Ήμουνα πολύ παιδί, σε ηλικία τρυφερή, που λένε οι κουλτουριάρηδες, όταν εντυπωσιάστικα, διαβάζοντας σε βιβλίο ιστορικό τα μπινελίκια, χυδαία και κάργα άσεμνα, που έπεφταν ανάμεσα σε δύο αντιπάλους. Όπλο η γλώσσα, ίσα και όμοια με το ντουφέκι. Ανοίγει το στόμα ο πολεμιστής και δεν σταματά το βρισίδι για μάνες και θεούς του αντιπάλου. Για να του σπάσει τον τσαμπουκά. Να τον τρομοκρατήσει. Να του προκαλέσει ηττοπάθεια.

Διαβάστε τη συνέχεια στο apodytiriakias.gr

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης