Ήταν το 2004 όταν ξεκίνησαν έρευνες σχετικά με την τεράστια οικολογική καταστροφή που αφορούσε τη λίμνη Κορώνεια, καθώς πλέον είχε γίνει αισθητή και στους πλέον αδιάφορους.
Πάπιες, πελεκάνοι, αβοκέτες, καλαμοκανάδες, γλάροι και γλαρόνια ήταν μερικά μόνο από τα 15 είδη πουλιών που βρέθηκαν νεκρά στη λίμνη, απ’όπου κάποτε έπαιρναν ζωή.
Το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, η Διεύθυνση Κτηνιατρικής, αλλά και η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία είχαν κινητοποιηθεί για τη νεκροψία. Το 2000 η λίμνη Κορώνεια, αλλά και η «αδερφή» της λίμνη Βόλβη ανακηρύχθηκαν περιοχές Natura 2000, υγρότοποι διεθνούς σημασίας και εθνικά πάρκα, κάτι που έκανε τους υπεύθυνους να νομίζουν που έχουν κερδίσει τη μάχη.
Αυτό που χρειαζόταν όμως ήταν ένα θαύμα που δεν έγινε, καθώς μόνο ανούσιες συσκέψεις έκανε το ΥΠΕΧΩΔΕ διατηρώντας σταθερά τη λίμνη Κορώνεια υπαρκτή στην ανυπαρξία της. Η στάθμη του νερού είχε υποχωρήσει τόσο, που καθιστούσε αδύνατη τη αποτελεσματικότητα του τεχνικού έργου της βυθοκόρησης (αναγκαίο για την απομάκρυνση του βούρκου).
Έπρεπε πάλι να φτάσουμε στο έσχατο σημείο για να γίνει η δημοπράτηση δύο έργων για τη λίμνη Κορώνεια από τον Νομάρχη Παναγιώτη Ψωμιάδη, μόλις τον περασμένο μήνα.
Μετά από 8 ολόκληρα χρόνια! Ενώ στην πιο αισιόδοξη εκδοχή της θα χρειαστούν άλλα 8 χρόνια για να ξαναγίνει λίμνη…σύνολο 16 χρόνια.
Τα έργα περιλαμβάνουν κατασκευή ενωτικής τάφρου και διαχείρισης υδάτων των ρευμάτων Σχολαρίου και Λαγκαδικίων, προϋπολογισμού 8 εκατ. ευρώ και την κατασκευή λιμνοδεξαμενών καθαρισμού αποβλήτων Λαγκαδά και ευρύτερης περιοχής, προϋπολογισμού 2,45 εκατ. ευρώ.
Μήπως κάποιος έπρεπε να τους τονίσει νωρίτερα πως η αξία της πανίδας μας δεν μετριέται σε ευρώ;
