Με έντονο προβληματισμό υποδέχεται η περιβαλλοντική οργάνωση WWF Ελλάς το νέο νομοσχέδιο για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), που κατατέθηκε την περασμένη εβδομάδα στη Βουλή από την Υπουργό ΠΕΚΑ. Κατά την άποψη του WWF Ελλάς, το νομοσχέδιο επιχειρεί, ανεπιτυχώς, να ισορροπήσει ανάμεσα στην ανάγκη για άμεση διείσδυση όλων των μορφών ΑΠΕ στο ενεργειακό μείγμα και την ανάγκη διαφύλαξης του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας.
Ως εξαιρετικά προβληματική κρίνεται η διάταξη που προβλέπει με συνοπτικές διαδικασίες και ελλιπέστατη περιβαλλοντική εκτίμηση την εγκατάσταση έργων ΑΠΕ εντός των εθνικών πάρκων και των περιοχών προστασίας της φύσης. Για τη χωροθέτηση, μάλιστα, δεν απαιτείται ούτε καν συνολική εκτίμηση, αλλά η κοινή για όλες τις περιοχές (προστατευόμενες και μη) διαδικασία εκτίμησης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων της κάθε επένδυσης χωριστά. Επιπρόσθετη συνολική περιβαλλοντική επίπτωση αναμένεται από την κατάργηση σταδίων της ισχύουσας διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης, χωρίς όμως την απαραίτητη αντιστάθμιση με κρίσιμα εργαλεία, όπως το δασολόγιο, η πλήρης χαρτογράφηση των οικοτόπων και τα διαχειριστικά σχέδια για τις περιοχές Natura 2000.
«Προκαλεί μεγάλη απορία η επιμονή του Υπουργείου στη δυνατότητα εγκατάστασης έργων ΑΠΕ παντού και χωρίς σεβασμό στο καθεστώς προστασίας της κάθε περιοχής. Ειδικά για τα εθνικά πάρκα, που καλύπτουν ένα μικρό μόνο μέρος της ελληνικής επικράτειας, αυτή η πολιτική μπορεί να αποβεί περιβαλλοντικά επικίνδυνη», δηλώνει ο Δημήτρης Καραβέλλας, Διευθυντής του WWF Ελλάς. Επιπλέον προβληματισμό προκαλεί η συνολική υποβάθμιση της ισχύουσας διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης που ισχύει για όλα τα έργα, καθώς και η αδυναμία δημιουργίας ενός διαφανούς ελεγκτικού μηχανισμού για την τήρηση των περιβαλλοντικών όρων και την επιβολή ποινών σε επενδυτές που προβαίνουν σε κακές πρακτικές.
Το WWF Ελλάς απευθύνει έκκληση προς την Υπουργό να αναμορφώσει τις διατάξεις του νομοσχεδίου που αφορούν στις περιοχές αποκλεισμού, και να περιλάβει διάταξη για τον έλεγχο της περιβαλλοντικής νομιμότητας από τους κατασκευαστές εγκαταστάσεων ΑΠΕ. Επίσης, ζητά την επαναξιολόγηση της τιμολογιακής πολιτικής για τις ΑΠΕ και την κατάργηση των κρατικών επιχορηγήσεων για αιολικά πάρκα και μεγάλες επενδύσεις φωτοβολταϊκών, καθώς πρόκειται για σαφώς κερδοφόρες επενδύσεις που δεν έχουν ανάγκη από οικονομική βοήθεια, ειδικά στην σημερινή οικονομική κρίση που διανεύει η χώρα. Ανάμεσα στα θετικά στοιχεία του νομοσχεδίου συγκαταλέγεται η ρύθμιση για κεντρικό σχεδιασμό για τη χωροθέτηση των θαλάσσιων αιολικών, η υποχρεωτική εγκατάσταση συστημάτων ΑΠΕ σε νέα κτίρια, καθώς και η εξαίρεση των μεγάλων υδροηλεκτρικών από τις πρόνοιες του νομοσχεδίου.
«Πιστεύουμε πως η προώθηση των ΑΠΕ πρέπει να αποτελέσει ύψιστη προτεραιότητα για την Ελλάδα. Την ίδια γνώμη φαίνεται πως έχουν και οι Έλληνες πολίτες, όπως προκύπτει από πρόσφατη έρευνα κοινής γνώμης του WWF Ελλάς. Νομοσχέδια όμως σαν αυτό ενδέχεται να απαξιώσουν τις ΑΠΕ στα μάτια των πολιτών και να προκαλέσουν προβλήματα στα μοναδικά οικοσυστήματα της χώρας. Προφανώς υπάρχει τρόπος να συμβαδίσει η διείσδυση των ΑΠΕ με την προστασία του περιβάλλοντος, αλλά για να γίνει αυτό εφικτό, το σχέδιο νόμου θα χρειαστεί σημαντικές αλλαγές», καταλήγει ο Δημήτρης Καραβέλλας.
Τα επόμενα δύο χρόνια θεωρούνται ιδιαίτερα κρίσιμα για το μέλλον των ΑΠΕ στην Ελλάδα. Εάν το σύστημα αδειοδότησης και ελέγχου δεν θωρακιστεί με διαφάνεια και αξιοπιστία, ο στόχος της Ελλάδας, για συμμετοχή των ΑΠΕ κατά 20% στην τελική κατανάλωση ενέργειας έως το 2020, θα παραμείνει μόνο ένας ευσεβής πόθος. Σε περίπτωση που φανεί πως ο νέος νόμος δεν λύνει τα προβλήματα ορθής προώθησης των ΑΠΕ και σεβασμού του φυσικού περιβάλλοντος, το WWF Ελλάς εκτιμά πως πρέπει να υπάρξει κεντρικός σχεδιασμός, παρόμοιος με αυτόν που προτείνεται για τα θαλάσσια αιολικά πάρκα, όπου η Πολιτεία θα έχει την αποκλειστική ευθύνη χωροθέτησης έργων ΑΠΕ.
Πηγή: WWF
