Γεμίζεις σελίδες ατελείωτες με λεπτομέρειες ξεχωριστές και ενδιαφέρουσες από εκείνη τη μάχη που σήμανε το οριστικό τέλος ενός Μεγάλου της Ιστορίας. Του Ναπολέοντος του Κορσικανού, του αντιβασιλικού στρατιωτικού που όταν πήρε την εξουσία στην Γαλλία έγινε αυτοκράτωρ στη θέση του Λουδοβίκου. Τη μάχη στο Waterloo, σα σήμερα 18 Ιουνίου, το 1815, ημέρα Κυριακή.
Δεκάδες χιλιάδες φαντάροι στήθηκαν από τους παίκτες, τους στρατηγούς των αντιπάλων, ως να ήταν αυτοί σκακιστές σε κρίσιμη αναμέτρηση. Φοβερό, ε; Και δεν είναι πρώτη φορά που συμβαίνει, ήταν απλά μία ακόμα από τις χιλιάδες(!) μάχες στα χώματα της Ευρώπης. Στρατοί, ο ένας απέναντι στον άλλον, έτοιμοι να χτυπηθούν. Να δεχθούν τα πυρά των πυροβόλων. Τις επιθέσεις του ιππικού. Επειδή αυτό επιτάσσει το πεπρωμένο του καταραμένου δίποδου.
Ναι, αξίζει να αναφερθούν κάποια πιπεράτα επεισόδια πριν σφυρίξει το εναρκτήριο λάκτισμα ο αόρατος διαιτητής. Ο μεν Ναπολέων με χρυσά σερβίτσια πήρε πρωινό σ’ ένα χωριατόσπιτο, λίγες ώρες πριν δώσει τις πρώτες εντολές. Ο δε Βρετανός Ουέλιγκτον, αρχηγός των συμμαχικών δυνάμεων εναντίον του Ναπολέοντα, διασκέδαζε σε χοροεσπερίδα, δύο ημέρες πριν από την κορυφαία αναμέτρηση. Εκεί έμαθε τα καθέκαστα και εντυπωσιάστηκε για το πως τόσο γρήγορα μετακινήθηκε ο Γάλλος μέχρι το Βατερλώ.
Στο Βατερλώ της Φλάνδρας, 13 χιλιόμετρα από τις Βρυξέλλες. Από τη μία ο Γάλλος με 72.000 άνδρες, από τους οποίους οι 49.000 πεζικάριοι και 16.000 ιππείς, πυροβόλα στη σούμα 250. Χωρίζει σε τρία τμήματα τη στρατιά του, αριστερά ο μπαρουτοκαπνισμένος, ο πολύς Μισέλ Νεί, δεξιά ο μαρκήσιος ντε Γκρουσί, και στο κέντρο, ανάμεσα στα δυο πλευρά, επικεφαλής ο ίδιος ο Βοναπάρτης.
Τα αφεντικά της Ευρώπης, Μεγάλη Βρετανία, Ρωσία, Αυστρία και Πρωσία, του είπαν: «Αρκετά, Ναπολέοντα! Έχεις τελειώσει, και μια που είσαι αγάμητος πάρε στο πλάι σου δυο-τρία πουτανάκια να περνάς την ημέρα σου. Μέχρι εδώ, κάτσε στα αυγά σου, αποσύρεσαι…, τώρα!». Διαφωνεί ο κοντός, έχει ήδη επιστρέψει στην εξουσία, δεν θεωρεί ότι έκλεισε ο κύκλος του και διπλωματικά προσπαθεί να διασπάσει τους συμμάχους. Όταν πια είδε ότι δεν πήρε κανέναν με το μέρος του, αποφάσισε να αιφνιδιάσει. Πριν προλάβουν να οργανωθούν οι αντίπαλοί του.
Ο υποστράτηγος και μετέπειτα δούκας και πρωθυπουργός Άρθουρ Ουέλσλυ Ουέλιγκτον εμφανίζεται στο γήπεδο με 68.000, από τους οποίους οι 51.000 είναι πεζοί. Συν 17.000 Βέλγοι και Ολλανδοί, κι άλλοι διάφοροι 20.000. Παρέταξε τις δυνάμεις του σε μήκος περισσότερο από 5 χιλιόμετρα. Ο Πρώσος στρατάρχης Λέμπερεχτ φον Μπλύχνερ μετά από συνεννόηση με τον Ουέλιγκτον αναλαμβάνει να πρεσάρει το τμήμα του Γκρουσί.
Ενωρίτερα απ’ ό,τι ο Ουέλιγκτον περίμενε, ο αντίπαλος κάνει την κίνησή του, ο Ναπολέων ξεκινάει επίθεση. Οι Βρετανοί αντέχουν κι όταν ο Μπλύχνερ απαγκιστρώνεται από την επιτήρηση του Γκρουσί, οι συμμαχικές δυνάμεις ήταν οι νικητές. Ένα ντέρμπυ, που σύμφωνα με τους ειδικούς κρίθηκε στις λεπτομέρειες. Θα μπορούσε να είχε κερδίσει ο Γάλλος, όχι ο Άγγλος.
Κάθε χρόνο γίνεται η αναπαράσταση της Μάχης στο Βατερλώ. Το 2015, με τη συμπλήρωση 200 χρόνων, το…έργο πήρε χολυγουντιανές διαστάσεις, και το θέαμα παρακολούθησε 60.000 κόσμος. Φτιάχτηκαν ψεύτικα κανόνια και με… 300 αληθινά άλογα, κανονικές στολές που τις πλήρωσαν οι… 5.000(!) κομπάρσοι από 52 ευρωπαϊκές χώρες, ξαναζωντάνεψε η ιστορική Μάχη με κινηματογραφικό ρεαλισμό.
Οι ”κομπάρσοι” που παρίσταναν τους στρατιώτες δεν είναι κομπάρσοι, αλλά υποψήφιοι επιστήμονες, λάτρεις της τέχνης του πολέμου και μελετητές της συγκεκριμένης στρατιωτικής σύγκρουσης. Το Βατερλώ αναβίωσε με επιδότηση της Κοινότητας διότι κρίθηκε πως ”Η μνήμη της Μάχης αποτελεί κάλεσμα της ευρωπαϊκής συμφιλίωσης”.
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Όταν οι πολιτικοί έλυναν τις διαφορές τους με τα όπλα, διάβασε apodytiriakias.gr
ΟΤΑΝ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΕΛΥΝΑΝ ΤΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΑ ΟΠΛΑ | apodytiriakias.gr
