Το εθνικό άθλημα των Αμερικανών είναι το μπάσκετ, όχι το μπέιζμπολ, για το οποίο θα μιλήσουμε σήμερα, λόγω του Έλληνα που… καταράστηκε την ομάδα του. Φοβερή ιστορία!
Το μπέιζμπολ είναι στις ΗΠΑ το παιχνίδι των φτωχών, διότι κρατάει και πέντε και έξι ώρες. Περνάει την ώρα του στο γήπεδο ο άλλος, τρώει και κανένα λουκάνικο, ένα χοτ-ντογκ και φτηνιάρικα τη βγάζει μια χαρά και δυο τρομάρες.
Το φούτμπολ, το αμερικανικό, όχι το κανονικό, όχι το ευρωπαϊκό, είναι το γηπεδικό παιχνίδι των executivies, των τεχνοκρατών, των golden boys. Των πολύ πλούσιων το γκολφ και των πολύ τσαμπουκάδων το χόκεϊ. Επί του θέματος…
Σου λέει κάποιος: «Να ‘χεις την ευχή μου, παιδί μου. Να σ’ έχει καλά ο Θεός». Τι είναι αυτό; Ύβρις, λέω εγώ. Με ποιο δικαίωμα, κύριε, μιλάς στο όνομα του Θεού; Τον ρώτησες τον παππού αν πράγματι θέλει να είναι καλά αυτός στον οποίον εσύ, ως ο αντ’ Αυτού, εύχεσαι το καλύτερο;
Ποιος είσαι εσύ στο φινάλε, δηλαδή, που, χωρίς να διαθέτεις όχι μόνο τη σχετική εξουσιοδότηση, αλλά και τη θεϊκή δύναμη, εύχεσαι στον άλλον να γίνει καλά, να πιάσει δουλειά, το ΛΟΤΤΟ, να έχει καλό ταξίδι κ.λπ.; Έτσι είναι. Χρειάζεται να έχει κανείς τη δύναμη για να καταραστεί έναν άλλον, όπως την είχε ο Έλληνας Σιάνης. Ποιος είναι αυτός;
Λόγω της ημέρας, σήμερα 6 Οκτωβρίου, γράφουμε για την «κατάρα του τράγου», το 1945 – και ακόμα κάνει… δουλειά! Τα μάγια δεν έχουν λυθεί και πώς άλλωστε να συμβεί αυτό, όταν ο καταρασθείς έχει πεθάνει πριν από χρόνια, το 1971; Το στόρι είναι πέρα για πέρα αληθινό.
Ένα φτωχόπαιδο, ο Βασίλης Σιάνης από τον Παλαιόπυργο της Αρκαδίας, έφθασε στο Σικάγο να βρει την τύχη του. Με 205 δολάρια, το 1934, αγοράζει το εστιατόριο «Lincoln tavern» και του δίνει το όνομά του, «Billy Goat Tavern». Καταφέρνει να μαζέψει πελάτες τον καλύτερο κόσμο της περιοχής. Έγινε και οπαδός, ακόμα και μέλος, της ομάδας μπέιζμπολ Chicago Cubs.
Παρών σε όλους τους αγώνες, ο Μπίλυ, παρέα με τον Μέρφυ, τον τράγο του. Το όνομα του ρεστοράν «Billy Goat», θα πει «Ο Τράγος του Μπίλυ». Με τον τράγο του ο Βασίλης, που είχε γίνει Ουίλιαμ, παρακολουθούσε στο γήπεδο από το θεωρείο του, ας πούμε από τη σουίτα του, τα παιχνίδια της ομάδας.
Στον τελικό της 6ης Οκτωβρίου 1945, με αντίπαλο τους Detroit Tigers, ο Μέρφυ τα έκανε πάνω του. Βρώμισε ο τόπος. Ο πρόεδρος της ομάδας θύμωσε, έγινε επεισόδιο και, τέλος πάντων, είπανε στον Έλληνα εστιάτορα να μην ξανάρθει με το κατσίκι σου στο γήπεδο. Ο Σιάνης στενοχωρήθηκε και τους καταράστηκε: «Να μη ξαναφθάσει η κωλομάδα σας στον τελικό». Τρεις φορές πρωταθλητές οι Chicago Cubs και αυτήν τη φορά ήταν η 16η που προκρίθηκαν στον τελικό.
Με την πρώτη έπιασε η κατάρα του Σιάνη! Η ομάδα του Σικάγου χάνει το πρωτάθλημα και από τότε δεν ξανάφθασε στον τελικό. Υπ’ όψιν ότι ο Μέρφυ ο τράγος ήταν τόσο αγαπητός στους φιλάθλους των Cubs, που πάντα, προτού αρχίσει το ματς, ο Σιάνης έκανε τον γύρο του γηπέδου με το ζώο του!
Μετά το επεισόδιο, μετά την εκδίωξη του Μέρφυ από το γήπεδο, ο Ουίλιαμ Σιάνης έβαλε μια πινακίδα στο ρεστοράν του: «Δεν γίνονται δεκτοί οι Ρεπουμπλικάνοι και οι φίλαθλοι των Chicago Cubs». Επειδή ο πρόεδρος της ομάδας ήταν στέλεχος των Ρεπουμπλικάνων!
Ο Σιάνης έγινε μέγας και τρανός. Η φίρμα του «Billy Goat» εξελίχθηκε σε αλυσίδα εστιατορίων. Και επειδή κρατούσε η κατάρα του, για να «σπάσει», έφερναν… τράγους στο γήπεδο. Τελικά, απευθύνθηκαν στον ανιψιό του Μπίλυ, τον Σαμ Σιάνη, όταν αυτός κληρονόμησε τα εστιατόρια του μπάρμπα του, μήπως καταφέρει εκείνος να λύσει τα μάγια του μακαρίτη. Η κατάρα ακόμα κρατάει!
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Το θρυλικό καμπαρέ του Παρισιού Μουλέν Ρουζ ήταν ένα σκέτο μπουρδέλο, διάβασε apodytiriakias,gr
https://www.apodytiriakias.gr/koinonika/2018/10/05/ena-sketo-mpourdelo-itan-to-moulin-rouge.aspx
