Άνετος, ευχάριστος, κεφάτος και ομιλητικότατος ο Μίτσελ την παραμονή της μεγάλης, της πολύ μεγάλης αναμέτρησης του Ολυμπιακού με την συμπατριώτισσα Ατλέτικο Μαδρίτης. “Αυτή ήταν η αντίπαλός μας, όχι η Μπαρτσελώνα έλεγα πάντα” δήλωσε ο προπονητής του Ολυμπιακού ενθυμούμενος τα χρόνια που φορούσε τη φανέλλα της Ρεάλ Μαδρίτης. Ότι, δηλαδή, ο “αιώνιος αντίπαλος” της Ρεάλ ήταν η συμπολίτισσα Αθλέτικο κι όχι, όπως όλοι θαρρούσαν, σαν αντίπαλο δέος της βασίλισσας, την καταλάνικη Μπάρτσα.
Σήμερα, όχι τότε, η Ατλέτικο είναι στα χάι της. Πρωταθλήτρια Ισπανίας κόντρα στις αρματωμένες από φιρμάτους παίκτες, τις δύο κορυφαίες ομάδες της Ισπανίας. Αφού για χρόνια υπόφερε στη σκιά της Ρεάλ η αντίπαλος του Ολυμπιακού.
Μεγάλη κουβέντα είπε ο Μίτσελ. Ότι η νίκη της Αθλέτικο εκτός έδρας επί της Ρεάλ θα βοηθήσει τους παίκτες μου να αντιληφθούν με ποιον έχουν να κάνουν. Και, βέβαια, ο κόσμος να καταλάβει ότι θα αντιμετωπίσουμε πανίσχυρο αντίπαλο. Αυτό είναι καλό, συμπέρανε πολύ σωστά ο Μίτσελ.
Δεν είπε το άλλο ο ταυρομάχος. Ότι είναι κακό για την Αθλέτικο εν όψει Ολυμπιακού που … κέρδισε την Ρεάλ στο γήπεδό της! Τι θέλω να πω; Ακόμα και οι πιο μεγάλοι παίκτες, και η πιο μεγάλη ομάδα, μετά από μια σούπερ επιτυχία κινδυνεύουν να… κοιμηθούν. Έχει συμβεί πολλές φορές στο παρελθόν. Την έχουν πατήσει πολλές ομάδες.
Να, τι συμβαίνει: Το μεγάλο αποτέλεσμα χαλαρώνει την ισχυρώτερη ομάδα στο αμέσως επόμενο παιχνίδι της, όταν μάλιστα ο αντίπαλος είναι μικρότερων κυβικών. Η σκέψη π.χ. ότι αφού καθαρίσαμε κοτζάμ Ρεάλ έχουμε σίγουρο και τον Ολυμπιακό, πιθανόν να λειρουργήσει… ύπουλα και να δηλητηριάσει το ηθικό της Ατλέτικο.
Χρειάζεται τον Μπεργκ ο Ολυμπιακός, γράφει ο apodytiriakias.gr
