«Πώς μπορώ να γνωρίζω ότι είναι καλός εραστής, πριν πάω μαζί του;». Πολύ σωστό το κορίτσι των 27 χρονών, είπε τη μεγαλύτερη αλήθεια. Δεν είναι κάποια διάσημη, μία αναγνωρισμένη προσωπικότητα κι όμως με τούτη τη γεμάτη σοφία ατάκα κάνει τη μεγάλη ανατροπή. Έτσι απλά.
Μ΄ άλλα λόγια η κοπέλα μας λέει: Αυτόν που μου ζητάει να τον ψηφίσω για πρωθυπουργό δεν τον έχω δοκιμάσει πόσο μετράει ως εραστής, ως πατέρας, ως επαγγελματίας, ως επιχειρηματίας. Βέβαια ακόμα δεν έχω τελική γνώμη, πόσο μετράει και για πολιτικός. Για αρχηγός. Αυτό είναι ο πρωθυπουργός, να έχει τον πρώτο λόγο στους συνεργάτες του. Να τον αναγνωρίζουν για καλύτερο τους. Να τον σέβονται, να τον υπολογίζουν και να μη λαμβάνουν υπ’ όψιν μόνο ότι είναι μπαλκονάτος. Με ποια, λοιπόν, λογική να τον ψηφίσω κι έτσι να του επιτρέψω να καθορίζει την ζωή μου, εμένα και της οικογένειάς μου.
”Μου ζήτησε να βγούμε… ”, λέει η 27χρονη, και μη ρωτάς αν είναι κομμώτρια ή δασκάλα. Κι εκείνη ανταποκρίθηκε, επειδή ο τύπος της φάνηκε σόι. Την ίδια νύχτα, στο πρώτο κιόλας ραντεβού κατέληξαν στο κρεβάτι. Μάπα το καρπούζι. Να τι λέει η ίδια: ”Δεν κατάλαβα τίποτα. Αυτός έκανε τη δουλειά του, αποδείχθηκε άθλιος εραστής…”.
Καλή είναι η δημοκρατία. Να ψηφίζουν οι άνθρωποι αυτόν που θέλουν. Να τους κυβερνάει ο εκλεκτός τους, όχι ο κληρονομικός εξουσιαστής, τσάρος, αυτοκράτωρ, βασιλεύς, δικτάτωρ.
Πέρασαν χιλιάδες αιώνες από τότε που ο άνθρωπος ζούσε στις σπηλιές μέχρι να φθάσει να οργανώσει κοινωνίες και, επιτέλους, να… αυτοκυβερνάται χάρη στη δημοκρατία. Πόσες χιλιάδες αιώνες θα περάσουν ακόμα για να καταφέρει να ανακαλύψει τον τρόπο να γεύεται και την ουσία της δημοκρατίας; Να είναι, δηλαδή, σε θέση να γνωρίζει από τα πριν ο ψηφοφόρος αν αξίζει να τον πηδήξει αυτός που θα εκλεγεί.
…………………………
Πως από την εξέδρα καταλαβαίνει κανείς τον gay ποδοσφαιριστή, διάβασε apodytiriakias.gr
