Ποιος δεν ξέρει τις συνηθισμένες διαφωνίες, ζηλοτυπίες και καβγάδες μεταξύ αδελφών; Οι καβγάδες αποτελούν μέρος της καθημερινότητας για κάθε οικογένεια με δύο ή περισσότερα παιδιά. Ποια είναι η στιγμή που χρειάζεται όμως να μπουν όρια; Πότε και με ποιον τρόπο χρειάζεται να επέμβουν οι γονείς; Το στερεότυπο της «ιδανικής οικογένειας», όπου θα απουσίαζαν τελείως οι καβγάδες, οδηγεί πολλούς γονείς στο να εμποδίζουν τα παιδιά τους να εκδηλωθούν -κάτι που τελικά είναι επικίνδυνο.
Σε μία ιδανική σχέση, ο καβγάς και η συνεννόηση συνυπάρχουν σαν δύο όψεις ενός νομίσματος. Τα παιδιά μου συνεχώς μαλώνουν! Τι θα σκεφτούν οι άλλοι; Πολλοί γονείς αισθάνονται άβολα όταν «η μάχη» λαμβάνει χώρα μπροστά σε συγγενείς, φίλους ή γείτονες. Αυτό είναι κάτι που την ώρα που συμβαίνει δεν θα πρέπει να σας απασχολεί, ίσως όμως θα πρέπει να δώσετε εσείς ένα τέλος λέγοντας: «Καλύτερα να το λύσετε στο σπίτι το θέμα. Δεν υπάρχει λόγος να ενοχλείτε τους γύρω με τις φωνές σας».
Η δική μας mission possible είναι να γεφυρώσουμε τις διαφορές τους και να βρούμε τη χρυσή τομή που θα συμφιλιώσει… τον σκύλο και τη γάτα! Στόχο για τον γονέα αποτελεί το να περιορίσει των αριθμό και τη διάρκεια των καβγάδων. Ο μόνος τρόπος για να το πετύχει αυτό είναι να βρει τα πραγματικά αίτια του καβγά. Ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο; Ποιος ξεκίνησε τον καβγά και γιατί; Μαλώνουν για το παιχνίδι ή για τη θέση τους στην οικογένεια; Το καλύτερο είναι να παίξετε το ρόλο του διαμεσολαβητή και όχι του δικαστή.
Είναι πράγματι δύσκολο να σκεφτεί κάποιος τι είναι σωστό και τι λάθος, όταν βλέπει τα παιδιά του να χτυπάνε το ένα το άλλο. Η πρώτη σας αντίδραση είναι να τρέξετε να προστατέψετε τη σωματική τους ακεραιότητα και να τα χωρίσετε είναι σωστή. Προσπαθήστε να τους εξηγήσετε τις επιπτώσεις των πράξεών τους χωρίς απειλές. Το κάθε παιδί καταλαβαίνει ότι με το να χτυπήσει το άλλο τού προκαλεί πόνο. Δώστε τους εναλλακτικές λύσεις για να λύσουν τον καβγά τους. Εάν η κατάσταση έχει ξεφύγει και συνεχίζουν, μιλήστε τους αργότερα. Για την ώρα βάλτε τους σε διαφορετικούς χώρους να ηρεμήσουν. Μην φτάσετε στο σημείο να «εμπλακείτε» κι εσείς στον καβγά φωνάζοντας. Μιλήστε απόλυτα και μην ζητάτε εξηγήσεις.
Δηλώστε τους τι είναι αυτό που σας ανησυχεί: «Εάν συνεχίσετε θα χτυπήσει κάποιος πολύ σοβαρά».Τονίστε ότι αυτή η συμπεριφορά (το ξύλο και η φωνές) είναι απαράδεκτη (δεν υπάρχει λόγος για γενικεύσεις του τύπου «όποιος το κάνει αυτό είναι βλάκας»).
