Μια δράκα άνθρωποι κρατούν στα χέρια τους τις τύχες της χώρας για τα επόμενα πολλά χρόνια. Οι αποφάσεις τους ή θα αλλάξουν προς το καλύτερο τη ζωή των Ελλήνων ή θα την οδηγήσουν στην εξαθλίωση.
Το εκπληκτικό είναι ότι στη χώρα αυτή σπάνια επιβραβεύονται οι καλοί και σπανιότερα τιμωρούνται οι κακοί. Που σημαίνει ότι οι χειριστές της ελληνικής οικονομικής κρίσης δεν έχουν να περιμένουν τίποτα. Ούτε μετάλλια ούτε γιούχα. Όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης. Μοναδική εξαίρεση όσοι θελήσουν να πουλήσουν τις εμπειρίες τους στα διεθνή φόρα.
Στα χρόνια του Περικλή, όμως, οι ζημιογόνες αποφάσεις ενός πολιτικού τιμωρούνταν με κατάσχεση της περιουσίας του ή με θάνατο. Για να γίνει κανείς βουλευτής, εκτός όλων των άλλων έπρεπε να καταγραφεί όλη η περιουσία του, από τα σανδάλια του μέχρι το τελευταίο αγρόκτημα και τα άλλα οικογενειακά περιουσιακά στοιχεία.
Αν κατά τη διάρκεια της θητείας του περνούσε νόμο που ζημίωνε την πατρίδα, τότε από την καταγεγραμμένη περιουσία του έπρεπε να κατασχεθεί όλο το ποσό της ζημιάς. Αν το ποσό αυτό δεν έφθανε, ήταν υποχρεωμένος να δουλέψει στα δημόσια έργα για να συμπληρώσει το ποσό. Αν, όμως, ο νόμος που πέρασε ο βουλευτής αυτός ζημίωνε ηθικά την Αθήνα, τότε η ποινή ήταν θάνατος αυθημερόν.
Μιλάμε βέβαια για τον χρυσό αιώνα της Αθήνας και όχι για τη χειρότερη πενταετία στην ιστορία του ελληνικού κράτους.
ΔΗΛΩΣΗ – ΣΟΚ της Κωνσταντοπούλου, καταγράφει και μεταφέρει ο apodytiriakias.gr
