικά τιμολόγια, τις βελτιώσεις της ενεργειακής απόδοσης και την εξοικονόμηση ενέργειας. Στο πλαίσιο των ανησυχιών για την ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού, των υψηλών τιμών της ενέργειας και της συνεχιζόμενης μετάβασης της ΕΕ στην κλιματική ουδετερότητα, το ζήτημα της ενεργειακής φτώχειας θα είναι κρίσιμο τους επόμενους μήνες και τα επόμενα χρόνια.
Ολοκληρο το έγγραφο στα αγγλικά ΕΔΩ
https://www.europarl.europa.eu/RegData/etudes/BRIE/2022/733583/EPRS_BRI(2022)733583_EN.pdf
