Άρθρο του αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής της ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρη Παπαδημούλη δημοσιεύθηκε την Τετάρτη από τη γαλλική πλατφόρμα ενημέρωσης «Mediapart».
Στο άρθρο του ο Δ. Παπαδημούλης επισημαίνει μεταξύ άλλων πως «εκείνο το οποίο επιδιώκουμε είναι μια Ελλάδα και μια Ευρώπη που γνωρίζουν και αντιμετωπίζουν τις προσκλήσεις χωρίς να τις βάζουν κάτω από χαλί ή να δημιουργούν συνθήκες που να επιτρέπουν και να ευνοούν πολιτικές α λα καρτ», προσθέτοντας πως «είμαστε αντιμέτωποι σήμερα με μια Ευρώπη που τρέχει γρήγορα όταν πρόκειται να εξυπηρετήσει συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα, αλλά που βαδίζει σαν χελώνα όταν πρόκειται να εμβαθύνει σε πολιτικές σύγκλισης, όπως η εφαρμογή των συλλογικών διαπραγματεύσεων, η καταπολέμηση της ανεργίας ή η αύξηση των επενδύσεων».
Αναφερόμενος στην πορεία της αξιολόγησης, ο κ. Παπαδημούλης υπογραμμίζει πως «μέσα σε ένα σύνθετο περιβάλλον καθίσταται αναγκαία η ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης του ελληνικού προγράμματος το συντομότερο δυνατό με ένα συνολικό πακέτο, στη βάση των όσων συμφωνήθηκαν στο Eurogroup της 20ής Φεβρουαρίου».
Παρατίθεται αυτούσιο το κείμενό του:
H Ελλάδα χρειάζεται ανάπτυξη και καθαρό δημοσιονομικό ορίζοντα
Μέσα σε ένα κλίμα αβεβαιότητας, πολιτικής και οικονομικής αστάθειας στην Ευρώπη και, ιδιαίτερα λόγω Τουρκίας, στη νοτιοανατολική Μεσόγειο, η ελληνική κυβέρνηση καταβάλλει σημαντικές προσπάθειες και προωθεί απαραίτητες μεταρρυθμίσεις, ώστε να μειωθεί ταχύτερα η ανεργία και να βγει επιτέλους η χώρα από το καθεστώς επιτροπείας, να δημιουργηθούν συνθήκες μιας ισχυρής και βιώσιμης ανάπτυξης.
Από το καλοκαίρι του 2015 έχουν γίνει πολλά και θα μπορούσαν να έχουν γίνει ακόμη περισσότερα. Εκείνο το οποίο επιδιώκουμε είναι μια Ελλάδα και μια Ευρώπη που γνωρίζουν και αντιμετωπίζουν τις προσκλήσεις χωρίς να τις βάζουν κάτω από χαλί ή να δημιουργούν συνθήκες που να επιτρέπουν και να ευνοούν πολιτικές «α λα καρτ». Αυτό με το οποίο είμαστε αντιμέτωποι σήμερα είναι μια Ευρώπη που τρέχει γρήγορα όταν πρόκειται να εξυπηρετήσει συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα, αλλά που βαδίζει σαν χελώνα όταν πρόκειται να εμβαθύνει σε πολιτικές σύγκλισης, όπως η φορολογική εναρμόνιση, το ευρωπαϊκό σύστημα εγγύησης των τραπεζικών καταθέσεων, η εφαρμογή των συλλογικών διαπραγματεύσεων, η καταπολέμηση της ανεργίας, η αύξηση των επενδύσεων, η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Αυτό ακριβώς είναι το πολιτικό σχέδιο της Ευρώπης «α λα καρτ», αυτή είναι η πολιτική που εφαρμόζει η σημερινή συντηρητική πολιτική ηγεσία στη Γερμανία. Αυτή είναι εν τέλει μια πολιτική που τροφοδοτεί και διευκολύνει την άνοδο των ακροδεξιών δυνάμεων που θέλουν τη διάλυση της ενωμένης Ευρώπης.
Τα τελευταία επτά χρόνια, ο ελληνικός λαός έχει κουβαλήσει στις πλάτες του δυσανάλογο βάρος, τόσο αναφορικά με την οικονομική κρίση όσο και με το προσφυγικό. Με μεγάλες θυσίες και επώδυνες αλλαγές, κατάφερε να σταθεί όρθιος, να «αγκαλιάσει» τους εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες που πέρασαν από το Αιγαίο, να μείνει ενωμένος απέναντι σε διχαστικές ρητορικές, να μοχθεί με κάθε τρόπο στην καθημερινότητά του για να ένα καλύτερο αύριο. Καμία άλλη ευρωπαϊκή κοινωνία δε βρέθηκε σε ανάλογη θέση μεταπολεμικά, σε συνθήκες ειρήνης, και κανένα άλλο κράτος δεν κατάφερε μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα να εφαρμόσει δύσκολες και επώδυνες μεταρρυθμίσεις και να αναπτύξει παράλληλα μια κοινωνική ατζέντα, εν μέσω πολιτικών δυσκολιών και οικονομικών περιορισμών, προκειμένου να θωρακίσει στο μέτρο του δυνατού τα αδύναμα κοινωνικά στρώματα.
Πολλά προβλήματα ωστόσο παραμένουν άλυτα και η κυβέρνηση πρέπει να ρίξει μεγαλύτερο βάρος σε ζητήματα καθημερινότητας, που δεν έχουν άμεση σχέση με τις διαπραγματεύσεις και την αξιολόγηση του τρέχοντος οικονομικού προγράμματος. Αντίστοιχης σημασίας είναι και η πολιτική που πρέπει να αναπτύξουμε για την επιστροφή των νέων ανθρώπων που έφυγαν από τη χώρα σε αναζήτηση εργασίας και αξιοπρεπούς διαβίωσης, όπως επίσης και η αξιοποίηση της νέας γενιάς εντός της χώρας, μεγάλο μέρος της οποίας βρίσκεται εγκλωβισμένο μεταξύ ανεργίας και «συντήρησης» από το οικογενειακό περιβάλλον.
Η στρατηγική που επιχειρούμε να αναπτύξουμε, σε συμμαχία με προοδευτικές δυνάμεις στην Ευρώπη από το χώρο της Αριστεράς, της Σοσιαλδημοκρατίας και της Οικολογίας, έχει στόχο την αλλαγή της κυρίαρχης νεοφιλελεύθερης ατζέντας και τη διεκδίκηση ισχυρότερων δημοκρατικών θεσμών, την υπεράσπιση του κοινωνικού κράτους και τη μείωση των κοινωνικών και περιφερειακών ανισοτήτων. Πρόκειται για μια στρατηγικής σημασίας «μάχη» η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη, και η οποία σε μεγάλο βαθμό θα καθορίσει, αλλά και θα επηρεαστεί, από το αποτελέσματα των εκλογών σε Γαλλία και Γερμανία.
Μέσα σε αυτό το σύνθετο περιβάλλον καθίσταται αναγκαία η ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης του ελληνικού προγράμματος το συντομότερο δυνατό με ένα συνολικό πακέτο, στη βάση των όσων συμφωνήθηκαν στο Eurogroup της 20ής Φεβρουαρίου, προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για την ποσοτική χαλάρωση και να γίνουν τα πρώτα βήματα για έξοδο στις αγορές. Σε ζητήματα που υπάρχει απόσταση, κυρίως λόγω των ιδεολογικών εμμονών μέρους των δανειστών, όπως για παράδειγμα στα εργασιακά, θα πρέπει να επιδιωχθεί πολιτική συμφωνία, σύμφωνη με το ευρωπαϊκό κεκτημένο και τις βέλτιστες πρακτικές.
Η ολοκλήρωση της αξιολόγησης είναι απαραίτητη και για την Ελλάδα και για την ΕΕ, που βρίσκεται αντιμέτωπη με μια σειρά προκλήσεων. Η συνολική συμφωνία που θα περιλαμβάνει και το πλαίσιο για μετά το 2018, τους δημοσιονομικούς στόχους, την ελάφρυνση χρέους και τα πλεονάσματα, θα δημιουργήσει έναν «καθαρό οικονομικό ορίζοντα» για τις επενδύσεις και θα δώσει τέλος στην καλλιεργούμενη παραφιλολογία και σύγχυση.
