Μια λεπτομερής εξέταση συνήθως καθορίζει μια υποκείμενη αιτία όταν το βρέφος κλαίει υπερβολικά πολύ χωρίς προφανή λόγο, και το πρόβλημα ενδέχεται να είναι σοβαρό μόνο στη μια εκ των 20 περιπτώσεων, σύμφωνα με καναδική μελέτη.
Ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο με επικεφαλής τον Δρ Στέφεν Φρίντμαν γράφουν στο επιστημονικό έντυπο Pediatrics ότι «τα βρέφη επικοινωνούν και εκφράζουν τη δυσαρέσκεια τους μέσω του κλάματος. Αυτό αποδίδεται σε μια ποικιλία λόγων που κυμαίνονται από την πείνα ή την επιθυμία προσοχής μέχρι μια σοβαρή και απειλητική για τη ζωή τους κατάσταση. Ωστόσο η συχνότητα της σοβαρής υποκείμενης πάθησης δεν είναι ξεκάθαρη.»
Για να απαντήσουν στο ερώτημα, οι ερευνητές εντόπισαν 283 βρέφη μικρότερα των 12 μηνών που είχαν επισκεφθεί το ιατρικό κέντρο του πανεπιστημίου σε διάστημα εννέα μηνών λόγω κλάματος, ευερεθιστότητας, κολικών, φασαρίας και κραυγών. Δώδεκα παιδιά (5%) είχαν σοβαρά υποκείμενα προβλήματα. Δέκα εξ αυτών είχαν διαγνωστεί ορθώς κατά την πρώτη επίσκεψη και τα άλλα δύο είχαν διαγνωστεί εντός της επόμενης εβδομάδας.
Η συχνότερη σοβαρή διάγνωση ήταν ουρολογική λοίμωξη, με τα βρέφη μικρότερα του ενός μήνα να έχουν τα υψηλότερα ποσοστό της λοίμωξης αυτής.
Πηγή: Reuters Health
