Στο επαγγελματικό, πιο σωστά στο επιχειρηματικό ποδόσφαιρο, τα φράγκα δεν τα φέρνουν οι ομάδες, ακόμα και οι πιο λαϊκές, οι πιο εμπορικές. Το πρωτάθλημα είναι η χρυσή κότα, όχι οι ομάδες με τη μεγάλη πελατεία. Αυτή τη μεγάλη αλήθεια δεν τη χαμπάριασαν ποτέ εδώ στην Ελλάδα. Ακόμα και σήμερα. Ότι πρωτάθλημα γίνεται για να κερδίζουν χρήματα μεγαλομέτοχοι των ΠΑΕ, ποδοσφαιριστές, προπονητές κι ένα σωρό άλλοι που έτσι ή αλλοιώς συμμετέχουν στον τζίρο του έργου. Και, βέβαια, για να ικανοποιείται από το φιλοθεάμον κοινό της μπάλας.
Ποδόσφαιρο δεν γίνεται για να ξερνάει η γηπεδική κοινωνία τη χολέρα της σε φάση επιδημίας, μια εμετική ορχήστρα κακόηχων χούλιγκαν, αφεντικών των ΠΑΕ, πρωτοσέλιδων που απευθύνονται στο περισσότερο νοσηρό στην τύφλα του κομμάτι των οπαδών.
Το ολλανδικό και το βελγικό πρωτάθλημα κατά πάσα πιθανότητα από το 2024 θα γίνει ένα. Τα δυο τοπικά πρωταθλήματα δεν κάνουν εισπράξεις και οι γειτονικές χώρες είπαν να συγχωνευτούν ποδοσφαιρικά. Ενιαίο πρωτάθλημα 18 ομάδων, δέκα από την Ολλανδία, οκτώ από το Βέλγιο (Στη φώτο, από το ματς Φέγενορντ-Άγιαξ).
Μιλάμε για τοπικά, όχι για εθνικά πρωταθλήματα της Ολλανδίας και του Βελγίου. Μη μπερδεύουμε το ποδόσφαιρο με έθνη και σύνορα, δεν είναι πατριωτική υπόθεση. Φαιδρότητες να το ντύνουν και να το στολίζουν με ιδεολογίες, θρησκείες, ρίζες, καταβολές, όσια και ιερά.
Πριν δέκα χρόνια ο Σωκράτης Κόκκαλης, για να τονώσει το ”Πάμε Στοίχημα” που το διοργάνωνε για λογαριασμό του ΟΠΑΠ, είχε την ιδέα να φτιάξει βαλκανικό πρωτάθλημα, χωρίς να καταργηθούν τα τοπικά στις χώρες της γειτονιάς μας (Βουλγαρίας, Σερβίας, Αλβανίας, Σκοπίων, Ρουμανίας κ.α.). Ο γιος του Σωκράτη, ο Πέτρος έκανε τα σχετικά κονέ αλλά η δουλειά δεν περπάτησε.
Χρυσάφι παράγει το αγγλικό πρωτάθλημα, και μετά τα πλέον χρυσοφόρα κατά σειρά είναι της Ισπανίας, της Γερμανίας, της Ιταλίας και της Γαλλίας. Με το γάμο Ολλανδίας-Βελγίου αναμένεται αυτό το πρωτάθλημα να γίνει το έκτο με τα υψηλώτερα έσοδα στην Ευρώπη.
Τα καλά παιδιά της… δημοσιογραφίας στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, διάβασε στο apodytiriakias.gr
