Όταν μιλάμε για αποκλεισμό στην διαδικασία των πέναλτι ο νους μας πάει κατευθείαν στην Αγγλία! Τα «τρία λιοντάρια» έχουν μπολιαστεί με την ιδέα πως αν η πρόκριση κριθεί στην ψυχοφθόρο διαδικασία, τότε είναι χαμένα από… χέρι, ωστόσο η εν λόγω κατάρα συνοδεύει έμμεσα ακόμα μία ομάδα με σήμα το «λιοντάρι»!
Αναφερόμαστε στην Άστον Βίλα της οποίας οι παίκτες έχουν σταθεί πέντε φορές μοιραίοι στερώντας από την Εθνική τους ομάδα πρόκριση σε επόμενη φάση μεγάλης διοργάνωσης!
Αν η Αγγλία μετρά έξι αποκλεισμούς σε πέναλτι η «σύμπτωση» που συνοδεύει τους διεθνείς «χωριάτες» είναι κατά μία μικρότερη. Όπως καταλαβαίνεται ο αριθμός «5» από μόνος του αναιρεί την λέξη σύμπτωση.
Ας δούμε λοιπόν τους πέντε «Βίλανς» κατά σειρά. Η αρχή έγινε στο Euro του 1996. Στον ημιτελικό Γερμανοί και Άγγλοι αναδεικνύονται ισόπαλοι με 1-1 και στα πέναλτι ευστοχούν όλοι εκτός από έναν! Ο Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ αστοχεί στην έκτη εκτέλεση και τα «λιοντάρια» δεν καταφέρνουν να προκριθούν στον τελικό.
Το Euro 2004 στιγμάτισε ακόμα δύο ποδοσφαιριστές της ομάδας του Μπέρμιγχαμ. Αρχικά τον Ντάριους Βασέλ και εν συνεχεία τον γνώριμό μας από το πέρασμά του από τον Ολυμπιακό, Όλοφ Μέλμπεργκ. Στα προημιτελικά και οι δύο. Ο Άγγλος φορ στο παιχνίδι των «λιονταριών» με την «οικοδέσποινα» Πορτογαλία αστόχησε στο έβδομο και τελευταίο πέναλτι με τους Ίβηρες να προκρίνονται, ενώ ο Σουηδός αμυντικός έχασε το έκτο και επίσης τελευταίο πέναλτι στο ματς με την Ολλανδία!
Η κατάρα… γιγαντώνεται για Βίλα και Αγγλία το 2012. Πάλι η Αγγλία, πάλι στα πέναλτι, αλλά με διαφορετικό παίκτη. Ήταν η σειρά του Άσλεϊ Γιανγκ στο ματς με την Ιταλία να χάσει το στόχο. Η μοναδική διαφορά εδώ είναι ότι χρειάστηκε να αστοχήσει στο αμέσως επόμενο και ο Κόουλ για να μείνουν οι Άγγλοι εκτός διοργάνωσης.
Το αποκορύφωμα της… κατάρας καταγράφηκε χθες στη Βραζιλία. Ο κορυφαίος της Ολλανδίας, Ρον Φλάαρ και μοναδικός εκπρόσωπος της Βίλα στην αναμέτρηση έστησε τη μπάλα στα 11 βήματα πρώτος. Ο κεντρικός αμυντικός της Ολλανδίας αστόχησε και η ομάδα έχασε την ευκαιρία να περάσει στον τελικό. Λίγο αργότερα μάθαμε ότι κανείς «οράνιε» δεν ήθελε να εκτελέσει πρώτος και έτσι ο Φλάαρ το πήρε πάνω του. Όπως και να έχει η κατάρα των «χωριάτων», που δεν έχει άμεσο αντίκτυπο στον ιστορικό σύλλογο της Αγγλίας συνεχίστηκε…
