ΠΚ
Το εφεύρημα της εποχής είναι ο «λαϊκισμός». Όρος που χρησιμοποιείται διά πάσαν νόσον και βεβαίως διά πάσαν μαλακίαν, ιδιαίτερα από εκείνες τις «γραφίδες» οι οποίες πάσχουν από ανίατο αμάθεια ή αθεράπευτο πολιτικό αναλφαβητισμό.
Έτσι στο Μαξίμου εντρυφά ομάδα ειδικών κονδυλοφόρων οι οποίοι διαμοιραζόμενοι σε όλα τα υπό έλεγχο ΜΜΕ, δηλαδή τα περισσότερα, διακινούν το ίδιο ακριβώς ιδεολογικό προϊόν που συνίσταται στο ότι κάθε κριτική στην κυβέρνηση, κάθε αντίλογος στο σεπτό πρόσωπο του φιλελεύθερου πρωθυπουργού μας είναι «λαϊκισμός».
Το ότι το ΚΚΕ σε μία σπάνια στιγμή ιστορικής έκλαμψης κατέβηκε στους δρόμους μετά από δεκαετίες είναι λαϊκισμός κατά τα γραφάς των κονδυλοφόρων. Το ότι εκτοξεύονται σοβαρότατες κατηγορίες κατά της ΕΛ.ΑΣ. για καταδρομικού τύπου επεμβάσεις σε συνοικίες των Αθηνών το βράδυ της Τρίτης, Σεπόλια, Πετράλωνα κ.λπ., είναι λαϊκισμός. Το ότι υψηλότατα ποσοστά ψηφοφόρων στα εκλογικά τμήματα Αμπελοκήπων (πέριξ της ΓΑΔΑ και της Κατεχάκη) προτίμησαν σε επαλειμμένες εκλογικές αναμετρήσεις τη Χρυσή Αυγή είναι λαϊκισμός. Το ότι κάποιοι, ρε αδερφέ, δεν είναι Νέα Δημοκρατία και μάλιστα δεν ανήκουν στην κεντροδεξιά-ακροδεξιά προσέγγιση του Μητσοτακικού μορφώματος δεν είναι καθόλου φυσιολογικό ούτε και αποδεκτό. Ο μόνος κατά τους κονδυλοφόρους που δεν είναι λαϊκιστής είναι εκείνος που κινείται μεταξύ unfair βασιλικών, πικραμένων Σαμαρικών, δυσαρεστημένων Καρατζαφερικών, κρυπτο-Χρυσαυγιτών και πεινασμένων για κρατικό χρήμα φιλελεύθερων.
Η πεποίθηση ότι ο σοσιαλιστής της Μητσοτακικής Αμέσου Δράσεως Χρυσοχοΐδης κατάφερε να «ξυπνήσει» τον Περισσό και να συνενώσει την Αντιπολίτευση, η οποία δεν πίνει ούτε καφέ μαζί από γινάτι, είναι λαϊκιστική κατά τους ειδήμονες του Μαξίμου.
Λοιπόν, για να τελειώνουμε. Το fake στην εξουσία κέρδισε στις ΗΠΑ το 2016 αλλά έχασε από τους Αμερικανούς ψηφοφόρους το 2020. Έστω πάνω στο νήμα. Κέρδισε στη Βρετανία, αλλά για να δούμε για πόσο. Κέρδισε στην Ουγγαρία, αλλά ο Όρμπαν τελικά πάει για φούντο, διότι το χρήμα από τις Βρυξέλλες πολλοί ηγάπησαν αλλά και η ακροδεξιά αλητεία της Βουδαπέστης έχει τα όριά της. Ναι, οι λαϊκιστές απειλούν στη Γερμανία, τη Γαλλία. Αρχίζει ωστόσο να διαμορφώνεται και η μία αντίρροπη κατάσταση. Τίποτε δεν είναι άσπρο-μαύρο. Ζούμε μέσα στις αποχρώσεις του πολιτικού γκρι.
Ο λαϊκισμός είναι ένα πολιτικό μόρφωμα με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και ιστορικό υπόβαθρο. Βάργκας και Περόν είναι οι αυθεντικοί εκφραστές του. Ο ναζισμός, ο Μουσολίνι, ο Φράνκο και οι σταλινικές εκδοχές, οι μεσοανατολίτικες παραλλαγές και οι ισλαμιστικές εκτροπές εντάσσονται σε διάφορες εκφάνσεις κατά κανόνα φασιστικές ή φασίζουσες, του λαϊκιστικού μορφώματος. Ο Ερντογάν είναι ένα λαμπρό παράδειγμα.
Κάθε αντιμητσοτακική νότα και αντιδεξιά κραυγή δεν είναι λαϊκισμός. Λαϊκισμός είναι η καλλιέργεια της fake αντίληψης πως κάθε προπαγανδιστικό υποπροϊόν του κ. Πέτσα είναι η αυθεντική αλήθεια και πως κάθε απόρριψη του ψευδεπίγραφου αυτού προϊόντος είναι απαραίτητα λαϊκιστική παρέκκλιση.
Τα μέλη της «Οργάνωσης Ανωνύμων Μητσοτακικών» ή αλλιώς «ΜΜΕ της λίστας Πέτσα» καλούνται, λοιπόν, να χαλιναγωγήσουν τη ροή πολιτικής τεστοστερόνης τους και να υιοθετήσουν μία πιο μετριοπαθή προσέγγιση της αντιμητσοτακικής στάσης, διότι πολύ σύντομα θα τη χρειαστούν… ως αντίβαρο. Αν και σε αυτά οι «κονδυλοφόροι» είναι ατσίδες. Για πότε στρίβουν με πλάγια βηματάκια ούτε που τους παίρνεις χαμπάρι.
