Η οικονομία των ΗΠΑ έχει βουλιάξει στην ύφεση και η κρατική πρωτοβουλία είναι αναγκαία για την αναχαίτιση της πτωτικής πορείας, σύμφωνα με τους οικονομολόγους που συμμετείχαν στην τελευταία έρευνα προβλέψεων της Wall Street Journal.
«Βρισκόμαστε τη μέση ενός κατασκότεινου τούνελ. Κάθε μέρα ζούμε έναν καινούργιο κλυδωνισμό του συστήματος» σχολίαζε πριν από λίγο οικονομικός αναλυτής.
Οι κλυδωνισμοί αυτοί συσσωρεύονται με ταχύτατους ρυθμούς. Οι 52 οικονομολόγοι της έρευνας αναμένουν σε γενικές γραμμές συρρίκνωση του αμερικανικού ΑΕΠ το τρίτο και τέταρτο τρίμηνο του τρέχοντος έτους, καθώς και το πρώτο τρίμηνο του 2009.
Για πρώτη φορά οι προβλέψεις της συγκεκριμένης έρευνας αυτή την εποχή του έτους είναι απαισιόδοξες. Εάν επαληθευτούν, η μείωση του ΑΕΠ για τρία συνεχόμενα τρίμηνα θα αποτελέσει ρεκόρ των τελευταίων 50 χρόνων.
Οι επιχειρήσεις δυσκολεύονται να εξασφαλίσουν χρηματοδότηση, με αποτέλεσμα οι επιχειρηματικές δαπάνες να περιορισθούν και οι απολύσεις να πολλαπλασιαστούν. Τα αποθέματα των χονδρεμπόρων αυξήθηκαν πέραν του αναμενόμενου τον Αύγουστο, υποδηλώνοντας πλεονάζουσα προσφορά.
Οι καταναλωτικές δαπάνες είναι πιθανό να κινηθούν σε αρνητικό έδαφος εντός του έτους, καθώς τα νοικοκυριά υπόκεινται τις συνέπειες των απολύσεων και της περιορισμένης αγοραστικής δύναμης.
Το 98% των ερωτηθέντων εκτιμά ότι το σχέδιο του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ για εξαγορά προβληματικών στοιχείων ενεργητικού θα έχει κάποια σταθεροποιητική επίδραση, ενώ το 33% εξ’ αυτών δήλωσε ότι τα βασικά προβλήματα θα παραμείνουν. Οι μισοί από τους οικονομολόγους δήλωσαν ότι θα έπρεπε να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στην αναδιάρθρωση κεφαλαίων των τραπεζών.
Ανάλυση με τίτλο: «Το τέλος του αγγλοσαξωνικού μοντέλου» δημοσιεύει στην εφημερίδα του Μονάχου Süddeutsche Zeitung ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Χανς Άιχελ. Ακολουθούν χαρακτηριστικά αποσπάσματα:
«Η αποδοχή της οικονομίας της αγοράς επλήγη ήδη θανάσιμα και τελικά αυτός που χάνει σε τέτοιες περιπτώσεις είναι η δημοκρατία, εάν δεν είναι εις θέσιν να κατοχυρώσει καλύτερες και πιο δίκαιες ρυθμίσεις.
Δεν επιτρέπεται να υπάρχει πια κλάδος ή επενδυτής στις χρηματοπιστωτικές αγορές χωρίς διαφάνεια και χωρίς δεσμευτικές ρυθμίσεις. Χρειαζόμαστε πλήρη διαφάνεια για να διαπιστώνονται έγκαιρα οι κίνδυνοι.
Σε ένα οργανωμένο χρηματοπιστωτικό σύστημα δεν πρέπει πια να υπάρχει χώρος για offshore εταιρείες και φορολογικούς παραδείσους.
Πρέπει να περιορίσουμε τους κινδύνους στις αγορές και ασφαλώς να περιορίσουμε και την κερδοσκοπία, διότι κερδοσκοπία και κίνδυνοι είναι οι δύο όψεις του ιδίου νομίσματος.
Χρειαζόμαστε μεγαλύτερη πρόνοια και αλληλεγγύη στο πιστωτικό μας σύστημα. Χρειαζόμαστε μια εξονυχιστική διαδικασία εισαγωγής στο χρηματιστήριο νέων χρηματιστηριακών προϊόντων πριν αρχίσει η διαπραγμάτευσή τους».
