Με τον φροϋδικό τίτλο «Ο Γιώργος πρέπει να σκοτώσει τον πατέρα του», η ισπανική εφημερίδα «El Pays» επιχειρεί ένα ψυχογράφημα με οιδιπόδειες διαστάσεις του Έλληνα πρωθυπουργού. Τον φέρνει αντιμέτωπο με την πολιτική (του πατέρα του) ο οποίος συνέβαλε, ίσως περισσότερο απ΄ όλους στην διαμόρφωση αυτού του πελατειακού κράτους –τέρατος, το οποίο σήμερα, ο γιός του καλείται να εκριζώσει από την ελληνική πολιτική και οικονομική πραγματικότητα. Γνώστης της ελληνικής πολιτικής ζωής, ο αρθρογράφος ξεκινά την αφήγηση του από ένα γνωστό εστιατόριο των Βορείων Προαστίων στο οποίο ο σημερινός πρωθυπουργός γευόταν φρέσκο ψάρι και το οποίο εδώ και μήνες δεν έχει επισκεφθεί. Προφανώς λάτρης του «Μονταλμπάν» ο Ισπανός αρθρογράφος επιχειρεί με μία εικόνα να εισάγει τον αναγνώστη της πατρίδας του στο σκηνικό της σύγχρονης ελληνικής τραγωδίας.

Διαβάστε το άρθρο σε μετάφραση από τα Ισπανικά:

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

«O Γιώργος πρέπει να σκοτώσει τον πατέρα του», είναι ο τίτλος άρθρου της ισπανικής εφημερίδας El Pais, η οποία αναφέρεται συχνά στα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα, ίσως γιατί στο πίσω μέρος του μυαλού της ισπανικής κοινής γνώμης υπάρχει ο φόβος της εισόδου της Ισπανίας στο μηχανισμό στήριξης. «Ο Έλληνας ηγέτης έχει να αντιμετωπίσει την πρόκληση να διαλύσει το πελατειακό κράτος που δημιούργησε ο πατέρας του», γράφει χαρακτηριστικά.

Το άρθρο ξεκινά με την περιγραφή μιας παλιάς αλλά συνηθισμένης εικόνας. Ο πρωθυπουργός συνήθιζε να πηγαίνει σε μια ψαροταβέρνα στα βόρεια προάστια, όπου προτού καθίσει για να φάει, μιλούσε με αρκετούς από τους πελάτες. Άλλοι τον πλησίαζαν για να ανταλλάξουν μερικά λόγια. Στη συνέχεια καθόταν με την οικογένειά του ήσυχα και έτρωγε.

«Όμως ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν έχει περάσει από το εστιατόριο εδώ και πολλούς μήνες. Ένας από τους τακτικούς θαμώνες του μαγαζιού θυμάται ότι την τελευταία φορά που πήγε ήταν μετά από μια Σύνοδο των Βρυξελλών, όπου οι διαπραγματεύσεις ήταν σκληρές. Ήταν εκείνους τους μήνες του Ιουλίου όταν η κυβέρνηση ανακοίνωσε ένα εξαιρετικά σκληρό πακέτο μέτρων, το οποίο έβαλε «φωτιά» στους δρόμους. «Ο πρωθυπουργός έμοιαζε κουρασμένος και δεν χαιρέτισε κανέναν», είπε ο συγκεκριμένος θαμώνας, μιλώντας στην εφημερίδα.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Η εφημερίδα στο άρθρο της περιγράφει την αποστολή του πρωθυπουργού, η οποία θυμίζει κάτι από τραγωδία με πρωταγωνιστή τον Οιδίποδα. Είναι υποχρεωμένος να βάλει τέλος σε αυτό το υπετροφικό κράτος που δημιούργησε ο πατέρας του Ανδρέας Παπανδρέου και το οποίο με τόσο ενθουσιασμό κράτησαν ζωντανό οι διάδοχοί του. «Η ιδέα ότι όλοι, ιδιαίτερα οι φίλοι, μπορούν να εξασφαλίσουν μια θέση στο Δημόσιο είναι μία από τις ρίζες αυτής της τραγωδίας», σημειώνει ο αρθρογράφος.

Ο αρθρογράφος περιγράφει την πολιτική πορεία του Γιώργου Παπανδρέου και τις σχέσεις του με τον πατέρα του, την άνοδό του στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και τελικά την εκλογή του στην πρωθυπουργία, η οποία συνοδεύτηκε από την προσφυγή της Ελλάδας στον Μηχανισμό Στήριξης και την απογοήτευση των πολιτών για το γεγονός ότι η κατάσταση δεν έχει βελτιωθεί, όπως ο ίδιος ο πρωθυπουργός είχε δεσμευθεί ότι θα συμβεί.

Και ο αρθρογράφος καταλήγει: «Ο Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος κάποτε είχε πει ότι επιθυμεί να κάνει την Ελλάδα τη Δανία του Νότου, αντιμετωπίζει μια πρόκληση πολύ μεγαλύτερη από αυτή που μπορούσε να προβλέψει: να πετύχει να μην επαληθευθεί ο οιωνός που θέλει τη χώρα εκτός Ευρωζώνης και να αποφύγει έτσι έναν σεισμό με συνέπειες μη αναστρέψιμες».

«REPORTAJE: ATRAPADO POR LA CRISIS GRIEGA
Yorgos tiene que matar al padre

El descontento social y de su partido acorrala a Papandreu, muy presionado también por la UE. El líder griego afronta el reto de desmantelar el Estado social-clientelar que fundó su progenitor
LUIS DONCEL 25/09/2011

Era una imagen habitual. El primer ministro llegaba a un pequeño restaurante familiar del norte de Atenas y antes de comer, siempre pescado, saludaba uno a uno a los clientes. A veces alguien se le acercaba. Charlaban unos minutos y Yorgos Papandreu se quedaba tranquilo, acompañado de su mujer o amigos. Pero el líder griego no ha pasado por ahí en los últimos meses. Cuenta un habitual del local que la última vez que lo vio llegaba directo de Bruselas, tras una tensa negociación con la UE. Fue durante esos días de julio en los que el Gobierno de Atenas se vio obligado a aprobar un duro plan de ajuste que incendió las calles de la capital y dejó medio millar de heridos. “Se le veía cansado y ya no saludó a nadie. Incluso alguien se le acercó para reprocharle algo de una forma un tanto violenta”, recuerda el comensal. Desde entonces, los clientes tienen que conformarse con encontrarse de vez en cuando con sus escoltas, que compran comida para llevar».

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης