Στο παιχνίδι πρέπει να περιοριστούν οι μπαμπάδες και να αφήσουν την ανατροφή των παιδιών στις μαμάδες. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν Αμερικανοί ερευνητές, οι οποίοι, ύστερα από σχετική μελέτη που πραγματοποίησαν, κατέληξαν στο συμπέρασμα, ότι οι «παραδοσιακοί ρόλοι» στην οικογένεια είναι πιο αποτελεσματικοί στην ανάπτυξη των παιδιών.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι τα ζευγάρια λειτουργούν καλύτερα ως γονείς, όταν ο πατέρας χρησιμοποιεί την ώρα που περνά με τα παιδιά του για παιχνίδι και αφήνει άλλες υποχρεώσεις, όπως το τάισμα ή το πλύσιμο στη μητέρα. Σύμφωνα με τους ερευνητές, ο άνδρας που επιμένει να μπλέκεται στα πόδια της γυναίκας του τελικά καταλήγει να υποσκάπτει τις προσπάθειές της να φροντίσει το παιδί και τελικά όλοι καταλήγουν σε χειρότερη κατάσταση απ’ ό,τι αν οι ρόλοι τους ήταν πιο διακριτοί. Οι ερευνητές μελέτησαν 112 ζευγάρια εθελοντών με τετράχρονο παιδί, αναλύοντας τον τρόπο ανατροφής και την κατανομή των καθηκόντων μεταξύ των γονιών. Επίσης παρατήρησαν άμεσα τον τρόπο με τον οποίο οι γονείς ασχολούνταν με τα παιδιά τους, κατά πόσο ο ένας υπονόμευε τις προσπάθειες του άλλου ή, αντίθετα, αλληλοϋποστηρίζονταν, κατά πόσο ανταγωνίζονταν μεταξύ τους ή συνεργάζονταν. Έπειτα από ένα χρόνο, επαναλήφθηκαν ανάλογα πειράματα, όταν πια τα παιδιά είχαν γίνει πέντε ετών.
Το γενικό συμπέρασμα ήταν ότι στις οικογένειες όπου από την αρχή οι μπαμπάδες αφιέρωναν τον περισσότερο χρόνο στο παιγνίδι με τα παιδιά τους, το ζευγάρι είχε τελικά καλύτερη σχέση και συνεργασία στην ανατροφή του παιδιού. Όταν, αντίθετα, από την αρχή οι μπαμπάδες είχαν μοιραστεί απολύτως όλες τις ευθύνες της φροντίδας, έπειτα από έναν χρόνο οι δύο γονείς είχαν καταλήξει να δείχνουν μικρότερο βαθμό συνεργασίας μεταξύ τους και αλληλοϋποστήριξης.
