Μαριάννα Λαγουμίδη. Σύμβουλος παιδιού, εξειδικευμένη στη δυσλεξία- mlag15@otenet.gr
Δύσκολη η καθημερινότητα όπως και η κάθε αυριανή ημέρα. Η ζωή πάντα είχε προβλήματα. Οι πολιτικοί και οι οικονομολόγοι μας δημιουργούν μεγαλύτερη σύγχυση. Άγχος δημιουργούν τα πρωινά νέα για υποβάθμιση, για μειώσεις μισθών, για τις νέες φορολογικές υποχρεώσεις όλων μας.
Συγχρόνως με όλα αυτά, υπάρχει η πραγματικότητα της συναισθηματικής ζωής και της ψυχικής ισορροπίας της οικογένειας. Θεωρητικά, όλοι γνωρίζουμε ότι η εύρυθμη λειτουργία της εξαρτάται από τη συνεννόηση, την αλληλοεκτίμηση, τον αλληλοσεβασμό. Όμως, θα αναφερθώ σε δύο τρανταχτά παραδείγματα που έχω αντιμετωπίσει στο γραφείο, για να ξεκαθαρίσω τι εννοώ με τα πιο πάνω θεωρητικά.
Χθες, μία μαμά 10χρονου αγοριού μου έλεγε ότι ο πρώην σύζυγός της εκφοβίζει τον γιο τους, λέγοντας: «αν δεν φύγεις από το σπίτι αυτής (της μαμάς), θα γίνεις αδερφή μόλις φτάσεις στην εφηβεία».
Προσπαθώντας δηλαδή να αυξήσει το δέσιμο μεταξύ πατέρα-γιου, θέλοντας να αποσπάσει την επιμέλεια από τη μαμά, άρχισε να τον εκφοβίζει και να τον απειλεί. Άραγε, όταν συναντιούνται οι δυο τους, πόσο ξέγνοιαστος, χαρούμενος, ποιοτικός είναι ο κοινός τους χρόνος; Είναι θετική η συνύπαρξή τους, «παίρνει» το παιδί από τη δύναμη του άντρα-πατέρα, θεωρεί τον πατέρα ως πρότυπο και προσπαθεί να του μοιάσει, όπως κάνουν τα παιδιά της ηλικίας του; Μήπως με αυτή την ακύρωση της μάνας, μα και του ίδιου του αγοριού, φέρνει αποστροφή στη γυναίκα; Μήπως δημιουργεί μεγάλο «κενό» στο μυαλό του παιδιού και μεγάλο ερωτηματικό για τη ζωή;
Μια άλλη μάνα 7χρονου αγοριού, μου έγραψε τη Δευτέρα για τον σύζυγό της. Αναρωτιότανε εάν παίζει ρόλο στη ψυχοσύνθεση του παιδιού τους, η καθημερινή απαξίωσή της, ως μάνα, ως μαγείρισσα, ως νοικοκυρά. Ακόμη περισσότερο θύμωσα όταν διάβασα παρακάτω ότι αυτή η γυναίκα είναι μετεκπαιδευμένη παιδαγωγός, η οποία παλιά είχε σχολείο δικό της, μα τώρα προτίμησε να αναθρέψει το παιδί τους, χωρίς να εργάζεται έξω. Ο καθημερινός προβληματισμός και ανασφάλειά της είναι μήπως η απομάκρυνση του πατέρα σε ένα επερχόμενο διαζύγιο, στιγματίσει το γιο και του προκαλέσει κατάθλιψη ή άλλα ψυχολογικά προβλήματα.
Μεγάλα τα ερωτηματικά. Η λύση δύσκολη. Και οι δύο παραπάνω περιπτώσεις, φανερώνουν ανεπαρκή μορφή του «πατέρα». Είναι όμως λύση το διαζύγιο;
