Π.Κ.

«Μετράμε τους νεκρούς μας κατά εκατοντάδες και χιλιάδες, και οι υπουργοί οικονομικών παίζουν με τις λέξεις και τα επίθετα. Είναι ντροπή για τους υπουργούς οικονομικών. Θα κριθούμε εξαιρετικά αυστηρά από τις αγορές, από τις κοινωνίες μας και από τις άλλες χώρες γιατί είμαστε ικανοί να υπερβούμε τις διαφορές μας».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Δεν συνηθίζονται τέτοιες εκφράσεις αλλά και τέτοιες εκρήξεις συναισθηματισμού και κοινωνικής ευαισθησίας στις συνεδριάσεις του Eurogroup. Ωστόσο, τα χαράματα της Τρίτης προς την Τετάρτη, όταν τα πράγματα ήταν πλέον ξεκάθαρα και η περίφημη συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών του Eurogroup οδηγείτο σε φιάσκο, ο Bruno Le Maire, υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, δεν μπορούσε πια να συγκρατήσει ούτε τα νεύρα του, ούτε όμως και να αγνοήσει το πολιτικό του ένστικτο. Ήξερε πως όντως οι πολίτες της Ευρώπης -και κυρίως των χωρών που έχουν υποφέρει ήδη τα πάνδεινα από την πανδημία- θα κρίνουν πολύ αυστηρά τους υπουργούς Οικονομικών της Ευρώπης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται ως προς τις πολιτικές εξελίξεις.

Όπως επισημαίνει και η γαλλική Le Monde, οι διαφορές βορρά-νότου ως προς το επίμαχο πακέτο αλληλεγγύης των 410 δισεκατομμυρίων ευρώ για την αντιμετώπιση της πανδημίας επικεντρώθηκαν τελικά στη μονομαχία μεταξύ Ιταλίας και Ολλανδίας. Κάπως έτσι άδοξα έληξε τις πρωινές ώρες της Τετάρτης η συνεδρίαση-φιάσκο του Eurogroup για να επαναληφθεί μετά από την παρέλευση 24 ωρών, το πρωί της Πέμπτης, με την ελπίδα να βρεθεί ένας mondus vivendi. Οι Ολλανδοί ως φαίνεται και όπως παραδέχεται και ο ίδιος υπουργός Οικονομικών τους δεν έχουν νιώσει μέχρι στιγμής την αγωνία και την απόγνωση στην οικονομία τους όπως τη ζούνε άλλες χώρες σαν την Ιταλία και την Ισπανία επί παραδείγματι. Ναι, αλλά με αυτόν τον τρόπο και κυρίως με αυτά τα μυαλά η Ευρώπη δεν πρόκειται να βρει τον δρόμο της σε εποχή τέτοιας κρίσης και τέτοιας οικονομικής και κοινωνικής αποσταθεροποίησης.

Μπορεί οι διαφωνίες να αφορούν τον τρόπο με τον οποίο θα δοθούν τα χρήματα από το πακέτο αλληλεγγύης σε κάθε χώρα ξεχωριστά, αλλά στην ουσία πρόκειται για μια σαφή και ευκρινή διαφορά φιλοσοφίας και στρατηγικής. Η Γερμανία και οι δορυφόροι της θέλουν να φορτώσουν τον ευρωπαϊκό νότο με νέα μνημόνια, νέες δεσμεύσεις και νέες εξαρτήσεις. Αλλά η Ρώμη αντιστέκεται και αμφισβητεί αυτόν τον γερμανικό άξονα του ευρωπαϊκού βορρά. Η κυβέρνηση του Giuseppe Conte δεν μπορεί να δεχθεί αυτή τη μορφή κηδεμονίας που ο ευρωπαϊκός βορράς θέλει να της επιβάλει, κηδεμονία που θυμίζει τον τρόπο με τον οποίον αντιμετώπισαν οι Ευρωπαίοι δανειστές την Ελλάδα πριν από λίγα χρόνια.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Είναι αδύνατον να περάσουν τέτοιες τακτικές και πρακτικές στην Ιταλία και μάλιστα σήμερα μετά από τις δραματικές κρίσεις του μεταναστευτικού από το 2015 και μετά, αλλά και με τους υπέρμαχους των λαϊκιστικών τάσεων να είναι ακόμα ισχυροί όπως συμβαίνει στην Ιταλία. Την Ολλανδία στηρίζουν η Βιέννη, η Στοκχόλμη και η Κοπεγχάγη, οι οποίες με τη σειρά τους στηρίζουν τις πολιτικές του Βερολίνου. Η Ευρώπη έχει ακόμα 24 ώρες για να δείξει αν καταλαβαίνει τι της συμβαίνει και αν αντιλαμβάνεται πως οι αποφάσεις που λαμβάνονται σήμερα καθορίζουν άμεσα το μέλλον του ευρωπαϊκού εγχειρήματος.

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης