Την πολιτική βούληση των Βαλκάνιων ηγετών για ενδυνάμωση της συνεργασίας των χωρών της περιοχής, προκειμένου να αποτελέσει τόπο ειρήνης, σταθερότητας, καινοτομίας και ευημερίας, επεσήμανε ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Σωκράτης Φάμελλος, στην υπουργική σύνοδο με θέμα «Καινοτόμες λύσεις για την αντιμετώπιση της ρύπανσης στη νοτιοανατολική και στη νότια Ευρώπη» που οργανώθηκε την Τρίτη στο Βελιγράδι από το Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον (UNEP) και τη σερβική κυβέρνηση.
Ο κ. Φάμελλος υπενθύμισε ότι οι λαοί της Ελλάδας και της Σερβίας συνδέονται με ιστορικούς δεσμούς φιλίας και υποστήριξε την ανάληψη πρωτοβουλιών για την περαιτέρω προσέγγιση της Σερβίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Επιπλέον, τόνισε ότι το περιβάλλον αποτελεί πόρο πάνω στον οποίο πρέπει να βασίζεται η ανάπτυξη της οικονομίας και της ευημερίας των χωρών της περιοχής των Βαλκανίων και πως για τον λόγο αυτόν είναι απαραίτητη η ενίσχυση της συνεργασίας και της δικτύωσης στα Βαλκάνια και ευρύτερα στη νοτιοανατολική Ευρώπη, όπου ο τομέας του περιβάλλοντος μπορεί να εξασφαλίσει και την ποιότητα ζωής, αλλά και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, επενδύσεων και σημαντικής υπεραξίας.
Ακολούθως, έκανε λόγο για περιβαλλοντική πρόοδο που έχει συντελεστεί τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα.
Στην τοποθέτησή του σημείωσε δύο βασικούς παράγοντες που, όπως είπε, χαρακτήρισαν την εθνική περιβαλλοντική πολιτική το 2018: «την έξοδο της χώρας από την παρατεταμένη οικονομική κρίση και την κατάρτιση της Εθνικής Αναπτυξιακής Στρατηγικής, όπου το περιβάλλον, η βιώσιμη ανάπτυξη και η κυκλική οικονομία έχουν πλέον κυρίαρχο ρόλο».
Αναφέρθηκε, δε, αναλυτικά σε επιμέρους τομείς της περιβαλλοντικής πολιτικής, όπως εκπομπές αέριων ρύπων και ατμοσφαιρική ρύπανση, φύση και βιοποικιλότητα, δασικό περιβάλλον, διαχείριση υδατικών πόρων, διαχείριση υγρών και στερεών αποβλήτων, αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
Παρουσιάζοντας την εμπειρία της Ελλάδας, ο κ. Φάμελλος τόνισε ότι το περιβαλλοντικό κεκτημένο της Ε.Ε. αποτελεί το κυρίαρχο θεσμικό εργαλείο στην αντιμετώπιση περιβαλλοντικών ζητημάτων. «Η νομοθεσία, είτε μέσω της θέσπισης στόχων μείωσης εκπομπών είτε μέσω περιοριστικών διατάξεων, έχει οδηγήσει διαχρονικά στη λήψη μέτρων περιορισμού της ρύπανσης και προστασίας του περιβάλλοντος, όπως π.χ. ο έλεγχος της ρύπανσης από σημειακές πηγές, η προώθηση καθαρότερων μορφών ηλεκτροπαραγωγής, η βελτίωση της ποιότητας των καυσίμων κ.λπ., παρά τις επιμέρους δυσκολίες ελέγχου εφαρμογής της περιβαλλοντικής νομοθεσίας που σχετίζονται και με την υποστελέχωση των υπηρεσιών περιβάλλοντος» είπε.
Ωστόσο, όπως επεσήμανε, υπάρχουν ακόμη ζητήματα και υστερήσεις, ιδιαίτερα στον τομέα διαχείρισης στερεών αποβλήτων, που αποδεικνύουν ότι η στοχοθεσία από μόνη της δεν επαρκεί.
«Ακόμη και σήμερα, περισσότερο από το 80% των αστικών αποβλήτων καταλήγει σε χώρους υγειονομικής ταφής, ενώ και η διαχείριση επικίνδυνων αποβλήτων παραμένει ελλιπής. Σήμερα υλοποιούμε ένα φιλόδοξο επενδυτικό πρόγραμμα σε υποδομές διαχείρισης στερεών αποβλήτων, αλλά έγκαιρα συνειδητοποιήσαμε ότι δεν χρειάζονται μόνο υποδομές. Χρειάζεται να προωθήσουμε ένα νέο παραγωγικό και καταναλωτικό πρότυπο, το οποίο και θα δημιουργεί νέα παραγωγή, θα μειώνει την εξάρτηση της χώρας όσον αφορά στις πρώτες ύλες και θα οδηγεί σε νέα ανάπτυξη. Η κυκλική οικονομία, για την οποία υπάρχει πλέον στοχευμένη πολιτική με συγκεκριμένες δράσεις, είναι ενταγμένη στην Εθνική Αναπτυξιακή Στρατηγική όχι μόνο ως πολιτική για την αντιμετώπιση της ρύπανσης, αλλά και ως εργαλείο καινοτομίας, δημιουργίας νέων θέσεων απασχόλησης, νέων επενδύσεων» υπογράμμισε.
