Με ποιον είσαι; Πόλεμος γίνεται και δύσκολο να μείνει κανείς στην απ’ έξω. Θα πάρει το μέρος της μιας πλευράς. Συνήθως αυτήν που δέχεται την επίθεση. Ενάντια εκείνης της πλευράς που μπαίνει στα χωράφια της ξένης χώρας. Επειδή, όμως, στον πόλεμο, στον κάθε πόλεμο οι παίκτες δεν είναι μόνο οι δυο που πολεμάνε, γι αυτό πολλοί δεν ασχολούνται με την Ουκρανία και την Ρωσία. Τα βάζουν π.χ. με την Αμερική.
Δεν υπάρχει δίκαιο. Υπάρχει η προκατάληψη. Η άρνηση της ουδετερότητας. Πολιορκεί την Ουκρανία η Ρωσία και το 87% των Ελλήνων είναι με την Ουκρανία. Δεν δίνουν καμιά δικαιολογία στην Ρωσία. Αυτό δεν λέγεται αντικειμενικότητα! Ακόμα και σήμερα στην Ελλάδα μάθαμε να είμαστε με τους ιμπεριαλιστές Έλληνες κι όχι με τους πολιορκημένους Τρώες. Γιατί; Δεν μας έχει μολύνει το ιμπεριαλιστικό δηλητήριο. Τότε, γιατί; Επειδή είμαστε Έλληνες, όχι Τρώες.
Σήμερα η Ελλάδα είναι μικρή, δεν είναι αυτοκρατορία, όπως στην αρχαιότητα, γι’ αυτό δεν είμαστε με την Ρωσία, την μεγάλη, την δυνατή. Είμαστε με την αδύνατη, με το θύμα, με την Ουκρανία.
Το 1958 και το 1968 η Σοβιετική Ένωση μπήκε νταηλήκι στην Βουδαπέστη και την Πράγα, αντίστοιχα. Με ποιον ήταν ο Έλληνας κομουνιστής; Δεν θέλει ερώτημα. ”Καλά έκανε η Σοβιετία και χτύπησε την… αντεπανάσταση στην Ουγγαρία και την Τσεχοσλοβακία”. Αν έκανε το ίδιο η Αμερική, τότε θα την καταδίκαζαν οι ίδιοι οι αριστεροί που δικαιολόγησαν την επέμβαση των σοβιετικών τανκ σε Βουδαπέστη και Πράγα.
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Όταν η Ελλάδα έκανε μεταγραφή από Αγγλία στην Αμερική, διάβασε apodytiriakias.gr
