Επί χρόνια οι ψυχίατροι ήξεραν ότι τα παιδιά που κακοποιούνται ή παραμελούνται διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν αργότερα στη ζωή προβλήματα ψυχικής υγείας – από άγχος και κατάθλιψη έως χρήση ουσιών και αυτοκτονία.
Η συσχέτιση ήταν ισχυρή και επιστημονικά τεκμηριωμένη, αλλά δημιουργούσε ένα ουσιώδες ερώτημα: γιατί συνέβαινε αυτό; Μήπως η κακοποίηση προκαλούσε βιολογικές αλλαγές, οι οποίες αύξαναν τον κίνδυνο εκδηλώσεως τέτοιου είδους προβλημάτων;
Την απάντηση έδωσαν προσφάτως επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο ΜακΓκιλ του Καναδά με επικεφαλής τον δρα Μάικλ Μίνι. Οι επιστήμονες αφιέρωσαν δέκα χρόνια στη μελέτη ζώων, διαπιστώνοντας ότι η μητρική τρυφερότητα άλλαζε την έκφραση ορισμένων γονιδίων στα παιδιά τους, γεγονός που επέτρεπε σε αυτά να έχουν πιο ήπιες σωματικές αντιδράσεις στο στρες.
Αυτά τα αλλαγμένα γονίδια περνούσαν στην επόμενη γενιά: τα τρωκτικά και τα θηλαστικά που ήταν γενετικά προγραμματισμένα να χειρίζονται καλά το στρες ήταν πιο τρυφερά προς τα δικά τους παιδιά.
Τώρα, για πρώτη φορά, η ίδια ερευνητική ομάδα ανακάλυψε άμεσα στοιχεία πως το ίδιο σύστημα λειτουργεί και στους ανθρώπους. Εξετάζοντας τους εγκεφάλους ανθρώπων που είχαν αυτοκτονήσει, διαπίστωσαν πως όσοι είχαν πέσει θύματα κακοποίησης ή παραμέλησης ως παιδιά, είχαν γενετικές αλλοιώσεις που πιθανόν τους καθιστούσαν βιολογικά πιο ευαίσθητους στο στρες.
Διαβάστε περισσότερα στο govastileto.gr
