Άρθρο-παρέμβαση, με αφορμή το δημοψήφισμα της Κυριακής έδωσε στη δημοσιότητα, μέσω της προσωπικής του ιστοσελίδας ο πρώην πρύτανης και πρώην υπουργός Παιδείας στην κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου, κ. Γιώργος Μπαμπινιώτης.
«Δεν μπορώ να φανταστώ, ούτε να ανεχθώ την πατρίδα μου εκτός Ευρώπης», αναφέρει μεταξύ άλλων ο καθηγητής Γλωσσολογίας, αποκαλύπτοντας, παράλληλα, την πρόθεσή του να ψηφίσει «ναι» στην κάλπη της 5ης Ιουλίου.
Ολόκληρο το άρθρο του κ. Μπαμπινιώτη:
Δίδασκα πάντοτε τους φοιτητές μου, υποστήριζα πάντοτε στις ομιλίες μου, έγραφα πάντοτε στα κείμενά μου ότι η Ευρώπη και ως ονομασία (η έχουσα «εὐρεῖς ὦπας», μεγάλα μάτια) και ως πολιτισμός και ως πολιτική οντότητα έχει εγγενή ιστορική και ιδρυτική σχέση με την Ελλάδα, τους Έλληνες και τον Ελληνισμό. Αυτό μού υπαγορεύει συνειδησιακά ότι δεν μπορώ να φανταστώ – ούτε να ανεχθώ – ως ευρωπαίος πολίτης την πατρίδα μου, τα παιδιά μας, τη ζωή μας, την ταυτότητά μας, την ύπαρξή μας εκτός Ευρώπης – χωρίς να ωραιοποιώ ή να εξιδανικεύω την Ευρώπη και ιδίως τους πολιτικούς και τις πολιτικές της.
Αυτή η συνείδηση «ευρωπαϊκής ιθαγένειας» με οδηγεί αναπόφευκτα – αναλαμβάνοντας και τις ευθύνες που έχουν οι πνευματικοί άνθρωποι και οι επιστήμονες τής χώρας και ανταποκρινόμενος στις προσδοκίες που έχουν οι συμπολίτες από τη στάση μας αυτές τις κρίσιμες ώρες – να δηλώσω ότι θα ψηφίσω να παραμείνει η χώρα μας στην Ευρώπη και στο ευρωπαϊκό νόμισμα. Θα ψηφίσω «ΝΑΙ» στο δημοψήφισμα.
Το δημοψήφισμα δεν είναι η εκλογή αυτού ή εκείνου τού κόμματος, αυτής ή εκείνης τής κυβέρνησης (οπότε δεν θα εξέφραζα δημόσια τη γνώμη μου όπως έχω πράξει μέχρι σήμερα), είναι μια εθνική απόφαση που θα σφραγίσει την ύπαρξη και το μέλλον τής πατρίδας μας για πολλά χρόνια ή και οριστικά. Γι’ αυτό κάθε απουσία θα είναι αισθητή· κάθε σιωπή θα είναι εκκωφαντική· όπως και κάθε επιλογή τού Έλληνα πολίτη δεν μπορεί παρά να είναι σεβαστή στη δημοκρατία μας.
Έχω απόσχει συνειδητά από το να διεκδικήσω, με δική μου πρωτοβουλία, πολιτικές και κομματικές θέσεις και περγαμηνές. Είμαι και αισθάνομαι πανεπιστημιακός δάσκαλος. Θεωρώ όμως ότι αυτή η ώρα είναι ώρα εθνικής ευθύνης, κατά την οποία διακυβεύονται τα πάντα. Δεν ψηφίζουμε κόμματα. Ψηφίζουμε πατρίδα. Ψηφίζουμε ζωτικό χώρο, ψηφίζουμε σε ποιον πολιτισμό και με ποιους εταίρους θέλουμε να είμαστε. Αυτόν τον αδιαπραγμάτευτο εθνικό στόχο ας τον επιτελέσει όποιο κόμμα και όποια κυβέρνηση.
Δηλώνω δημόσια – για πρώτη και μόνη φορά – τη σκέψη και τη στάση μου σ’ αυτό το ιστορικό για την πατρίδα μας δημοψήφισμα και εύχομαι να αναλάβουν όλοι τις ευθύνες τους σύμφωνα με τις δικές τους εκτιμήσεις και πεποιθήσεις. Τώρα πραγματικά είναι «οἱ καιροὶ οὐ μενετοί».
