Του Γ. Χ.Τροχόπουλου

Στο σημείωμα αυτό θα σας διηγηθώ μια προσωπική ιστορία που συνέβη εδώ στην πόλη μου, την Βέροια γύρω στο 2003,τότε που ήμουν μέλος στο ΠΑΣΟΚ και που έχει σχέση με αυτά που ακούγονται και γράφονται σήμερα και αφορούν τον χώρο του ΠΑΣΟΚ, της εποχής εκείνης. Υπήρχε λοιπόν τότε, στον τόπο μου, η έντονη φημολογία ότι ο πανίσχυρος Υπουργός εξ Ημαθίας ορμώμενος Μιχάλης Χρυσοχοίδης είχε προσλάβει ως έμισθο σύμβουλό του στο Υπουργείο του, αν θυμάμαι καλά, τον τότε γραμματέα της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ Ημαθίας και έτσι με αυτόν τον τρόπο του εξασφάλιζε ένα αξιοσέβαστο μηνιαίο χρηματικό ποσό, γεγονός όμως απαράδεκτο, όχι ηθικό και αντιδεοντολογικό, όπως καταλαβαίνανε όλοι, αλλά δεν μιλούσε κανείς γιατί «όλα τάσκιαζε η φοβέρα», που λέει ο ποιητής,επειδή με άλλα λόγια, έπεφτε βαριά η σκιά του Ινστρούχτορα-Υπουργού πάνω στην Νομαρχιακή Επιτροπή του Νομού.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Αυτό λοιπόν το γεγονός το κατήγγειλα ενυπογράφως στην Τοπική Εφημερίδα της Βέροιας “Ημερήσια”, όμως δεν υπήρξε καμία αντίδραση από τον Υπουργό. Μετά από μια εβδομάδα περίπου, έκανε δήλωση στην ίδια εφημερίδα ο προαναφερθείς γραμματέας του ΠΑΣΟΚ που έλεγε επί λέξει, «θα απαντήσουμε στον κύριο Τροχόπουλο εν ευθέτω χρόνω»… Φυσικά απάντηση δεν πήρα, απλώς μου ήρθε μετά από λίγο διάστημα στο φαρμακείο μου ένα έγγραφο της Νομαρχιακής, χωρίς ημερομηνία, τελείως πρόχειρο, που ούτε καν ανέφερε ότι ήταν απόφαση Συνεδρίασης της Ν.Επιτροπής, απλά είχε μια υπογραφή του Γραμματέα ο οποίος έλεγε ότι με διαγράφουν από το ΠΑΣΟΚ, μια διαγραφή με εντολή φυσικά του Υπουργού. Αναφέρομαι σε γεγονότα που συνέβησαν και υπάρχουν αποδείξεις στον Τοπικό Τύπο για αυτά, δεν αποσκοπώ στην δυσφήμιση κανενός, ούτε έχω πρόθεση αντεκδίκησης μετά από τόσα χρόνια, απλά τα αναφέρω για ναδώσω μία γεύση από το κλίμα της εποχής εκείνης, που όποιος σήκωνε κεφάλι σε αξιωματούχο της Κυβέρνησης, του το κόβανε (νομίζανε τρομάρα τους), κάνανε ό,τι ήθελαν χωρίς να ρωτάνε κανέναν, απαξιώνοντας τις δημοκρατικές διαδικασίες, καλαμοκαβαλάρηδες δηλαδή.

Στην ζωή μου έχω μάθει να φυλάω Θερμοπύλες, κάποτε έρχεται η ώρα να ειπωθούν όλα, η αλήθεια θριαμβεύει πάντοτε.

Μου προξενεί αλγεινή εντύπωση που το ΚΙΝΑΛ διαμαρτύρεται, για το ότι άρχισε να γίνεται έλεγχος στα οικονομικά του Πρώην Πρωθυπουργού Κ.Σημίτη. Μα εδώ πιάσανε «με την γίδα στην πλάτη» Υπουργούς άμεσους συνεργάτες του Κ.Σημίτη επί πρωθυπουργίας του,για κατάχρηση τεραστίων κονδυλίων του Κράτους όπως Τσοχατζόπουλος, Παπαντωνίου, Σπώγκος, Μαντέλλης και άλλοι που μερικοί από αυτούς είναι στην φυλακή με απόφαση της Ελληνικής Δικαιοσύνης, οπότε και ένας απλός πολίτης θα ήταν λογικό να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι πρέπει να ελεγχθεί και ο αρχηγός τους εκείνη την εποχή, τι πιο φυσιολογικό;Ο αείμνηστος Γεράσιμος Αρσένης είχε στείλει ως Βουλευτής, επιστολή στον Κ.Σημίτη με την οποίαν τον κατηγορούσε ότι επί θητείας του, σύμφωνα με πληροφορίες του, γίνονται τέρατα και σημεία. Ήταν ένα προειδοποιητικό καμπανάκι από έναν έντιμο πολιτικό, ποιος το άκουσε όμως;

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Λένε για τον Σημίτη στο ΚΙΝΑΛ ότι υπήρξε ο πολιτικός που μας έβαλε στην ΟΝΕ, που έκανε τα μεγάλα έργα στην Ελλάδα και άλλα διάφορα, αποσιωπούν όμως το γεγονός ότι ο Κ.Σημίτης υπήρξε ο Πρωθυπουργός της ντροπιαστικής νύχτας των «Ιμίων». Δεν άκουσα κάτι να πουν για αυτό.

Η παροιμία λέει ότι: «Ο καλός ο κλέφτης είναι αυτός που ξέρει να κρύβει τα κλοπιμαία, ώστε να μην μπορούν να τον πιάσουν» και το αναφέρω αυτό γιατί αυτούς που πιάσανε στα πράσα και οι οποίοι ανήκαν στο ΠΑΣΟΚ επί Σημίτη, σίγουρα δεν μπορούσανε να κρύψουν τα χρήματα απ’τις μίζες που πήραν. Άρα φαντάζομαι και υποθέτω ότι υπάρχουν κι άλλοι έξυπνοι κλέφτες, εκείνης της περιόδου, που τα ‘χουν κρυμμένα καλά και δεν μπορούν να τους πιάσουν, λογικό συμπέρασμα.Μέχρι και προχθες αναφέρθηκε στα τηλεοπτικά κανάλια, ότι δόθηκε μεγάλη μίζα σε ένα μέλος του Κ.Υ.Σ.Ε.Α επί εποχής Σημίτη.Τι συνέβη τελικά στο ΠΑΣΟΚ επί εποχής Σημίτη; Τελικά μάλλον αυτό που υπονοεί η λαϊκή ρήση: “Άρτζι Μπούρτζι και ο λουλάς”

Φρονώ, με όλα αυτά που έχω δει, ότι το ΠΑΣΟΚ του μεγάλου ηγέτη Ανδρέα Παπανδρέου, πριν μετονομαστεί σε ΚΙΝΑΛ, έπρεπε να έχει άλλη ονομασία- για να κάνουμε και λίγο χιούμορ- όπως, ΚΚΔΧ, δηλαδή Κίνημα Καταχραστών Δημοσίου Χρήματος, έτσι που το κατάντησαν οι διάδοχοι του Ανδρέα Παπανδρέου, για να αποδώσουμε τα του Καίσαροςτω Καίσαρι.

Ουδείς –μηδέ του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας- δικαιούται να είναι στο απυρόβλητο σε μία Δημοκρατία. Να τους ψάξουν όλους εδώ και τώρα.

Γ.Ξ. ΤΡΟΧΟΠΟΥΛΟΣ
ΒΕΡΟΙΑ – ΝΟΤΙΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ – 24/11/18

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης