Να το πει ο αποδυτηριάκιας μια φορά ακόμα. Στην Ελλάδα ΑΚΟΜΑ δεν έχουμε τη χαρά να λέμε ότι υπάρχουν ΜΕΓΑΛΕΣ ομάδες. Τι να τα κάνω τα πρωταθλήματά τους, τους παικταράδες που φόρεσαν τη φανέλα της «μεγάλης» τους ομάδας, τους χιλιάδες των οπαδών, όταν τόσο η διοίκησή της όσο και ο κόσμος της ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ούτε να κερδίζουν ούτε να χάνουν.
Μεγάλος είναι αυτός με συμπεριφορά μεγάλου. Όταν αντιδρά σαν ουρακοτάγκος, όταν δεν παραδέχεται την αλήθεια, όταν αρνείται την πραγματικότητα, τότε το έχω χ@σμ@νο το «μεγαλείο» του. Και επειδή, συμφωνώ απόλυτα πως δεν υπάρχει ομάδα χωρίς τον κόσμο της, ότι ομάδα πρώτα είναι ο κόσμος της, γι’ αυτό δεν βγαίνει η εξέδρα έξω από την κριτική.
Το τελευταίο που θα κριθεί είναι η ενδεκάδα μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Το πρώτο που κρίνεις είναι η ποιότητα και το επίπεδο της εξέδρας. Κι αν κάποια ταραχοποιά στοιχεία, κάποια ανθρωποειδή γίνονται ανεκτά από τη διοίκηση και τη βαριά πλειονότητα των οπαδών, το κόστος το πληρώνει, και δικαιολογημένα, η εικόνα της ομάδας.
Σαν σήμερα, 14 Απριλίου, το 2013, στο ΟΑΚΑ γίνεται το ματς ΑΕΚ-Πανθρακικός. Πώς να την πεις μεγάλη ομάδα, αληθινά μεγάλη ομάδα, όταν η διοίκησή της, οι δημοσιογράφοι της, οι οργανωμένοι της δεν συμβιβάζονται με το ότι δεν έχουν ομάδα ικανή να παραμείνει στη σούπερ ληγκ. Το αιώνιο παραμύθι. Είμαστε ΑΕΚ, είμαστε Παναθηναϊκός, είμαστε Ολυμπιακός, είμαστε ΠΑΟΚ, είμαστε Άρης, είμαστε ομάδα με μπούγιο, άρα γαμ@ τη μάνα της διαιτησίας, της αστυνομίας, του κράτους που θα μας… υποβιβάσει. Που δεν θα μας αφήσει να πάρουμε το πρωτάθλημα.
Μια ζωή τα ίδια. Γλυτώσαμε από το σίχαμα του γάβρου που 9 χρόνια δεν έπαιρνε πρωτάθλημα ο θρύλος του. Δεν γλυτώσαμε από την καφρίλα των άλλων οπαδών. Έτυχε ο Παναθηναϊκός για μια πενταετία να υστερεί αγωνιστικά από τον Ολυμπιακό. Όχι! Παναθηναϊκός είμαστε, έχουμε κι εμείς καταγωγή Μάου-Μάου.
Στο 74 οπαδοί της ΑΕΚ μπουκάρουν στον αγωνιστικό χώρο. Διακοπή. Ο Τραϊανός Δέλλας, προπονητής ολίγων ημερών επισκέπτεται το αποδυτήριο των φιλοξενούμενων. «Συγγνώμη, παιδιά, παρακαλώ βγείτε να το συνεχίσουμε, για να μη τιμωρηθούμε με αφαίρεση βαθμών».
Ξηγημένα παλληκάρια οι παίκτες του Πανθρακικού, της μικρής ομάδας κάνουν το χατίρι της μεγάλης ομάδας. Στο 86 αυτογκόλ του Μπουγαΐδη, το σκορ 0-1 και οπαδοί μεγαλωμένοι και αναθρεμμένοι ότι η ΑΕΚ είναι πράγματι μεγάλη ομάδα, αρνούνται την ήττα και ξανά μανά μπουκάρουν. Νέα διακοπή. Οριστική, αυτήν τη φορά, παρότι οι παίκτες της μικρής ομάδας δεν είχαν αντίρρηση να βγουν να συνεχίσουν και με τη… φόρμα, να μην προκαλέσουν μεγαλύτερο κακό στη μεγάλη ομάδα.
Άλλαξε κάτι; Ούτε πρόκειται. Όπως δεν αλλάζει η… ρητορική του κάθε π@π@ρ@που κάνει κάθαρση με το στόμα.
Το ανέκδοτο που έπαιξε στο grexit, διάβασε στο apodytiriakias.gr
