Άλλο ένα θλιβερό, «μεμονωμένο», σύμφωνα με την προσφιλή έκφραση των αρμοδίων, περιστατικό , που μας γεμίζει απορίες για την στάση των ιθυνόντων, ενώ η τύχη του ζώου, που θα αναφέρουμε στη συνέχεια, παραμένει άγνωστη. Το πιθανότερο είναι, ότι το σκυλί αυτό δεν υπάρχει πια.
Το «μεμονωμένο» αυτό περιστατικό προέρχεται από τα «μεμονωμένα» σκυλιά των κτηνοτρόφων, που βρίσκονται παντού στο νομό μας, αλυσοδεμένα παντοτινά, άρρωστα, νηστικά, μέσα στο κρύο και την ζέστη, και που λόγω της εγκατάλειψης και της εγκληματικής παραμέλησης εκ μέρους τους, μπορεί να αποτελέσουν κίνδυνο ακόμα και για την δημόσια υγεία.
Γνώστες της συγκεκριμένης περίπτωσης γίναμε πριν ένα μήνα περίπου, μετά από καταγγελία. Επισκεφτήκαμε τον τόπο, σε αγροτική περιοχή του νομού, και είδαμε το γνωστό θέαμα δύο ζώων αλυσοδεμένων πάνω στο δρόμο, με αλυσίδα λιγότερη από ένα μέτρο, γεμάτα τσιμπούρια και δερματικά προβλήματα. Κάναμε τα απολύτως απαραίτητα για την υγεία των ζώων, αποπαρασίτωση κλπ. Είναι γνωστό ότι οι δυνάμεις των εθελοντών πολιτών, που ασχολούνται με την προστασία των ζώων, δεν επαρκούν για να καλύψουν τις τεράστιες ανάγκες των ζώων του νομού.
Πριν 2-3 μέρες ειδοποιηθήκαμε ξανά, ότι το ένα εκ των δύο ζώων, είναι σοβαρά άρρωστο. Το μεταφέραμε στον κτηνίατρο, το ζώο ήταν αφυδατωμένο, σε κακή κατάσταση, με αιμορραγικές διάρροιες από «παρβοεντερίτιδα», ασθένεια μεταδιδόμενη ακόμη και με τον αέρα.
Λόγω του νοσήματος δεν μπορέσαμε να βρούμε χώρο κατάλληλο για να ξεκινήσει η θεραπεία της μεταδιδόμενης ασθένειας του ζώου, που προέβλεπε καθημερινές ενέσεις – βλέπετε η πολιτεία τα έχει προβλέψει όλα!!!! – και έτσι αποφασίσαμε να πηγαίνουμε εμείς καθημερινά να του κάνουμε τις ενέσεις. Ακόμη και με την θεραπεία η περίπτωση να επιζήσει το ζώο ήταν 50/50.
Παράλληλα καταθέσαμε μήνυση στο αστυνομικό τμήμα και ζητήσαμε την αυτόφωρο σύλληψη του υπαίτιου της κατάστασης αυτής. Καταφύγαμε σε δύο αστυνομικά τμήματα, τα οποία κατά κάποιο τρόπο δήλωναν αναρμόδια, προφανώς γιατί δεν ήθελαν να αναλάβουν την περίπτωση. Το ποιόν του υπαιτίου ήταν γνωστό παντού. Τελικά κάναμε την μήνυση, αλλά ποτέ δεν έγινε η σύλληψη, παρά τις επίμονες προσπάθειές μας .Η αιτιολογία ήταν , ότι δεν έβρισκαν τον δράστη γιατί πιθανόν να είχε ενημερωθεί και κρυβόταν.
Από ποιόν όμως είχε ενημερωθεί, είναι ένα ερώτημα, που μας απασχολεί.
Και τώρα τα χειρότερα. Το Σάββατο πήγαμε να κάνουμε την θεραπεία στο ζώο. Παρά τις προσπάθειές μας, δεν μπορέσαμε, αφού το ζώο είχε αρχίσει να γίνεται επιθετικό.
Ενημερώσαμε την αστυνομία να ειδοποιήσουν τον κάτοχο, να έλθει να βοηθήσει, αφού το ζώο δεν έπρεπε να μείνει χωρίς θεραπεία και για να σωθεί το ίδιο και για τον κίνδυνο της μετάδοσης της ασθένειας. Δεν είδαμε να γίνεται τίποτα, οπότε τον αναζητήσαμε εμείς στο σπίτι του.
Μας είπαν ότι δεν ήταν εκεί και ζητήσαμε να του μιλήσουμε στο τηλέφωνο. Του μιλήσαμε και του ζητήσαμε την συνδρομή του. Βεβαίως, όπως αναμέναμε, αρνήθηκε ότι το σκυλί ήταν δικό του-, ενώ όλοι οι κάτοικοι στο μικρό χωριό το γνωρίζουν.
Έτσι σταματήσαμε στο καφενείο του χωριού να πιούμε ένα καφέ και σε μισή ώρα ξαναπήγαμε να δούμε το ζώο ΤΟ ΕΙΧΑΝ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΞΑΦΑΝΙΣΕΙ… Το πιθανότερο είναι, ότι σκότωσαν το ζώο για να εξαφανιστεί το πειστήριο της αδικοπραξίας – κατά τη γνώμη τους, ή το εγκατέλειψαν στα βουνά, όπου θα πεθάνει σε λίγες μέρες αβοήθητο.
Νέα μήνυση και νέο αυτόφωρο. Τίποτα και πάλι.
Οι υπεύθυνοι του αστυνομικού τμήματος, αφού προσπάθησαν με απαράδεκτο τρόπο να μας αποτρέψουν να υποβάλλουμε μήνυση, δηλώνοντας ότι η καταγγελία είναι άνευ σημασίας, στη συνέχεια συνειδητά –κατά τη γνώμη μας – ολιγώρησαν, με αποτέλεσμα να παρέλθει το αυτόφωρο.
Το απέναντι σκυλάκι, κουτάβι 6-7 μηνών το παρέλαβε ο σύλλογός μας προκειμένου να εξεταστεί από κτηνίατρο για το αν πάσχει από την ίδια ασθένεια, και στη συνέχεια βάσει του νόμου 3170/2003 θα ζητήσουμε από τον εισαγγελέα να το κρατήσουμε προσωρινά, μέχρι να βρεθεί μια λύση.
Καταγγέλλουμε για μια ακόμη φορά στην κοινή γνώμη τις απαράδεκτες και τριτοκοσμικές συνθήκες διαβίωσης των ζώων παντού στην χώρα μας.
Ζητάμε την παρέμβαση του εισαγγελέα για την συγκεκριμένη περίπτωση και για το τι απέγινε το ζώο.
Ζητάμε την παρέμβαση του εισαγγελέα, ώστε σε συνεργασία με τους Δήμους και της Κοινότητες να φύγουν ΟΛΑ τα αλυσοδεμένα ζώα των βοσκών από τους δρόμους και να τύχουν της φροντίδας που τους αρμόζει.
Ζητάμε από τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Χατζηγάκη να προχωρήσει ΑΜΕΣΑ στις εξαγγελίες, που πριν λίγες ημέρες έκανε, για τις κακοποιήσεις και την εν γένει κατάσταση των ζώων στην χώρα μας, και που προς τιμή του παραδέχτηκε και την σοβαρότητα και την έκτασή τους.
Και απλά ενημερώνουμε και τον υφυπουργό κ. Κιλτίδη για ένα ακόμη, από τα χιλιάδες «μεμονωμένα» περιστατικά κακοποίησης ζώου στην χώρα μας, που ηθελημένα αγνοεί, γιατί τόσα χρόνια τώρα δεν μπόρεσε να το αντιμετωπίσει.
