Σκέτος τζόγος αυτή η ιστορία με τις κληρώσεις στα κύπελλα Ευρώπης. Ο ΠΑΟΚ (φώτο) αν αποκλείσει τον Άγιαξ θα αντιμετωπίσει την τάδε ομάδα από το δείνα ζευγάρι. Αν περάσει ο Άγιαξ, τότε ο ΠΑΟΚ θα βρεθεί αντίπαλος με τον νικητή άλλου ζευγαριού. Πολλοί αγώνες στην Ευρώπη σε μια και δυο και τρεις προκριματικές φάσεις, διότι πολλές είναι και οι ομάδες, οι περισσότερες του σωρού, και απαραίτητη η διαδικασία μέχρι να ξεκινήσουν οι δυο διοργανώσεις με τις 32 σε ομίλους στην καθεμιά.
Πριν, λοιπόν, προκριθεί ή αποκλειστεί ο ΠΑΟΚ και ο Ολυμπιακός, η ΑΕΚ και οι Ατρόμητος, Άρης, γνωρίζουν ποιος θα είναι και ο μεταπροσεχής τους αντίπαλος. Και, βέβαια, ποιο πακέτο τους περιμένει, σε κάθε περίπτωση. Στο φινάλε, όλοι παίζουν για τα λεφτά. Κι όταν λέμε όλοι εννοούμε όλα τα αφεντικά των ΠΑΕ, κυρίως των ξένων. Γιατί, όχι.
Δεν υπάρχει πιο υγιής λειτουργία στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο από εκείνη όπου ο μεγαλομέτοχος ενεργεί επενδυτικά. Ενδιαφέρεται για την κερδοφορία της εταιρείας του. Απεναντίας, είναι επικίνδυνος και ύποπτος ο ποδοσφαιρικός επιχειρηματίας (;) ο οποίος χρησιμοποιεί τη δημοφιλία της ομάδας ως διαπλεκόμενο μοχλό προσωπικής εξουσίας και ”παρέμβασης” του στη δημόσια ζωή.
Για ποια, λοιπόν, δόξα και για ποιο μεγαλείο ρίχνονται στη… μάχη της Ευρώπης οι ανώνυμες εταιρείες της μπάλας; Δεν υπάρχουν αυτά. Κάθε νίκη, κάθε πρόκριση αποδίδει συγκεκριμένο ποσό, τόσο στο γιουρόπα, μεγαλύτερο στο τσάμπιονς ληγκ. Και κάθε χρόνο το πακέτο είναι μεγαλύτερο, διότι αυξάνονται τα έσοδα της διοργανώτριας UEFA, κυρίως από τα τηλεοπτικά δικαιώματα, που πλέον αγοράζονται και από αραβικά και ασιατικά δίκτυα.
Οι ελληνικές ΠΑΕ δεν έχουν… ανάγκη από φράγκα. Πεινάνε μόνο για διεθνείς νίκες. Οι ομάδες μας έχουν ιδιοκτήτες κονομημένους, που μπήκαν στο ποδόσφαιρο από την αγάπη τους για την ομάδα. Μπήκαν και στα ΜΜΕ από την αγάπη τους στην ενημέρωση του λαού.
Διαβάστε περισσότερα στο apodytiriakias.gr…
