Το αγγελούδι σας έκλεισε τα δύο πριν από τέσσερις μήνες και το λεξιλόγιό του περιορίζεται σε λίγες δεκάδες λέξεων, από τις οποίες τις μισές δεν τις λέει και πολύ καλά.
Δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας, αφού το 25% των παιδιών αυτής της ηλικίας δεν μιλάει καλά. Το γιατί το εξηγεί η Λωρέττα Θωμαΐδου, παιδίατρος-αναπτυξιολόγος, αναπληρώτρια διευθύντρια Ιατρείου Αναπτυξιακής Παιδιατρικής, Νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία», σε άρθρο της που δημοσιεύεται στο kids.in.gr.
«Όπως και άλλα φυσιολογικά παιδιά, δεν μπορεί να σημειώνει πρόοδο με τον ίδιο ρυθμό σε όλους τους τομείς της ανάπτυξής του. Αν περπάτησε πολύ νωρίς, αν κατάφερε να φάει μόνο του ή έβγαλε νωρίς την πάνα, μπορεί να του πάρει λίγο περισσότερο χρόνο για να αρχίσει να μιλάει κανονικά. Η σειρά του ανάμεσα στα αδέλφια του είναι επίσης πολύ σημαντική. Αν είναι το τελευταίο παιδί, τα μεγαλύτερα αδέλφια του ίσως να το καταλαβαίνουν καλύτερα από εσάς, όταν λέει τις παραποιημένες λέξεις και να είναι σε θέση να τις μεταφράσουν. Αφού, λοιπόν, γίνεται κατανοητό από τους δικούς του ανθρώπους, γιατί να κουράζεται να προφέρει τις λέξεις καλύτερα;».
Αν και δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να το αφήσουμε αβοήθητο.
-Να επαναλαμβάνετε αυτό που θέλει να πει: Αυτός ο τρόπος θα το βοηθήσει σταδιακά να αναγνωρίζει αυτό που θέλει να πει με τους σωστούς ήχους και, κατά συνέπεια, με τις σωστές λέξεις. «Α, θέλεις ένα γλυκό αγαπούλα μου; Ορίστε!»
-Να είστε υπομονετικοί: Αν επαναλαμβάνει συνέχεια τις ίδιες λέξεις, χωρίς να μπορείτε να καταλάβετε, μην τα παρατάτε. Βοηθήστε το να πει με άλλες λέξεις αυτό που θέλει, αφού προσπαθήσετε να μαντέψετε τι εννοεί, σχεδιάζοντάς το κ.λπ..
-Κάντε του ένα μπάνιο με λέξεις: Τολμήστε να κάνετε έναν παράξενο διάλογο. Διαλέξτε μια στιγμή ή μια μέρα που θα είναι χαρούμενο (όταν παίζει, όταν το κάνετε μπάνιο, όταν πηγαίνετε βόλτα…) και περιγράψτε του ακριβώς τι κάνετε. Το παιδί σας θα μπει στη διαδικασία να κάνει διάλογο μαζί σας. Θα χρησιμοποιήσει τον τόνο, τις κινήσεις και τις γκριμάτσες και, ακόμα κι αν δεν είναι πάντα κατανοητό, θα νιώθει ότι το ακούνε.
Για το πότε πρέπει να ανησυχήσουμε η κ. Θωμαΐδου αναφέρει: «Όσο χαρούμενο κι αν είναι το παιδί σας που καταφέρνει και βρίσκει εύκολα κάποιο τρόπο για να το καταλαβαίνουν οι άλλοι, σίγουρα θα μπει στη διαδικασία να χρησιμοποιεί λέξεις και προτάσεις από τη στιγμή που θα έχει κάποιο κίνητρο. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν και μερικά σημάδια που μπορεί και να προδίδουν ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα και ότι πρέπει να το λύσετε χωρίς καθυστερήσεις».
-Μένει μέσα στο «καβούκι» του και αργεί να αντιδράσει. Είναι πιθανό να ευθύνεται κάποιο πρόβλημα ακοής για αυτό.
-Μένει αμίλητο, απομονώνεται και το βλέμμα του είναι απλανές. Ένα ψυχολογικό πρόβλημα ίσως να κρύβεται πίσω από αυτή τη συμπεριφορά. Μη διστάσετε να ζητήσετε βοήθεια.
-Εκνευρίζεται κάθε φορά που δεν μπορείτε να καταλάβετε αυτά που θέλει να πει. Αν δείξει κάποια επιθυμία για επικοινωνία με λέξεις, αλλά δεν τα καταφέρνει, θα ήταν καλό να ζητήσετε από τον παιδίατρο να σας συστήσει κάποιον ειδικό παιδίατρο ή λογοθεραπευτή, προκειμένου να αξιολογήσει το παιδί.
