Η Αγγλία πέρασε χθες στους «8» του ευρωπαϊκού, αλλά για να σηκώσει κούπα σε μεγάλη διοργάνωση μετά από 55 χρόνια θα χρειαστεί να κάνει την ανατροπή. Να ξεπεράσει τον εαυτό της. Μεγάλη δύναμη η Αγγλία, μέσα στις «τέσσερις αδελφές» της Ευρώπης, Ιταλία, Γερμανία, Ισπανία, οι άλλοι στη φυλή των «Big Four».
Ο δρόμος είναι ανοιχτός να προχωρήσει κι άλλο η Αγγλία μέχρι τον τελικό του Ουέμπλεϊ. Θα τα καταφέρει; Μπροστά της έχει την Ουκρανία, δευτεροκλασάτο εμπόδιο και μετά την περιμένει η Δανία ή η Τσεχία, αντίπαλος επίσης για τα δόντια της. Η προϊστορία, όμως, δεν χαμογελάει στα όνειρα της Αγγλίας. Κέρδισε με αμφισβητούμενο τρόπο στην έδρα της το μουντιάλ του 1966 και από τότε γνωρίζει τη μια γκέλα μετά την άλλη.
Η πιο μεγάλη, η αληθινά… απίστευτη αποτυχία της Αγγλίας συνέβη το 1950, σαν χθες 29 Ιουνίου. Αν δει κανείς τα πλάνα από την κινηματογραφική μηχανή λήψεως της εποχής (φώτο), θα σκεφτεί ότι το παιχνίδι έγινε 200 με 250 χρόνια πριν τουλάχιστον. Το γήπεδο, η στολή του διαιτητή, τα βαριά και αγύμναστα και ατρομπάριστα με φυσούνες κορμιά των ποδοσφαιριστών δεν διαφέρουν σχεδόν καθόλου από εκείνα των… θεατών. Εικόνες εντελώς ξένες στο καιρό μας.
Στάδιο Ιντεπεντέντσια του Μπέλο Οριζόντε στη Βραζιλία. Εκεί έγινε μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις από καταβολής ποδοσφαίρου. Τελική φάση του μουντιάλ, ματς ομίλου ανάμεσα στην Αγγλία και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αντίπαλοι οι καθηγητές του ποδοσφαίρου, οι γεννήτορες και ιεραπόστολοι της μπάλας σε κάθε σημείο του πλανήτη, όπως οι ίδιοι οι Άγγλοι υποστηρίζουν, και οι άσχετοι Αμερικανοί.
Το ποδόσφαιρο, τότε, τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, είναι άγνωστο στις ΗΠΑ. Δεν το ξέρουν, δεν το παίζουν. Δεν υπάρχει στην καθημερινότητά τους. Δεν έχει θέση στα ΜΜΕ. Κι όμως! Οι ΗΠΑ κέρδισαν 1-0 σε παιχνίδι που ακόμη οι Βρετανοί… δεν το ξεχνούν. Παραμένει η πιο μεγάλη ποδοσφαιρική τους ντροπή.
Ισπανία, ΗΠΑ, Χιλή, Αγγλία στον όμιλο. Οι Μεσόγειοι με τρεις νίκες πέρασαν. Από μία νίκη είχαν οι άλλες τρεις ομάδες, που αποκλείστηκαν.
Διαιτητής του αγώνα, ο Βραζιλιάνος Μάριο Βιάνα. Δέκα χιλιάδες περίπου θεατές. Η Αγγλία κρατάει περισσότερο χρόνο την μπάλα και συνεχώς ψάχνει το γκολ. Επιθέσεις. Σουτ. Τίποτα.
Στο 38 ο Μπερτ Ουίλιαμς και ο μετέπειτα σερ και προπονητής της Αγγλίας, νικήτριας του μουντιάλ το 1966, Αλφ Ράμσεϊ, μένουν άγαλμα. Με κεφαλιά ο Αϊτινός Τζόε Γκέτενζ κάνει το γκολ. Οι Αμερικανοί είχαν δώσει υπηκοότητα στον κυνηγό από την Αϊτή, μόνο για να τον χρησιμοποιήσουν στην εθνική ομάδα. Κι όχι μόνον αυτόν, πού να έβρισκαν ποδοσφαιριστές για την εθνική τους ομάδα;
Ήρωας ο τερματοφύλακας των ΗΠΑ Φρανκ Μπόργκι. Με το σφύριγμα της λήξης και την αλησμόνητη νίκη ο κόσμος μπήκε στον αγωνιστικό χώρο και σήκωσε στα χέρια τον σκόρερ, τον περιέφερε θριαμβευτικά.
Η είδηση, η νίκη των ΗΠΑ σε βάρος της Αγγλίας, μεταδόθηκε τηλεγραφικά από το Μπέλο Οριζόντε στη Νέα Υόρκη, αλλά δεν… δημοσιεύτηκε στους Times. Ήταν τόσο απίθανη που δεν θεωρήθηκε αληθινή.
…………………………………………………
Τι σημαίνει στη ψυχή του Άγγλου η ποδοσφαιρική νίκη σε βάρος της Γερμανίας, διάβασε στο apodytiriakias.gr
