Σχεδόν οι μισοί Έλληνες ψηφοφόροι αγνόησαν την κάλπη. Το μήνυμα είναι ηχηρό και ισοδυναμεί με ράπισμα.
Όχι προς τους χαμένους, ούτε φυσικά προς τους κερδισμένους -αν τελικά αυτοί υπάρχουν. Αλλά προς όλα τα κόμματα: ένας στους δύο Έλληνες δεν εμπιστεύεται τον πολιτικό κόσμο στο σύνολό του.
Εντυπωσιάζουν και οι παλινδρομήσεις των ειδικών κατά την εκτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος. Με έως και 9 μονάδες διαφορά μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων ξεκίνησαν τα exit poll και κατέληξαν σε εντελώς διαφορετικά αποτελέσματα.
Και οι δημοσκόποι ανήκουν στους μεγάλους χαμένους αυτών των εκλογών. Ουδείς μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες γνώριζε τι ακριβώς έχει συμβεί… Έπεσαν έξω τα «μαθηματικά» τους ή μήπως το εκλογικό σώμα αντέδρασε απρόβλεπτα με την έξοδό του από την κάλπη;
Όπως και να έχει, το μόνο βέβαιο είναι ότι ο μέσος πολίτης είναι οργισμένος και βαθύτατα απογοητευμένος.
Είναι πεπεισμένος ότι οι ευθύνες για όσα συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια είναι διακομματικές και «πρασινογάλαζες». Τις δε αντιδράσεις των λοιπών κομμάτων τις θεωρεί μάλλον ρητορικές παρά επί της ουσίας.
Ο απλός ψηφοφόρος αισθάνεται ότι βρίσκεται μόνος και αβοήθητος ανάμεσα στις συμπληγάδες της κρατικής αδιαφορίας από τη μία και της ασυδοσίας των ιδιωτικών συμφερόντων από την άλλη. Όλοι απομυζούν χωρίς έλεος το πενιχρό εισόδημά του, αδιαφορώντας για θεσμούς και νόμους.
Γνωρίζει πολύ καλά ότι και τα δύο μεγάλα κόμματα πριμοδότησαν τα τελευταία 15 χρόνια τις δραματικές αυτές αλλαγές στην ελληνική κοινωνία, δημιουργώντας μία εικόνα γενικής αποσύνθεσης.
Πιστεύει ότι όλες οι κυβερνήσεις, «πράσινες» και «γαλάζιες», παρακολουθούσαν απαθείς το εισόδημά του να συρρικνώνεται και την καθημερινή ζωή του να μετατρέπεται σε κόλαση από ένα πρωτοφανές έλλειμμα ασφάλειας, όχι μόνο μέσα στη χώρα.
Και ενώ ο μέσος Έλληνας αισθάνεται όλο και φτωχότερος, όλο και πιο ανασφαλής σε ένα ραγδαία μεταβαλλόμενο κόσμο όπου το μέλλον φαντάζει σκοτεινό και αβέβαιο, τα σκάνδαλα και τα εκατομμύρια εμφανίζονται να περνούν από μπροστά του με ρυθμούς και αριθμούς που δύσκολα μπορεί να παρακολουθήσει.
Δεκάδες σπίτια απέκτησε μέσα σε λίγα χρόνια ο ένας υπουργός, με βαλίτσες έφταναν τα εκατομμύρια της Siemens σε πρωθυπουργικά γραφεία, ενώ με… νερό της Βιστωνίδας αντάλλασαν τα «φιλέτα» του Δημοσίου πολιτικοί και των δύο μεγάλων κομμάτων…
Προς στιγμήν, φάνηκε ότι η διέξοδος ήταν τα μικρά κόμματα. Οι αρχικές ενδείξεις των δημοσκοπήσεων ήταν θεαματικές.
Το πυροτέχνημα του ΣΥΡΙΖΑ όμως «έσβησε» σε λίγους μήνες λόγω λανθασμένων επιλογών. Τα δε υψηλά ποσοστά των Οικολόγων Πράσινων συρρικνώθηκαν κι αυτά σε μερικές εβδομάδες, κυρίως λόγω της δριμύτατης επίθεσης που υπέστησαν, με αιχμή τις θέσεις ορισμένων εξ αυτών για τα εθνικά θέματα.
Ωστόσο, όσο κι αν μερικά μικρά κόμματα εμφανίζονται ωφελημένα, όπως το ΛΑΟΣ, ούτε κι αυτά εισέπραξαν στο σύνολο την αγανάκτηση του μέσου Έλληνα.
Η ανακοίνωση των τελικών αποτελεσμάτων
Ο υπουργός Εσωτερικών, Προκόπης Παυλόπουλος, ανακοίνωσε σήμερα τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών.
Αμείλικτοι οι αριθμοί
Ο μεγάλος νικητής των εκλογών ήταν η αποχή.
Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι. Από το 29,74%, που ήταν το ποσοστό της στις ευρωεκλογές του 1999, σε μία δεκαετία εκτινάχθηκε σχεδόν 18 μονάδες υψηλότερα.
Πολλοί θα υποστηρίξουν ότι ευθύνεται το τριήμερο. Ίσως…
Όμως, τελικά, ο Έλληνας ψήφισε κομματικά ή πολιτικά;
Είναι η πιο σοβαρή ερώτηση -αυτή που πρέπει κυρίως να απασχολήσει τα κόμματα εξουσίας, μετά την καταμέτρηση και της τελευταίας ψήφου.
Γιατί, αν ο Έλληνας ψηφοφόρος –ειδικά αυτός που απείχε επιδεικτικά- σκέπτεται πολιτικά, τότε τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά για τα μεγάλα τζάκια…
(πρώτη καταχώρηση 8 Ιουνίου 2009, 04:00)
