Σαν νυφούλα ήταν πάνω στα θεωρεία και καμάρωνε τον «μπουμπούκο» της. Η Ευγενία Μανωλίδου ήταν εκεί την ώρα της αλήθειας για τον Άδωνι Γεωργιάδη, που με υψωμένο χέρι ορκιζόταν στο σύνταγμα και τους νόμους.
Απαστράπτουσα, μοναδική, με χάρη και φινέτσα. Όλα πάνω της «έγραφαν», δίνοντάς της ένα στιλ αριστοκρατικό.
Όμως γλώσσα μέσα δεν έβαλε. Πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την ορκωμοσία. Από τα πάνω θεωρεία όλοι έβλεπαν την Ευγενία Μανωλίδου να μιλάει, να μιλάει, να μιλάει… Ακόμα και την ώρα της ανάγνωσης του Ευαγγελίου.
Κι εκεί που πήγε να σταματήσει, η φίλη της έσκυψε να της πει κάτι στο αυτί. Η Ευγενία με το χέρι της έδειξε το σημείο που ήταν ο Άδωνις και χαμογέλασε. Ήταν η ώρα του όρκου. Ήταν η στιγμή που και ο Άδωνις κοίταξε ψηλά και έτσι μπόρεσε και η φίλη της κυρίας Μανωλίδου να δει σε ποιο σημείο ήταν ο βουλευτής.
Και η συζήτηση ξανάναψε….
